Faleminderit
Milazim Kadriu: Pushka e Hasan Ramadanit ishte pushkë kushtrimi
E premte, 07.08.2009, 10:00 PM
Dëshmori i Kombit Hasan Ramadani |
PUSHKA E HASAN RAMADANIT ISHTE PUSHKË KUSHTRIMI
Nga Milazim KADRIU
Në Albanik (ish Shajkofc) të Besianës (ish Podujevës) u shënua 15 vjetori i rënies së dëshmorit të kombit Hasan Ramadani .Edhe kësaj radhe vëmendjen e vizitorëve të shumtë që kishin ardhur ua kishte tërhequr "Shtëpia Qëndresë" e familjes ku tashmë disa vite pas lufte nëpër tri dhomat e saj janë të ekspozuara rroba, municion e gjësende tjera që kanë mbetur që nga koha e betejës së pabarabartë të dëshmorit që e kishte zhvilluar me forcat serbe. Me këtë rast në oborrin e Shtëpisë Qëndresë bashkë me familjarët ishin edhe shumë bashkëveprimtarë të dëshmorit dhe qytetarë tjerë të cilët evokuan kujtime nga jeta dhe vepra e lavdishme e Hasan Ramadanit.
Mëngjesi i 7 gushtit 1994 në dukje të parë ishte i rëndomtë por më vonë ndodhën ngjarje të cilat në historinë tonë të kohës më të re do të lënë gjurmë dhe kujtime të pashlyeshme. Ky mëngjes i asaj dite do të ketë peshën e vet në zhvillimin e ngjarjeve të mëvonshme jo vetëm në Llap por edhe në tërë Kosovën pasi në këtë ditë lindi një dëshmorë i ri, Hasan Ramadani i cili qysh herët u bashkua me Lëvizjen gjithëkombëtare për Çlirimin e Kosovës nga Jugosllavia përkatësisht Sërbosllavia.
Varri i Dëshmorit të Kombit Hasan Ramadani |
Hasani me terë familjen e tij bëri rezistencë të armatosur kundër forcave të shumta serbe të pajisura me tanke e helikopter gati për dy ditë rresht në kullën e rrethuar duke lënë edhe shumë policë të vrarë dhe duke mos e dhënë dorëzimin deri sa edhe vritet në kullën e djegur nga baroti e cila është histori e gjallë. Hasani është njëri ndër ata dëshmorë të parë që veproi sikur Oso Kuka në Vraninë, veproi sikur Tahir Meha në Prekaz e shumë trima tjerë shqiptarë anekënd trojeve të okupuara shqiptare duke iu bërë të ditur pushtuesve se shqipja donë liri dhe dinë të luftojë për vatan. 15 vjet pas rënies, në mbrojtje të pragut të shtëpisë e të familjes, ruan kuptimësinë e idealit për lirinë dhe për shtetin. E, Hasani, personifikon madhështinë e veprës deri në flijim, sikur që bënë brezni të tëra për, liri e mëvetësi "Shtëpia Qëndresë", aty ku luftoi Hasani e Fidajetja, është vendi ku duhet të përkulemi e madhështia i takon gjithmonë veprës së Hasan Ramadanit, Tek simbolet e historisë, siç është Shtëpia Qëndresë ne sfidojmë mbamendjen tonë, për angazhim të përhershëm në pasurimin e Lirisë dhe të Shtetit e të shoqërisë sonë. Liria flet përjetësisht me gjuhën e heronjve, ndërkaq që të gjallëve u mbetet të shkruajnë e rishkruajnë për Afrimin, Bahriun, Fahriun, Hasanin, Zahirin, Ylfeten, Shabanin, Agronin, Bedriun, Hakifin, Ademin, Aliun, Ilirin, dhe shumë burra që i bëjnë dritë atdheut, nga altari i lirisë !.
Shtëpia e Dëshmorit të Kombit Hasan Ramadani |
Hasan Ramadani kishte orientim të qartë sepse shqiptarët nuk duhej të pranojnë filozofin e robit dhe jetës së tyre në robëri. Jeta në liri është vlerë njerëzore dhe se je njeri vetëm kur je i lirë. Këtë e kishte kuptuar rinia shqiptare .Këtë e kishte kuptuar edhe Hasan Ramadani i cili me luftën heroike kundër policisë dhe ushtrisë serbe tha se ose duhet të jetoi i lirë ose të bie për këtë liri. Hasan Ramadani bëri luftë heroike dhe u vra. Ishte kjo vdekje amdhështore .Vdiq por është vdekje e rilindur,e përjetësuar,vdekje që nuk harrohet kurrë,vdekje që është synim i jetës,i lirisë,i mëvetësisë së shqiptarëve dhe Shqipërisë.
Disa nga armët e Dëshmorit të Kombit Hasan Ramadani |
Komentoni
Artikuj te tjere
Mexhid Yvejsi: Shejh Muharrem Mitrovica
Mexhid Yvejsi: Mr. Hajdar Salihu
Tefik Selimi: Nazif Rrahmani - Figurë e denjë e lirisë
Halit Bogaj: Abdurrahman Shala
Halit Bogaj: Aleksandër Moisiu - Ikonë e paharruar e artit teatror botëror
Blerina Gjoka: Jozefina Topalli, Të njohësh forcën e gruas
Mexhid Yvejsi: Hafiz Selim Yvejsi
Halit Bogaj: Ilir Konushfci dhe Lutfi Musiqi
Dukagjin Hata: Një simbol për ligjin dhe shtetin e së drejtës
Milazim Kadriu: Poezi për dëshmorët e kombit (III)
Mexhid Yvejsi: Shejh Shefqet Shehu
Ksenofon Dilo: Petro Harito, burrë i vyer i kombit
Albert Shala: Një jetë përpjekjesh për liri
Beqir Cikaqi: Talenti i pafat!
Mexhid Yvejsi: Hafiz Tevfik Nahi
Milazim Kadriu: Poezi për dëshmorët e kombit (II)
Mexhid Yvejsi: Mulla Sherif Ahmeti
Dy vjet nga ndarja me ikonën, Violeta Manushi
Halit Bogaj: Kadri Roshi
Asllan Dibrani: Të njihemi me njerëzit e veçant në mesin e emigracionit shqiptar në shtetet përendimore