Gadishulli i Halkidikit, një mrekulli e natyrës në jug të Selanikut, është një vend që flet me një gjuhë të veçantë të bukurisë. Me tre gadishuj të veçantë – Kassandra, Sithonia dhe Athos – ai paraqet një pasuri të pazëvendësueshme të ujërave kristalorë dhe peizazheve mahnitëse që shpërndajnë ngjyrat e smeraldit dhe blu...
Në ëndrrat e mia, shpesh kam endur rrugët e Çamërisë, një vend të cilin ende nuk e kisha prekur me këmbë. Greqinë e kishim vizituar shpesh, por Çamëria kishte mbetur një mollë e ndaluar, një mister që kërkonte të zbulohej me ngadalë. Rrugët e saj, sipas tregimeve, ishin të trazuara dhe...
Kush guxon të thotë se njeriu mbetet i pandryshuar, se mendja e tij nuk evoluon dhe se shpirti nuk lëkundet përmes erërave të kohës? Çdo epokë lind një njeri të ri, të farkëtuar nga sprovat e përditshme, të ngjizur nga përvoja dhe të prirur të gjejë horizonte të reja. Njerëzit ndryshojnë jo vetëm në vështrimin e tyre ndaj botës, por edhe në...
Me një dhimbje të heshtur, si një fletë vjeshte që bie pa zhurmë mbi tokën e njomur nga shirat e vjetra, lexojë e dëgjojë zëra që rëndojnë shpirtin, fjalë që helmojnë ajrin, si thika të mprehta që nuk lënë plagë të dukshme, por çajnë thellësitë e qenies. Fjala, kjo fuqi hyjnore që ndërton ura...
Në hapësirën e qytetëruar të njerëzimit, ekzistojnë disa ligje të pashkruara, të skalitura jo në gur, por në ndërgjegjen kolektive, në hijen e mendimeve të pjekura dhe në mirësjelljen që rritet me kohën si një pemë që shtrin degët për të dhënë hije e jo për të plagosur.E para ndër këto rregulla të heshtura është respekti për...
Ditëve të fundit, sikur një stuhi e papritur ka pllakosur Serbinë, e mediat—si pasqyra të zhurmshme të kohës - pasqyrojnë këtë trazim që po përfshin çdo cep të vendit. Nuk është një rrëfim i zakonshëm, as një lajm i radhës që humbet në harresën e kronikave të ditës; është një jehonë e...
Ëndrra ime më e madhe, dëshira që ma ka shoqëruar çdo frymëmarrje, meraku që më ka rënduar shpirtin për dekada me radhë, ka qenë – të shoh Kosovën time të lirë, të pavarur, një shtet më vete, ku dielli i lirisë të mos fshihet më pas hijeve të errëta të pushtuesve.Dikur, kjo ishte vetëm një ...
Historia, një dëshmitare e heshtur, por e pagabueshme, e ka shpalosur tashmë përpara botës atë që qarqet politike dhe diplomatike, si në arenën kombëtare, ashtu edhe në atë ndërkombëtare, duhet ta kenë kuptuar prej kohësh: politika serbe, sa herë që është ndjerë e rrethuar dhe e ngushtuar në hapësirat e manovrimit të saj...
Në një ditë të mbushur me kuptim dhe ndjenjë të thellë, një arsye e madhe na thirri drejt një vizite të veçantë - një vizitë që nuk ishte thjesht formale, por një takim me historinë, me përkushtimin dhe me peshën e kujtesës. Unë e Tefiku, (burrin tim), u ndalëm në zyrën e kolegut, Prof. Dr. Haki Kosumit, që udhëheqë "Shoqatën për Hulumtimin e Fatit të...
Sa e sa herë kemi udhëtuar drejt Shkupit, dhe çdo herë, mes shëtitjeve nëpër rrugët e tij, kemi bërë plane për vizitën e ardhshme. Ishte si një thirrje e pashpjegueshme që na tërhiqte gjithnjë e më shumë drejt këtij qyteti, një ndjenjë e brendshme që nuk shuhej asnjëherë...
Sa herë që nis të shkruaj për një temë, qasja ime e parë është gjuha – ajo është themeli mbi të cilin ngrihet mendimi, drita që ndriçon udhën e kuptimit. Fjalori i Gjuhës Shqipe bëhet porta e parë, ku hulumtoj me kujdes çdo term, duke kërkuar në thellësitë e fjalëve esencën e së...
Sot, megjithëse kalendari dëshmonte shkurtin e ftohtë, dita e kapërceu stinën dhe u shpalos si një pranverë e vonuar, e fshehur mes ditëve dimërore. Dielli i butë ledhatonte tokën me një ngrohtësi të pavendosur, ndërsa ajri mbante aromën e një drite që përkëdhelte degët e zhveshura, sikur t’i zgjonte nga një ëndërr e gjatë dimërore...
Dje, krejt rastësisht, në YouTube më ranë në vesh fjalët e Nenad Çanakut në një intervistë—tingëllimë e qartë, zë i sigurt, fjalë të peshuara me kujdes. Ishte ai lloji i rrëfimit që nuk të lë indiferent, që të detyron të ndalesh, të reflektosh, të pyesësh veten nëse ka ende zëra të tillë, të kthjellët e të vendosur, në një botë...
"Dëgjo… dëgjo..." – më tha Tuna, me një zë që mbante një tension të fshehur në fjalët e saj. "E di, mbrëmë e pashë Zamirin... dhe, a e di se ku?" – pyeti me nguti, duke hedhur një shikim të shpejtë përreth, sikur t'i druhej që dikush mund të dëgjonte sekretin që ajo mbante brenda...
Sot, në një çast qetësie dhe reflektimi, përfundova tri librat e Gani Sylajt. Ishte një udhëtim i thellë, një shtegtim mes faqeve që mbartnin jo vetëm fjalë, por edhe frymën e një njeriu që jetoi për idealin dhe të vërtetën. Në çdo fjalë, në çdo kapitull, ndjeva jehonën e një jete të mbushur me përkushtim, me sakrificë dhe me dashuri për Atdheun...
Besimi im është i palëkundur, i gdhendur në shpirtin dhe qenien time, se nuk ka bir shqiptari që nuk e ka përjetuar si dritë në terr, si shpresë në errësirë, lindjen dhe rritën e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës. Ishte si dielli që shpërthen në ag, si rrëkeja që çan akullin e dimrit të gjatë, si flaka që...
Kozmologjia e artit popullor dardan e aplikuar në punimin e gurëve të oxhaqeve në fshatin Shajkoc nga mjeshtri popullor Jetullah Kurtolli - Fshati Shajkoc, rreth 7 km, në anën e djathtë nga qyteti i Besianës. Ky fshat që shtrihet në jug-lindje të rrafshit të lumit Llap, dhe rrëzë Malësisë së Galabit...
Në këto ditë të akullta të janarit, kur dimri shtrëngon me acarin e tij, ekranet televizive shpesh mbajnë gjallë kujtimet e dimrave tjerë—atyre të errët e të pafund të historisë njerëzore. Një rrymë imazhesh dhe tregimesh shpërthejnë përmes ekranit, duke rikthyer përmes filmit një nga tragjeditë më të mëdha që ka njohur njerëzimi...
Që prej çastit kur historia e familjes sime u bë dritë në kujtesën time, një ndjenjë e thellë rrënjëzoi në shpirtin tim – ajo e përkatësisë absolute ndaj qenies shqiptare. Të dish se çdo fije gjaku që të përshkon është shqiptare, jo thjesht njëqind, por dyqind për qind, më bën të ndihem si një lis i lashtë...
Një natë, në ekranin e televizorit, duke kaluar spontanisht nga një stacion në tjetrin, pashë sa e sa tubime elektorale që kishin përfshirë të gjitha qendrat e Kosovës. Një panoramë e zakonshme zhurmash, ku fjalët përplaseshin si dallgë të paqeta, kritikë pas kritike, premtim pas premtimi. Ishte një lojë e njohur, një rit i përsëritur...
