Mendime
Denis Dyrnjaja: Vrisni o njerëz vrisni, se s’keni punë tjetër!
E merkure, 22.07.2009, 07:21 PM
Vrisni o njerëz vrisni, se s’keni punë tjetër!
Nga Denis Dyrnjaja
Një vajzë 17-vjeçare qëlloi dje të atin me thikë, duke e lënë të vdekur. “Skenografia” ishte shtëpia, vendi që ne shqiptarët kemi më shumë për zemër të luajmë dramat tona tragjike. Në kronikat e televizioneve dhe gazetave thuhej se e bija e qëlloi të atin, pasi në gjendje të dehur i kërcënoi nënën dhe anëtarët e tjerë të familjes. Shumëkush në të tilla raste rend të tregojë një histori, se si dikush e vrau dikë, pse e pa shtrembër, pse i gërvishti makinën, nuk i hapi rrugën, për të mos folur pastaj për çështjet më “madhore” të shqiptarëve, prona dhe nderi familjar, për të cilat kanë për borxh të bëjnë kërdi njerëzore. Po pse vrasim kaq lehtë ne?! Pse e kemi kaq të lehtë të ngulim thikën në mish?! Ndoshta sepse jemi ende mesjetarë. Po, po, jemi mesjetarë me rroba të firmuara, që herë shfaqemi me sfurk e herë me kallash, herë me thikë e herë me sëpatë. Jemi mesjetarë në familje, si në fshat e qytet. Unë s’dua ta besoj ketë që them, por s’të lënë faktet e ngjarjet. Shqipëria, shtëpia jonë e madhe, ku fati na e ka shkruar të jetojmë të gjithë së bashku, është e mbushur me ngjarje thriller, gati-gati horror. E di që janë me mijëra ata që mendojnë të kundërtën, por në fakt gënjejnë veten, sepse çdo ditë e çast, çdokush rrezikon të marrë rolin e viktimës a agresorit, një herë pa dashje e një herë me dashje, një herë rastësisht, një herë qëllimisht. Kështu do të jetë për shumë kohë, derisa në mëngjes babai nuk del për punë, (sepse nuk ka), por rreket qebaptoreve për një “teke a dopio”, derisa djali i papunë tenton t’i gjejë të ardhurat në lodra elektronike a duke rrufitur dorën në xhepin ose shtëpinë e tjetrit, derisa vajzës me pseudoarsim t’i ndrijnë sytë, vetëm kur sheh parukieren a dashnorin “e fortë”, që të këmbejë veten me ca lekë, rroba, por dhe ndonjë dajak. Do të jetë kështu, derisa policia do të bëjë “tifozin”, ndërsa shteti “statisticienin”, deri kur OJF të rrinë zyrave e kafeneve, ndërsa ne të tjerët në pritje të historisë “thriller” të radhës. Arenë e përgjakshme e ushqyer nga injoranca! Injorancë që është mveshur nga hipokrizia kolektive që prodhon vetëm mashtrim, urrejtje e duf, që në fund kthehen në shpagim, shpagim, por me një çmim, me çmimin e jetës. Në Shqipëri është lirë fare, vetëm për një teke a një fjalë goje!
Nga Denis Dyrnjaja
Një vajzë 17-vjeçare qëlloi dje të atin me thikë, duke e lënë të vdekur. “Skenografia” ishte shtëpia, vendi që ne shqiptarët kemi më shumë për zemër të luajmë dramat tona tragjike. Në kronikat e televizioneve dhe gazetave thuhej se e bija e qëlloi të atin, pasi në gjendje të dehur i kërcënoi nënën dhe anëtarët e tjerë të familjes. Shumëkush në të tilla raste rend të tregojë një histori, se si dikush e vrau dikë, pse e pa shtrembër, pse i gërvishti makinën, nuk i hapi rrugën, për të mos folur pastaj për çështjet më “madhore” të shqiptarëve, prona dhe nderi familjar, për të cilat kanë për borxh të bëjnë kërdi njerëzore. Po pse vrasim kaq lehtë ne?! Pse e kemi kaq të lehtë të ngulim thikën në mish?! Ndoshta sepse jemi ende mesjetarë. Po, po, jemi mesjetarë me rroba të firmuara, që herë shfaqemi me sfurk e herë me kallash, herë me thikë e herë me sëpatë. Jemi mesjetarë në familje, si në fshat e qytet. Unë s’dua ta besoj ketë që them, por s’të lënë faktet e ngjarjet. Shqipëria, shtëpia jonë e madhe, ku fati na e ka shkruar të jetojmë të gjithë së bashku, është e mbushur me ngjarje thriller, gati-gati horror. E di që janë me mijëra ata që mendojnë të kundërtën, por në fakt gënjejnë veten, sepse çdo ditë e çast, çdokush rrezikon të marrë rolin e viktimës a agresorit, një herë pa dashje e një herë me dashje, një herë rastësisht, një herë qëllimisht. Kështu do të jetë për shumë kohë, derisa në mëngjes babai nuk del për punë, (sepse nuk ka), por rreket qebaptoreve për një “teke a dopio”, derisa djali i papunë tenton t’i gjejë të ardhurat në lodra elektronike a duke rrufitur dorën në xhepin ose shtëpinë e tjetrit, derisa vajzës me pseudoarsim t’i ndrijnë sytë, vetëm kur sheh parukieren a dashnorin “e fortë”, që të këmbejë veten me ca lekë, rroba, por dhe ndonjë dajak. Do të jetë kështu, derisa policia do të bëjë “tifozin”, ndërsa shteti “statisticienin”, deri kur OJF të rrinë zyrave e kafeneve, ndërsa ne të tjerët në pritje të historisë “thriller” të radhës. Arenë e përgjakshme e ushqyer nga injoranca! Injorancë që është mveshur nga hipokrizia kolektive që prodhon vetëm mashtrim, urrejtje e duf, që në fund kthehen në shpagim, shpagim, por me një çmim, me çmimin e jetës. Në Shqipëri është lirë fare, vetëm për një teke a një fjalë goje!
Komentoni
Artikuj te tjere
Agron Tufa: E kapa lirë...
Ferid Selimi: Ndal dhunën ndaj shqiptarëve në Luginë të Preshevës
Arbror Sulovari: Adullah Oxhalan dhe Ali Ahmeti
Isa Mulaj: Matrapazët e duan edhe ajrin me koncesion
Besim Bokshi: Në Kosovë kurrë nuk kanë jetuar 200 mijë serbë
BDSH: Letër Parlamentit Evropian
Arsim Halili: Shpërngulja e heshtur plagë e rëndë për Luginën
Edita Tahiri: Sfidat e integrimeve evropiane dhe Kosova
Vilhelme Vranari: Një memorie e historisë sonë të mohuar
Bardhyl Metaj: Kosovari i munguar dhe kufizimi si fisnikërim!
Eugjen Merlika: Të fundit!
Besi Bekteshi: Apoteoza e madhe e shqiptarëve në vitin 2009
Luan Myftiu: Po dha dorëheqje i paudhi, të caktohet kukudhi
Zaim Elezi: Kur opinionbërja e së majtës shndërrohet në shfaqjen “Eja të qajmë së bashku”
Beqir Cikaqi: Pse nuk pranohet dhe në praktik realiteti për Kosovën dhe kosovarët!?
Ilir Dardani: Izolimi fale nje pushtimi
Mentor Tahiri: Geto shqiptare
Isa Mulaj: Përgjigje Ilirit Adilit?Isa Mulaj: Përgjigje Ilirit Adilit?
Donik Sallova: LDK-ja duhet t’i kthehet Rugovizmit
Edlira Gjoni: Vizat politike