Hoxhën e “Allahut” e kam pasur mik besnik. Edhe shumë organizime kulturore e politike i bënim së bashku kokë më kokë: ai si Hoxhë i “Allahut” dhe partizan i Partive Politike, e unë si shkrimtar i dalldisur dhe arratisur pas poezive erotike dhe grave besnike. Dorën në zemër, edhe më ka ndihmuar si hoxhë...
Këtë histeri e dalldi patriotike po ta kthenim në vetëdije kombëtare e energji pozitive, me siguri gjamat e kukamat tona do të ishin më të pakta dhe kombi ynë do të ishte më i lumtur.Cilësia e patriotizmit politik te ndër ne tash e sa kohë është shumë e mjerë dhe krejt tallava...
Dje, me 03. 12. 2022 në Stuttgart të Gjermanisë u organizua festë madhështore, edhe atë festë e trefishtë nga Shqiptarët e vyer të mërgatës sonë e cila me vite gjindët jashtë trojeve etnike shqiptare por duke mos e harruar për asnjë moment mëmdheun, vendlindjen dhe shqiptarinë, rrënjët e tyre nga vijnë. Kjo mërgatë...
Jeta… Eh, jeta më duket se për mua në këto çaste ka një sens shumë të keq humori ku secila ditë e kësaj shtjelle, paraqet një betejë për mbijetesë e vetdëshmi. Secila ditë, secila javë, secili muaj e, secili vit… Kam ndjesinë se kështu do të duken edhe ditët që do të vijnë pas e, të më gjejnë kështu në këtë rropull...
Njëherë kur isha fëmijëNë një shtëpi shëndetiPakëz duke ma prerë gishtinPër të më marrë ca pika gjakuPata humbur ndjenjatU pata rrëzuarE shpejt u pata ngritur bashkë me toTash shpeshShoh veten duke humbur ndjenjaPa më rënë të fikët...
