Leximi i poezisë “Borxh ajrit” të F.Terziut të botuar në datën 21.04.2013, kushtuar poetit Ali Podrimja, më gjeti në rileximin për të disatën herë të vëllimit poetik “Lum Lumi”. Do ta kisha kaluar në heshtje edhe këtë poezi, të cilës, si shumë të tjera ...
Thuhet se…një ditë, një lypëse e moshuar, i zgjati dorën dhe i lypi lëmoshë një zotërie, që po shëtiste i menduar asaj ane. Plaka lypëse e zgjati dorën instiktivisht dhe po instiktivisht bëlbëzoi formulën e zakonëshme të lypjes, ndoshta edhe duke ...
…mahnitje…mahnitje.Kjo është ndjenja që më shoqëroi gjatë gjithë kohës së hulumtimit të gazetës “Demokratia”…Me këto fjalë e fillon Odise Kote pasthënien e tij librit të tij studimor “Demokratia”, shkollë e gazetarisë shqiptare”., ...
Heshtni pak, ju lutem. Kjo valë detiqë vjen kokëulur, si një çupëz fajtorendoshta,diçka do të na thotë. … Një valë erdhidhe fshiu me shaminë e bregut stërkalat si lot. Ditëpreri.Kush është mbytur sot?...
…që me duar dashurish/duhet ti afrojmë pranë vetes/Sa herë që lexoj poezinë e Fatos Arapit, më duket se eci brigjeve të Jonit…a-Dhe brigjeve të Jonit të rrethon kaltërsia nga çdo anë…U krodha në ujrat e Jonit/ në ngjyrat dhe dritat e tij/…dhe ndjej/neper shpirtin tim/si rryma ...
Që Fatos Arapi është një poet modern në letërsinë shqipe, për këtë besoj jemi të gjithë dakort. Po qe se do debatojmë për këtë emër, do debatojmë në se është maja më e lartë, apo maja e dytë për nga lartësia, në këtë vargmal poetik. Por le të rishikojmë ...
Nxitjen për këtë shkrim e mora nga një “esse për këngën iso-polifonike”shkruar nga poeti dhe këngëtari pilurjot Kristo Çipa dhe botuar në disa portale me titull “Pse buron nga dheu im, është kryevepër e njerëzimit”.Qysh në krye dua të them se ishte një shkrim plot frymëzim e ...
Sa herë që nis të lexoj poezinë e Fatos Arapit, më duket se po eci brigjeve të Jonit. Veç jo një ecje, shëtitjeje pranverore, nëpër bulevardet e qytetit tim bregdetar, veshur me kostum e këpucë llustrafinë. Nuk e di pse ndjehem ndryshe në poezinë e tij, në një ecje çapkënçe, domosdo zbathur ...
Ka ca kohë, që poeti Agim Mato hedh nëpër portalet e internetit, dallgë poetike që të mrekullojnë.Thua se vjen një baticë poetike, e vonuar disa vite, që vetvetiu në shpirt të shkakton gjithashtu, një baticë ndjenjash e kujtimesh. Që të mrekullon, jo aqë nga tema “vetëm” Joniane, se sa nga ...
1-…edhe poeti iku. Si qindra mijra të tjerë. Ndoshta edhe më keq se ata që ikën me anie apo ata që kapërcyen klonet me gjëmba. Sepse poeti iku me skaf, duke shtuar kështu rrezikshmërinë e ikjes. Ne që jetojmë në brigjet e detit, e dimë mire, se ikja e një skafi nga bregu ...
Është një emër në varrezat e qytetit timku kalojmë kokëulur.Jo vetëm nga dhimbja.Këtu heshtin burrat.Hesht era. Veç deti përbrilëkundet si një vajtore në vajin e mortite me zhaurrimën e dallgëve si një rënkim që del nga shpirtipërmënd emrin e njeriut,që haroi vetveten për të mbrojtur jetimët ...
1-Titulli i këtij romani, natyrshëm të kujton poezinë e bukur të Frederik Shilerit “Kojrillat e Ibikut”. Ose më saktë, mua mu kujtua kjo poezi, ndaj qysh në momentin që e mora librin në dorë, të printuar, në vënd të një“mirëseardhjeje” të zakonëshme, e përshëndeta me vargjet e poezisë së Shilerit;- Të ngjatjetoj tufëz e lirë/ për mua je ogur i mirë…
Duke lundruar në internetin e shqetësuar nga teoria e të ashtuquajturës përmbysje e botës, sipas kalendarit Maja, u afrova në brigjet e portalit “Zemra Shqiptare”të datës 20.12.2012, ku në limanin Kulturor të saj, më priste një cikël poetik i Drita Lushit. Një cikël plot dashuri për njeriun, për jetën. Një cikël plot dritë e ngrohtësi. Si për ti thënë lexuesit, “detar” të ...
Atë ditë që në Tiranë mbritën eshtrat e ish mbretit, vdekur mote të shkuara, nuk e di se ku, atë ditë, tek unë në Sarandë, mbriti shpirti i shkrimtarit Faruk Myrtaj, që jeton në mërgim. Nuk e ndoqa dot fatin e eshtrave të të vdekurit, se në duar më përpëlitej shpirti i të gjallit. Një shpirt i plandosur e i palosur në dyqint e ca faqe të librit “Atdhe’ tjetër”, që më ...
Pak e dinë se jeta e Agim Matos ka kaluar mes privimeve sociale dhe shoqërore, duke u detyruar të kryejë punë nga më të rëndomtat, për vet karakterin klasor të sistemit që lamë pas. Arrestimi dhe dënimi politik i të jatit, i solli si pasojë heqjen e të drejtës së botimit. Ndonëse ai pohon me sinqeritet se…”nuk guxova të bëhem disident…
Kur para disa kohësh botova shkrimin “Në Himarë, ku dhe Zoti vjen i ftuar”theksova faktin se poezitë e Kristo Çipës , nuk të shijojnë kur i lexon. As i ulur në tavolinë të punës dhe as i shtrirë në divan. Sepse këto… vetëm mund të këndohen nga një grup iso-polifonik., nuk e dija se Kristo Çipa po pregatiste një libër të ri. Këtë e mora vesh atë ditë, kur bashkë me poetët Agim Mato dhe Andrea Zarballa i shkuam për ngushëllim në shtëpinë e tij në Himarë, për ikjen e të jatit...
E pata mik në rininë time. Ai erdhi nga Janicati i Theollogos, i ri dhe i bukur. I pafajshëm si një pulëbardhë. Atë kohë, djalë 17 vjeçar, ndonëse puntor në ish Ndërmarjen e Ndërtimit Sarandë, për mua, të gjithë ata që mereshin me art e letërsi ishin njerëzit më të mirë të qytetit dhe domosdo ishin dhe miqtë e mi. Kështu u miqësova dhe me Spiro Llajon e porsaardhur në Sarandë. Bisedat e vrullëshme si mosha, debatet plot passion si ëndrat, ndarjet mbrëmjeve ...
1-Pata lexuar me kureshtje historinë e poetit grek Janis Ricos, që i internuar në ishullin Makronizos, groposi në një shishe poezitë e tij, të shkruara në atë ishull të shkretë. Ishin disa dhjetra poezi, që po ti binin në dorë juntës ushtarake të kolonelëve, ato fije letre ku qenë shkruar do shndroheshin në litar rreth qafës së poetit. Heshtja e shpëtoi poetin dhe poezitë e panë dritën ...
Kur në muajin maj botova shkrimin ”Sa pak det paska në poezinë shqipe”, e ndjeva se sa kisha prekur një problem, shtrimi dhe qartësimi i të cilit kërkonte lexime e studime të mëtejëshme. Dhe jo vetëm nga unë. Sikur ta ndjente brengën time, po ato ditë, miku im, poeti Agim Mato, më ...
Në kohën kur ne, një grup relativisht i vogël krijuesisht sarandiotë nisëm të shkruanim e të flisnim me njeri tjetrin për “Artin Jonian”, nuk e dinim se diku larg, ishte një mik i yni që po na dëgjonte me vëmëndje. Edhe sikur dikush të na e thoshte këtë gjë, ne përsëri nuk do ta besonim, sepse ne nuk...
