Ç’ne ky titull do pyeste dikush veten?Normale, pikëpyetje legjitime, sepse në të vërtetë neve s’do të duhej të na lidhte as edhe një gjë me ato dy elementet e parë të titullit të këtij shkrimi.Por ja që na lidhin për fat të keq mjaft gjëra, shumë fije të dukshme e të padukshme, shumë copëra kulture të kalbur ...
Dikujt kjo ndoshta do t’i dukej një pyetje në mos retorike, deri diku edhe provokuese.Qartësisht dhe pa qoftë edhe një fije dyshimi, ky nuk është qëllimi as për së largu.Heronjtë tanë, tashmë prej vitesh, shekujsh e kush e di edhe mijëvjeçarësh, kanë kohë të mjaftueshme që përbalten me përpikmëri të “admirueshme”.Ky nuk është qëllimi im kurrësesi...
Ne shqiptarët kemi “fatin” që të ndajmë hapësirën tonë jetësore (Ballkanin), me shumë popuj të tjerë.Sepse ky gadishulli ynë është i tejmbushur me rraca e gjuhë, kultura e tradita të ndryshme.Kemi rreth nesh sllavë të çdo lloji, feje e gjuhe.Kemi grekë e helenofonë, ashtu siç edhe kemi rumunë e turq, turkofonë e hungarezër Serbie e Rumanie.Kemi pra afër nesh, barbarë të ndryshëm, njerëz në origjinë gjakatarë e ...
Në vazhdë të disa shkrimeve të tjera, po merrem edhe kësaj rradhe me turqit dhe bëmat e tyre.Pse m’u kujtuan pikërisht XhonTurqit dhe jo lëvizje të tjera turke apo me një frymëzim otoman?Ndoshta për shkak të kushteve historike, ose më tepër sepse ideja e sotme Neo Otomane...
Ndodh rëndom që edhe kur duam t’i largohemi një teme dhe t’a lemë mundësisht jo në harresë, por sidoqoftë të mos merremi me të për ca kohë, ajo prapë na del para syve.Ku na u shfaq herën e fundit, do thote dikush?Po ja, pati këto javët e fundit edhe një tjetër vizitë “vëllazërore” turqish, në zyrat e institucioneve shqiptare.Udhëtime e vizita reciproke diplomatike do të ketë gjithmonë mes shtetit tonë dhe vendeve të tjera, s’ka asnjeri gjënë më të vogël kundër kësaj.Por kur këto shkëmbime bilaterale hyjnë në një fenomen më të gjërë, në të ...
Ç’ne ky titull do vetëpyetej dikush?Po arsyet për këtë gjë janë nga më të ndryshmet dhe rrjedhimisht edhe nga më të mirëargumentuarat.Kryesisht ideja lindi spontane, nga kalimi lehtësisht në parlamentin shqiptar, i një ligji i cili autorizonte “pa ja bërë syri tërrt” siç thotë edhe populli, lejonte pra EULEKS & Kompaninë e lumtur të ndërkombëtarëve, që të vijnë në vendin tonë për të “hetuar”...akuzat drithëruese të zvicerianit...
Doli në dritë nja një javë më parë, aty mes lajmeve për kampionate Europiane që po mbaronin dhe “bëmash” të Reality Show-t më origjinalisht të panevojshëm që historia televizive ka krijuar, pra Vëllait të Madh, diku aty mbiu edhe ky lajmi për të cilin po flas.Në FaceBook-un shqip dhe shumë faqe të tjera interneti nëpër botën ndërshqipfolëse, u hodh si një bombë dore me shpërthim të menjëhershëm, lajmi prepotent që na bënte të ditur një të “vertetë” rrënqethëse...
Me këtë nofkë njihet gjerësisht në FYROM-land, kryeministri i gjithpushtetshëm i asaj republike, e cila dikur ishte edhe pjesë federative e ish-Jugosllavisë që patkonjtë nga dielli i ktheu nja 20 vite më parë.Bëj fjalë sigurisht për Vojvodën e ri, një njeri të zgjedhur 3 copë herë si kryeministër i vendit të tij.Ylli i tij i veçantë, nisi të ndritte me forcë, ditëve të errëta kur në të njëjtën kohë po fillonte të eklipsohej gjithmonë e më tepër një tjetër figurë “epike” e VMRO-së moderne, ajo e Ljupço “Vojvoda” Georgievski-t!...
Dikur, njëherë e një kohë, në fushat rreth Vardarit të sotëm, apo në Pelan antike, Stobin apo Pellagoninë e lashtë, një popull i vogël sa edhe kurajoz, ia dilte të shfaqej i fuqishëm mbi të gjithë fqinjët e tij dhe me një sforcim gati mbinjerzor, me në krye një Prijës legjendar shkonte me fitoret e tij zhurmëmëdha deri në kufijtë e fundit të njohur të tokës së atëhershme.Ata ishin Maqedonasit, njerëz për të cilët mijëra vite pas zhdukjes së tyre totale nga faqja e dheut ...
Në botën e sotme siç e njohim nga të dhënat historiko-gjeografike, ka një grup shtetesh dhe rajonesh turkomane...
Për të mos t’u ngatërruar absolutisht me një kohë relative monumentale që s’ka as edhe një lidhje të vetme me rastin tonë. Që Ballkani apo Europa Juglindore siç preferohet haptazi të quhet tashmë këtu e ca kohë nëpër korridoret e të ashtëquajturës Europë Fisnike...
Një fjalë kjo (Integrimi) që neve Shqiptarëve të mbetur tashmë gati vazhdimisht në dyert imagjinare të Europës, na është transformuar gati-gati në një makth të gjallë. Pakkujt...
Ku Sulltani përkatës po shpërthente në maraz rrëzë mureve të kështjellës së pamposhtshme të qytetit Arbëror me kroje uji të kulluar, pakkush i binte të mendonte për më tej...
E ben duke zhbiruar skutat e historise, duke nxjerre ne pah te vertetat e harruara, duke ndjekur rrjedhen e lumenjve te antikitetit qe gjurmojne vemendshem, brigjet e ndodhive...
