Për ta variacionuar vajtjen, unë dhe nëna ime Hasia, iknim në Spaç për të parë vëllain Eduardin, veç e veç. Këtë herë unë, pas gjashtë muajsh Hasia.Deri në Milot shkonim me tren.Nga Miloti në Spaç dhe kthim në Milot, udhëtonim me...
Ka ardh ndryshe ky shekull i riDielli nuk asht ma i pari,As zogjtë, legjendat, fisi!S’ka ma apoteozë perëndish,Perëndi asht kanabisi.Çelin të dehuna lulet e helmit,Kasnecës vjeshtë i merren kambët,Dhitë tështijnë hijeve të zymta…S’ka ma rite pagane pjellorie,Buzëm bujar asht kokaina.Hashash n’tokë e n’qiell...
20 Marsi është datëlindja imeQë nis si ditë e rëndomtë pranverore,Por, Universi i Mirësisë me urimeMë merr në fluturime princore. Për mua, nuk është vetëm moshaQë më bën të shpërfillshëm ndaj vetes,Shpirtit me nipër e mbesa i mbushet shporta...
Nesër është DITA e NOVRUZIT,edhe unë jam bektashi!Dua t'i hip autobuzit dhe të shkoj në fshat taniDua...është dëshirë imja,porse pritë më vë shëndetiDhe tani që jam burrë me thinja,për në fshat ma ka qejfi. Më kujtohet mua dikur,kur festonim ne në fshatDhe më bëhet sikur, sikur të jem atje këtë natë...
Martin Hajdegeri, me të drejtë ngriti çështjen që secila gjeneratë ka të drejtë për rishikimin e historisë në përputhje me “pikëpamjet për të vërtetën e vet”. Kjo arsyetohet me atë se historiografia si shkencë e veçantë shoqërore ka për detyrë të marrë parasysh logjikën e interpretimeve që ofrojnë faktet në vazhdimësi si dhe atë...
Me 16.mars,2024 Shoqata e Intelektualëve “Jakova” në Gjakovë, në kuadër të aktiviteteve të saja të rëndomta, sipas projektit të Shoqatës,”25 vite nga lufta për Liri,” e në bashkëpunim me Rotary Club Gjakova, organizoi një takim përmbajtjesorë me shkrimtarin e mirënjohur dhe anëtarë nderi i kësaj Shoqate, z. Agim Gjakova...
Kur të biem në fashë, tembrama, pa bzâ,Ti do t’jesh bâ Lumë, unë do t’jem bâ TraDhe memzi do mundesh, me buzë duke prekur,Në drithma e ashkla ta ndash trupin tim…Po ti nuk do derdhesh askund, asnjë grimë,Dhe unë s’do lakmoj as të gjallë, as të vdekur...
Ky qiell i kësaj dite të fillimpranverësËshtë i bardhë në të hirtëVende-vende si çaçafë i larëEnde i lagurEnde i patharëE që teret ngadalëPo toka si ështëNga këtu ku jamMë mirë po përfytyroj një peisazh...
Para se të shënojmë vërejtje të veçanta për gjashtë kohëhapësirat përshkallëzuese të rritës dhe dhunës deri gjenocidale serbe në kurriz të shqiptarëve që nga shekulli 19, po i themi dy fjalë, reth lindjes dhe rrites së atij shteti në territorin e Pashasllëkut të Beogradit të përzier gjuhësisht e fetarisht me popullsi edhe shqiptare...
Në Lagjen e Përjetësisë të fshatit tim,më presingjyshi, gjyshja, nëna,babai, im bir, Gazmendi,motra, vëllai e të tjerë. Do të vij edhe unëNë një dimër o verëme ju do të jeme do t’ju tregoj përtë gjitha të ndodhurat...
Doli në ballkon. Ishte freskët e ftohtë. Mjegulla që dukej në mëngjesin e sotëm kishte rënë që nga nata e mbrëmshme. Ajo vazhdonte të rrinte shtrirë në kokërr të shpinës. Pëlhura e saj e bardhëllimtë kishte atë shijen e vet kur dihej se pas një ore ose më së shumti dy do të kthehej andej kah erdhi, për të ardhur përsëri për ndonjë vizitë...
Nuk e di pse më rrëshqiti ai lot!? Të ishte vërtet lot apo një shi mallëngjimi, i cili zbriti nga ai mal ngjyrë gri, ku nën myshqe gurësh e drurësh edhe bora qante e së pushonte dot. Sa çudi!?... Edhe unë si pa dashu , hodha pelerinën krahëve, ngaqë bënte shumë ftohtë.qante ai mal, qante...
Me Aleksandrin kam rreth 28 vjet miqësi. Aleksandri ka lindur në Tiranë më 18 shtator të vitit 1956 në Tiranë. Me origjinë është nga Tepelena, ku babai i tij Asaf Dragoti ka qenë Komandant i Brigadës së 8-të, Sulmuese. Studioi në Liceun Artistik për piktor dhe më pas vazhdoi studimet e larta në Akademinë e Arteve...
Father Dindo Billote do të shkruante: Uau!! Sot ishte një ditë e veçantë në “Shën Marinë” tonë! Kishim një folëse të mrekullueshme, një eksperte, që na vizitoi, ajo e ka njohur Shën Nënë Terezën e Kalkutës!Unë e takova Eda Agaj Zhitin me bashkëshortin e saj Visar Zhiti gjatë pelegrinazhit tonë...
Ndërsa po lexoja poezinë "Nën qerpikë më ka mbetur një ëndërr” të Natasha Lakos s’di pse në kujtesë më vezulloi një tjetër brilant poetik i saj ku përmenden lotët, madje dhe një borë që po shkrinte, pikërisht poezia :”Nuk më le bora që të shoh” me vargjet e çiltëra gjer në naivitet: “Nuk më lë bora...
Kjo është vepra kryesore në botimet e Bogdanit dhe u botua vetëm mbas dhjetë vitesh, në vitin 1685 në Padova me emër të ndryshuar. U botua e përkthyer në gjuhët italiane dhe shqipe. Përkthimi në italisht është realizuar nga Bogdani. Sipas asaj që ai na ka lënë të shkruar, nga fakti që duhej shkruar në dy kolona në të njëjtën faqe, edhe italisht edhe...
S'ka më të pabesë dhe më të rrezikshëm, s'ka dërrasë më të kalbur se një grusht fanatikësh të pa përmbajtur si ata poshtë Ballkonit të Doktorit.Kurrë nuk ka ndodhur, dhe kurrë s'ka për të ndodhur, në asnjë vend, në asnjë kohë, dhe në asnjë rrethanë, që bashkëpunimi me një çetë proletarësh të revoltuar të ketë...
Shikonte pikat e shiut që kishin mbuluar dy dritaret e dhomës që kishte përballë. Derisa kish nga to që zbrisnin teposhtë si përrenj bjeshke të tejdukshëm, ca pika të tjera përplaseshin pas vërvishtjes që u jepte era, që sikurse mbrëmë edhe sot ishte çuar peshë, e donte të barte me teshë e koteshë. Pas perdeve të bardha, xhamave...
Koha ka ndalur. Daltat dhe çekanët kridhen përdhe mbi copëza gurësh dhe pluhur shkëmbi, si armët në fushëbetejë. Mjeshtri fshin djersën dhe lëshohet në ëndje i rraskapitur. Mijëra goditje mbi shkëmb, ofshamë e drithërima, prekje dhe prehje të gurta, që e ndezin në çdo frymëmarrje, e...
Kam lexuar libra. Të ndryshëm. Nga biblioteka ime dhe të huazuar. Libra të sertë. Të bukur. Të zjarrtë me flakë shprese. E poaq të brishtë. Pastaj delikat si nektar në petale lulesh. Dhe proliks plot dhimbje e trishtim. Fundja, si vetë ngjyrat e jetës. E pra, libra letërsie. Romane, poezi. Mandej publicistikë. Filozofi. Shkrimtari nga fushëdija diplomatike...
