Kryeshkrim » Çeliku

Kalosh Çeliku: Shkupi historik shqiptar - kryeqyteti i Shqipërisë

Enkas i shkruajtur për Librin e ardhshëm: Shkrimtari më i lëvduar dhe sharë (Lufta ime me Penë). Parashikime për Ditën e Nesërme, që pritet së shpejti ta shohë dritën. Nga Nana, familje hoxhallarësh me autoritet në Zajazin e Kërçovës, nga stërgjyshi bektashi - kaçak i maleve Emin Çeliku (Xhambazi), krahu djathtë i Dervish Carës...

Kalosh Çeliku: Parashikimi i Arben Xhaferit për veten dhe Ali Ahmetin

Realiteti, se: Partitë Politike Shqiptare, gjatë ndryshimeve politike i kanë pasur vetëm dy koka si politikanë, këtë nuk e luan as topi: Mitat Eminin (Partia Për Prosperitet Demokratik), dhe Arben Xhaferin (Partia Demokratike Shqiptare). Partitë tjera politike, Bashkimi Demokratik Për Integrim me ato më të vogla, u gatuan...

Kalosh Çeliku: Takime nën Rrap (XXV)

Rruga drejt Shkupit me atobusin me targë TR pati shumë ndalesa dhe kontrolle të herëpashershme. Ushtarë të veshur me të blertën laramane të luftës kërkonin pasaportat, kontrollonin bagazhet dhe donin të dinin ç’ishim…

Kalosh Çeliku: Pykë shelgu

Jo, rastësisht e nisa këtë shkrim për Nesër me vargjet e mia ne stilin e një poezie satirike të Spiro Çomorës. Autorit të komedisë „Karnevalet e Korçës“. Trungu i lisit, kur i thotë pykës plot “dashuri”: Inati, nuk më vjen nga sëpata që është nga hekuri, po nga pyka që është pjesë e trungut tim nga druri i Lisit...

Kalosh Çeliku: Poetët me poezi dolën në mal

Homazh përkujtimor për poetin Sami Sherifi (1950 – 2020) Poetët me penën në brez, nga të katër anët e Atdheut dhe Diaspora, si zogjtë shtegtar erdhën nën Rrap. Përdallim nga herët tjera, kur vinin në stinën e Pranverës dhe Verës, kësaj radhe erdhën krah për krahu në prag të Dimrit Madh. Sidoqoftë ...

Kalosh Çeliku: Pandemia politike

Përditë. Përnatë, në mjetet e informacionit dëgjoj, tek ne dhe nëpër botë: Kaq e kaq të infektuar me Covid -19. Kaq e kaq të vdekur. Kaq e kaq të shëruar, në spital. Kaq e kaq nuk e mbijetuan Luftën me Koronavirusin. Aspak, informata qeveritare shtetëtore, sesa: Fëmijë janë të lindur në një kohë Pandemie politik...

Kalosh Çeliku: Rreziku

E shtunë 03 tetor 2020, Ditë e bukur vikendi me Diell. Ende me pak verë në kohë Pandemie me masa Qeveritare: Rrini në shtëpi!... Mos dilni në rrugë pa maska!... Duart, lani me sapun!... Dy metra larg, edhe me Gruan besnike! Mos, bëni fëmijë, nuk do të paguheni!...Kaq e kaq, gjatë 24 orëve të infektuar nga...

Kalosh Çeliku: Rruga për në Baba Tomor

Fitore. Djemnusha kërkonte dyluftim në male, mes lisave. Edhe, atë: “Një natë me arusha e drenusha”. E Unë, e kisha nxjerrë shpatën nga brezi në “Çair” të Shkupit mes ferexheve zeza. Minareve të xhamive. Ende nuk më ishte mbushur mendja se Ferexhja e Zezë...

Kalosh Çeliku: Liria

Dhe, një ditë i them një kalimatri të rastit, që do të më ulet në tavolinë. Unë nuk kam nevojë për shoqëri, e më së paku t’i paguaj kujt t’i teket edhe një pije “haram”. E ai, gjatë gjithë kohës të m’i shurdhojë veshët me përralla. Patriotizëm. Unë, edhe nëse rri me dikend, rri me gra besnike. Vetëm, ato kanë të drejtë të më ...

Kalosh Çeliku: Trima pas lufte

Edhe, Sot: Si zakonisht, dola nëpër faqet e Romanit Qyteti i qyqeve. Roman, i publikur shumë vite më herët (1997), ende në sistemin ish komunist jugosllav. Edhe, sipas rrufjanëve të sistemit policor, edhe duhet të përgjigjesha për këtë roman publicistik, si “armik” i Shtetit të “përbashkët”. Sokaqeve...

Kalosh Çeliku: Psiko-analistja

Vjershën atdhetare-patriotike të Filip Shirokës nga Librat e Këndimit në kohën e Ernest Koliqit si ministër i arsimit “Shko dallëndyshe”, thotë se: Sot, “nuk të hyn në punë, nuk ta mësojnë qetësinë dhe durimin”. Dhe, “qetësinë dhe durimin” (sipas saj si psiko-analiste partiake) “e gjen veç në barnatore dhe te Zoti...

Kalosh Çeliku: Kryengritësi

Historike?! Patjetër, duhet pranuar, që: Xhadia si politikane e dështuar partiake, ka “talent” për shkrime publicistike - politike, shpifje ndaj grave motra si politikane, përtej institucioneve shtetërore, ku e han edhe bukën e përditshme partiake. Vetëm, se: Sot, i mungon fuqia vajzërore si Plakë politike...

Kalosh Çeliku: Qeni me zhebe i kojshive më sulmoi pas shpine

Herët në mëngjes, zbres në katin e poshtëm të Shtëpisë Gruas Besnike, pas ikjes Saj nga kjo botë në Parajsë (2015). Shtëpisë, ku banonte Djali i Vogël me Dy cica rrunze në gojë. Katastrofë, e Ditës Sotshme.“Armiku i padukshëm” (Koronavirusi), kishte hyrë edhe në këtë ...

Kalosh Çeliku: Vjehrra fjeti me mullisin

Vite e shekuj, “studiuesit shkencor”, armiq shekullor të popullit shqiptar janë marrë me studimin e mentaltetit të popullit shqiptar: Besën, trimërinë dhe mikpritjen shqiptare. Shpërngulejn e tyre mga Trojet Etnike Shqiptare. Kryengritjet e tyre shqiptare. Që, për çdo vjet, e kanë nisur nga një luftë. Edhe...

Kalosh Çeliku: ''Done – Donke''

Hi-hii-hiii… E pash “Kalin e Shemës” në gazetat e publikuara të varura e të “pavarura”, dhe portalet elektronike me të dyja duart dhe gishtat: Dy koka shqiponje, pas “fitores historike” me “kryeministër shqiptar”, në zgjedhjet e fundit të parakohshme parlamentare (2020), duke e fotografuar veten para...

Kalosh Çeliku: Trulegenët

Moti Kohë, nuk i shfletoja disa gazeta dhe portale të varura dhe “pavarura” partiake. Shkaku, se: Asgjë në politikën e tyre redaktuese, nuk meritonin humbje kohe. Shkurt, i kisha lexuar me vite: Politikanët, “intelektualët” e tyre dhe “analistët” politik, nuk sillnin asgjë të re për Ditën e Nesërme Shqiptare...

Kalosh Çeliku: ''Menada'' - valltarja ilire, sot harem turko-arab

Historia e restorantit “Menada”, është histori shumë e gjatë me vite. Dhe, shekuj (viti 500 para erës së re, që do të thotë se i takon shekullit VI para Krishtit). Patjetër, duhet shfletuar dëshmitë historike dhe arhivat e muzeve të instuticioneve shtetërore, politike dhe policore të asaj kohe. Pse, jo: Edhe...

Kalosh Çeliku: Dy dhitë kryeneçe në vig të lumit

Dy dhitë kryeneçe, që me vite kullosin bar livadheve dhe maleve shqiptare, në Kopenë e Bariut staneve në një Vathë, Sot: kokë më kokë me brirë shyta në vig të Lumit malor, duan ta hudhin njëra-tjetrën mes dallgëve. Nuk ia lëshojnë shoqja-shoqes rrugën...

Kalosh Çeliku: Ç’na u mbushë livadhi plot me viça palëpi

Ehu, Ebu Fakiri! Bekriu, me shallvare dhe ferexhenë e zezë krahëve, me të dyja këmbët dhe trutë në legen! “Xhehnet”?! Pakrëndësi, ka se: Unë e dua “Xhehnemin, dhe jo si ti “Xhehnetin”. Ebu Fakiri, më në fund në fushën e mejdanit, doli “kuqezi”: Veç, që nuk e rroku për fyti Topin e Mic Sokolit...

Kalosh Çeliku: Rruga për në Baba Tomor përkrahu me tri mike

Patjetër, duhet të ngjitem në Baba Tomor. Atdheun e perendive. Tyrben, ku pihet vera me Dy shtamba, shkruhet poezi dhe bëhet dashuri…E di, çka më tha Ebu Xhehli: Jo. Të gjithëve, te revista për humor dhe satirë ZEKTHI (që del kur t’i teket), na ke bërë rrospia meshkuj. Pse, o burrë së paku: Nuk na bëre...