Nehat Jahiu: Në oborrin e shkollës

Nehat  Jahiu

Në oborrin e shkollës

Kur lufta kishte përfunduar…! Shokët e Ali e Avni Shkozës…! Shkuan për të vizituar familjen  e tyre…! Kishin shkuar për ti ngushlluar nënën  dhe bashkëshorten e Ali e Avni Shkozës…! Dëshmorëve të lirisë…! Dëshmorëve të kombit…!  Bashkëshorten e Ali Shkozës….! Nënën e Besianes dhe të Besianit…! Në mesin e shokve të luftës…! Kishte edhe shumë invalid…! Që i kishin lënë gjymtyrat e trupit të tyre…! Maleve e fushave të vendlindjes e të atdheut…! Ia kishin falur lirisë…! Sëbashku me gjakun e tyre.,..! Pas shumë kujtimeve…! Që evokuan për trimërinë e dëshmorëve Ali e Avni Shkozës…! Ata ia dorëzuan Uniformat e Ushtrisë }lirimtare që kishin bartur gjatë tërë luftës Aliu e Avniu…! I dorëzuan edhe shumë paisje tjera luftarake që ata i kishin bartur deri në ]astin e fundit të vdekjes së tyre…! Rrobat e tyre ishin të shpuara…! Bërë vrima- vrima…! Dhe të përgjakura…! Familja e tyre do i vendosin në odën e tyre…! Aty tek kulla…! Aty pranë oxhakut…! Do i ruajnë për kujtim…! Tani pasi kishte kaluar ca kohë…! Pas përfundimit të Luftës }lirimtare…! Kishte filluar rindërtimi dh ndërtimi i vendlindjes…! I atdheut…! Aty tek ajo lëndinë e bukur…! Mbushur me lule të bukura tërfoje…! Aty tek ata lisa të gjatë ahu…! Aty tek Kroi i Hallës…! Do të vihen themelet e një shkolleje të re…! Ku do të mësojnë vajzat e djemtë e brezit të ri…! Do të mësojnë Besiana dhe Besiani…! Do të mësojnë gjeneratat e reja…! Brez pas brezi…! Do të thithet dituria në këtë shkollë…! Do të rrezojnë dritat e  shkronjave të alfabetit të gjuhës sonë amtare…! Do të rrezojnë sëbashku me rrezet e diellit …! E të hënës…! Që ishte bërë nuse…! Atë natë kur kishin ra dëshmor…! Ali e Avni Shkoza…! Atë natë kur gjakun dhe jetën…! Ia kishin falur lirisë…! Vendlindjes…! Atdheut…! Dhe…! Gjaku i tyre…! Sot…! Do të shëndrrohet në rreze…! Në rreze të diturisë…! Së brezit të rinj…! Të kësaj vatre të diturisë…! Ku do të mësojnë dhe edukohen gjenerat e reja…! Në oborrin e shkollës…! Aty tek ajo lëndina…! Aty tek Kroi i Hallës…! Janë dy varre dëshmorësh…! Mbi këta dy varre…! Kanë ]elur dy lulëkuqe…! Ata ujiten me gjakun e tyre…! Të dëshmorëve të lirisë…! Themelet e kësaj shkolle…! Lëshojnë rrënjë…! Thellë e më thellë…! Në vendlindjen…! Në atdheun e tyre…! Në token e të parëve…! Në token e ujitur me djersë e me gjak…! Shekuj me radhë…!  Godina e re shkollore kishte përfunduar së ndërtuari…! Muaji shtator kishte ardhur…! Zilja shkollore kishte paralajmëruar fillimin e vitit shkollor…! Gëzimi dhe hareja…! Nuk kishin kufi…! Viti i ri shkollor…! Në një shkollë të re…! Shumë të bukur…! Aty tek lëndina…! Mbushur me bar të bukur tërfoje…! Aty tek Kroi i Hallës…! Aty tek ata dy varre…!  Të dy dëshmorëve…! Ali e Avni Shkozës…!  Do të mësojnë fëmijtë e fshatit  Shkozë…! Të fshatit dhe vendlindjes së dëshmorëve të kombit…! Ali e Avni Shkozës…! Në mes të lëndinës…! Mbushur me lule tërfoje…! Në mes të oborrit të shkollës…! Dy buste të ngritura…! Shikojnë të buzëqeshur…! Shkollën e re…! Vendlindjen e tyre…! Dy varre…! Dy lulëkuqe mbi varre…! Për ]do ditë ujiten…! Ujiten me ujin e bardhë…! Të Kroit të Hallës…! Që buron nga zemra e gurit…! Të Karadakut të lashtë…! E legjendar…!  Do ti ujisin fëmijët e shkollës…! Do ti ujis dora e Besianës dhe Besianit…! Do ti ujis…! Do ti ujis…! Që mos të vyshken kurë…!