Korça është një Zonjë e madhe me motra e vëllezër shumë. Motrat e Korçës janë Vjena, Roma, Londra, Praga. Vëllezërit e Korçës janë Parisi, Berlini, Milanua, Budapesti. Korça ka dhe plot kushurinj e kushurira, kunata, nipër, mbesa; Tiranën, Ersekën, Selanikun, Bukureshtin, Athinën, Stambollin, Zagrebin, Prishtinën, Shkupin...
Hasia ishte një magji e gjallë.Hasia pinte kafe, tymoste cigare, rrëfente meselera të vjetra e të reja me të ikë mendja.Hasia, nëna ime, nuk ishte ndonjë amvisë kushedi se çfarë. Hasia ishte tjetër gjë. Hasia, në gjak, në thua, në ind, në qelizë, ishte Bejlereshë...
Rinush Idrizi hynte në klasë furishëm, me frymëmarrje të shpejtuar, si dikush që vjen nga larg për të sjellë një haber të mirë, si marotonomak, që haberin e mirë do ta sjelli gjallë a vdekur, dhe dilte nga klasa si Sizif, i pakënaqur që shkëmbin e rëndë sa herë e ngrinte telart aq herë i rrokullisej teposht...
Përdorimi i dhëmbëve për shkuljen e tapave metalike të shisheve, për thyerjen e arrave, bajameve, lajthiave, deri edhe coptimin dhe gëlltitjen e qelqeve, nuk bënin përshtypje, ishin të zakonshme.Flitej për dhëmbët që për shkak të ushqimit të pakët duke mos u ...
-Që thua ti, në katundin tim kurrë nuk ka ndodhur gjë më interesante se dasma ime. Pas pesë vitesh që erdha nga emigracioni ku fitova ca çika lek, vendosa të martohem. Pyet këtu e këtje, ja vura syrin për shoqe të jetës një perrie në katundin tjetër. Fola me babanë e vajzës. Bëra përgatitjet. Erdhi dita e dasmës. U nisën krushqit...
Je pështirosur duke ndejtur para televizorit, duke u marrë me celularin, duke dëgjuar gjithë kohës vetëm dallavere, hajdutllëqe, ahengje, këngë e valle. Lëviz. Shko diku. Për shembull në Lenie. Nisu drejt Elbasanit. Te "çeliku i kurvit" kthehu drejt Paprit...
Rrejnë kur flasin. Rrejnë kur pyesin. Rrejnë kur përgjigjen. Rrejnë kur rrinë. Rrejnë kur lëvizin. Rrejnë kur hanë. Rrejnë kur pijnë. Rrejnë kur flenë. Rrejnë kur ëndërrojnë. Rrejnë kur dashurojnë. Rrejnë kur urrejnë. Madje rrejnë edhe kur rrejnë. Dhe nuk rrejnë rrallë e pa të keq, se ashtu e kanë tipin, të atillë e kanë vesin...
Ku i gjen paret ky që mbeti gjithë ditën klubeve duke pirë birrë ?! pyesnin me dyshim për ndonjërin që pinte 1 birrë në muaj në ndonjë klub të qelbët.Birra nuk kishte fort lidhje me shuarjen e etjes. Birra ishte sapun për fytin...
Të dashur bashkatdhetarë vllavrasës, kafepirës, gazetangrënës, internetshetitës, hashishtymosës, të ëmbël, të tharët, zemërbardhë, mëlçizinj, shpirtkatranë, ku jeni e ku s'jeni para tavave të dhesë, zjarreve të ftohura, vatrave të fikura, oxhakëve...
Të dy me shkollë të lartë. Të dy me smartfona. Të dy me email, fejsbuk, instagram, pasuord që nuk e zbërthen dot as CIA. U njohën gjatë ceremonisë së promuovimit të një libri të palexueshëm nga një autor i neveritshëm. Ai u magjeps pas saj kur ajo i tha "shum' nice ky libri". Ajo u marros pas tij kur ai i tha...
Pavarsisht se kush trokiste në derën tënde, i pari që hapte derën e vet nuk ishe ti, ishte komshiu përballë si skuth me shkumë rroje në fytyrë, duke u mbllaçitur, duke mbërthyer kopsat e pantallonave ose rripin e mesit.I tmerruar nga përfytyrimi se biçim komshiut...
Mylandi është një vend banorët e të cilit mburren me Historinë që nuk e kanë, lavdinë që nuk e meritojnë, trimërinë që nuk janë.Mylandi është vend i shenjtë ku shtëpitë janë Kisha dhe Teqè pa besimtarë, banorët janë murgj dhe dervishë që meditojnë s'dihet se për çfarë dhe kërkojnë ca gjëra...
Majtas e djathtas rrugët dhe rrugicat mbajnë emra vrasësish. Po të vazhdosh të ecësh mbi këto rrugë, pas pak do çmendesh. Ik. Ik e mos u duk.Mozaiku kriminal ta mpin trurin. Nuk jetohet në këtë vend me këtë shesh e këtë simbol. Ik nga kurvizmi propagandistik, ik nga syt këmbët...
I qetë pranë dritares duke vështruar socializmin që ndërtohej dhe Shqipërinë që shkatërrohej; i tërbuar duke çjerrë fytyrën nën jorgan para se të zinte gjumi; duke përplasur kokën pas muri në ndonjë skutë ku s'të shihte kush; e pamundur ti jepje një kuptim cilësimit "Armik". Sa më hollë ta mendoje, aq më tepër...
Ladi i tallte pedagogët. Unë jo. Ladi i bashkohej “shumicës dërrmuese", siç e quanim me tallje kopenë e atyre që shkonin nëpër aksione. Unë nuk shkoja. Luaja rolin e budallait. Ladi më lutej t’ja mësoja rolin e budallait. Nuk mundja. Rolin e budallait nuk e luaja. Budalla isha...
Ecën rrugës sikur nuk e ka mëndjen, sikur nuk i intereson asgjë shqiptare, sikur Shqipëria dhe shqiptarët janë një realitet që ky është lodhur shumë për ti bërë si Italia dhe italianët, por ka hequr dorë sepse këtu njerëzit janë të prapambetur, të pa gdhëndur, të egër, ndërsa ky është i përparuar, i ndriçuar...
Rruga Saraçve është një lloj rakie që po të zuri prej saj nuk bëhesh dot kurrë esëll.Rruga Saraçve është si ajo femra aq e dashur prej së cilës nuk ndahesh dot as në të gjallë as në të vdekur.Rruga Saraçve është e vetmja ...
Nga fundi i viteve '70, mes përpjekjeve të ethëshme me tuba, rrjeta, tela, tepsira, mekanizma, për të parë ndonjë televzion tjetër veç hales propagandistike RTSH, u muar vesh se me anë të një antene të ngushtë dhe të shkurtër që mund të vendosej edhe brenda shtëpisë, në bandën UHF mund të shihej kanali i dytë jugosllav, dhe gjatë ...
Tornitore apo saldatore veshur me kominoshe dhe rrecka të pista nëpër turnet e treta, traktoriste duke çarë male e kodra e fusha, kooperativiste duke prashitur nëpër ara, mjelëse të dalluara me rendimente të larta që punonin për shekullin e ardhshëm - femrat shqiptare u shfytyruan si burra. Të tilla i paraqiste...
Qaf Thanë. Po afron mesnata. Dogana e shkretë. Kryej formalitetet në të dy anët. Po iki në Kosovë. Për herë të parë. Vetëm. Pa makinë, pa shok, pa shoqërues, pa këshilla, sugjerime, spjegime. Erresirë, ftohtë, shi, erë. Përpara një vend i panjohur. Ja një taksi. E vetme, e vogël, delikate, e mjerë, antipod i Benzave tanë...
