E premte, 29.03.2024, 07:57 AM (GMT)

Kulturë

Rrustem Geci, poemë nga libri “ Kanuni poetik”

E diele, 14.06.2009, 09:43 AM


                       G  R  A  F  I  T  E  T

                             ( p o e m ë )

                       ...nga  të  gjitha  veset  e  mia  
                         dashnorët  mbeten “dobësia”
                         ndoshta  mrekullia  ime !...       
                                                       G r e s a

                       Ku  jeni  ju  ish  dashnorët   e  mi
                       ju  që  më  puthët, që  më  deshët
                       ju më të  mirët  e shpirtit tim, më
                       të ëmblit, të dashurit e  asaj kohe
                       ju , që  u  futët aq  thellë në  mua

                       Në  këtë  qytet  me shumë ngjyra
                       për  herë  të  parë  jam  përqafuar
                       puthur jam me djemtë më të mirë
                       kam  përjetuar   të  “magjishmen”
                       ende   pa   i   mbushur  të  16- tat

                       Në akuarelin  e  ëndrrave  të  mia
                       Astriti ishte  “pellazgu” i  vërtetë                      
                       më   “bandilli” në   moshën  time
                       me vasha  ishte i dashur e skofiar
                       e djemtë ankoheshin s´i tekanjoz!

                                         2


              Në  shpirtin  e  prushtë  të vashave
              “pellazgu” ishte  gjysmë  perandor
              me atë unë  e ndieja puthjen bukur
              se  ai   ishte  “kalorës” i  shkëlqyer
              dashuria  me atë  nuk  kishte  kufij!...

              Në  moshën  time isha më e bukura   
              mashkujt  më  quanin   të  “virgjër”
              në punë dashurie s´ma kalonte kush
              isha  me  ves, i  doja shumë djemtë
              Kuptohet   ata  që  i pëlqente zemra;

              Në këtë qytet të bukur  K´hajamësh
              aroma  e  ftoit  më ka dehur përherë
              dashnorët  e  Tiranës e të Prishtinës
              janë  dashnorë   vërtet   të  çmendur
              por, as  të  tjerët  s´ janë  pa  sheqer
             
              Në   këtë   natë   ku   unë  ndodhem
              dua njërin nga ish dashnorët, atë më
              të dehurin, të trishtin, më të uriturin
              atë  që   ma   shtjerr   kupën   sonte
              atë  që  më  bën të harrohem  e tëra!

                                              3


                   Gra  të  mira  të dashnorëve të  mi
                   gra të bukura, të dashura,familjare
                   më falni  për  këtë ”sulm”  të vonë
                   unë  sonte  kërkoj  njërin  nga  ata
                   që  etjen   e   mbushin  me   e t j e !...

                   Gra  të  mira  të  dashnorëve  të mi
                   mos  u  zemroni, mos  merrni  inat
                   se  edhe  ju dikur ishit dashnore të
                   njëri-tjetrit, por, për  arsye të mira
                    gruaja    përherë   është   e  virgjër...

                   Në   këtë   natë  ku  unë  ndodhem
                   e  gjeta  njërin  nga  ish  dashnorët
                   qenka  i  dehur, gjysmë i  stresuar
                   asokohe  atë   e  quanim,  Akuarel
                   sepse  ai  aso  kohe  merrej me art!

                   Dëgjojeni   si    ( f l e t )  Akuareli;
                   “zonjë  e  ëndrrës  dhe   e   puthjes
                   ujëz  e  praruar, ma  jep buzën pak
                   ta   prek ,  ta   puth  ,   ta   kafshoj,
                   se  kjo  natëjetë   ka   një   kuptim!..

                                     4


                 E  di  që  ora  ka  vajtur  vonë
                 dhe   aroma  e  ftoit  më   nxit
                 se  kjo (  n a t ë j e t ë ) e imja
                 më bën të  dashuroj  me  fund
                 Akuarel, i   thosha  unë mikut
                 nëse e  do “biblën”  më  puth!

                 E  dashur, l e x o m a  shpirtin
                 lexoma   puthjen ,  përqafimin
                 ishin  fjalët  e  Akuarelit
                 përpara  se të ndodhë kjo  natë
                 unë  do  jem  ai  K´hajami   yt   

                ...s´ka  më e shenjtë  se  puthja
                s´ka më i shenjtë  se përqafimi
                kjo  zhveshje  n´ këtë  mesnatë
                m´u  në   mes   të   kryeqytetit
                i   jep  gjak  të  puthurave  
                dhe  kuptim  takimit  tonë  

                Akuarel, Ardi ishte i fejuari im
                me atë  unë isha  shumë intime
                e doja, më donte; ishte i ëmbël
                por  gojët  e   këqia   na  ndanë
              
                
                                                5
          

                      Fjala  e  ligë  është  s´i  rrufeja
                      ajo  lind  nga  barku i së keqes
                      dhe  për  rrethanat  e asaj kohe
                      ato  fjalë  ishin të mjaftueshme
                      për   ta   prishur  fejesën   tonë;

                      Akuarel, këtë  çast mjaftohemi
                      e  puthura  gojën s´ ma  lëndon
                      shpirt shtrëngoje Gresën, duaje
                      puthe  Gresën , puthe, kafshoje
                      në dashuri fillimet më pëlqejnë;
    
                      Në  çastet  e  mia   të  erotikës
                      E bukura është te  e ndjeshmja
                      tek   metafizika   e  shtrëngimit
                      tek  morali, në  çastin  e dhënë
                      tek   të   fshehtat    shpërthyese

                      Hyr në mishin  tim, hyr  thellë
                      dhe  mos   kërko  asgjë  përtej
                      këtë moral ka Gresa, përqafom
                      duaje  “biblën”   time ,  puthe
                      ti   je   kalorsi  im ,  marsho!...
      
                                           6


                Asgjë  e  bukur s´ më ka  humbur
                puthja e përqafimi më bëjnë mirë
                burrat  me   push   unë   i   pëlqej
                kur   janë  të   etur,  kur  kanë  uri
                thjesht më bëjnë  të  dashurohem

                Në librin  e  dashnorëve të qytetit
                qyteti ynë është   plot  me  grafite
                por  aty   mungojnë  shumë  emra
                apo  Bashkia  e  qytetit i ka fshirë
                për   ndonjë   ( plotësim )  shtesë!

                Për   këtë  “ punishte ”  të   lashtë
                pak është shkruar, pak është folur
                këto grafite  mbi  faqet  e  mureve
                janë një  “libër” me plotë të meta
                që  Gresën  shumë   e  zemërojnë!

                Unë  s´ di   a  ka   fjetur  ky  qytet
                apo  mendja   m´ ka  ngecur  diku
                ky qytet di  të  flasë argo, të qeshë
                a k t i n    e   puthjeve   dhe  flirtin
                me muzikë  të  oheve i  kam bërë!...

                                              7

   
                       E  di  që  ora  ka shkuar  vonë
                       dhe  s´ di  tashti  çfarë  të  bëj
                       unë  këtë  natë   e  parandieja,
                       si  një rishfaqje të së  bukurës
                       se  kjo  kohë   ka  tjetër  emër
                       d a s h u r i a  në   shtëpi   ose
                       nëpër vaska me  ujë, jo  rrallë
                       më  bën  të  mërzitem shumë!..

                       Prishtinë, Tiranë, 1993-1994
                    



(Vota: 0)

Komentoni
Komenti:


Gallery

Pëllumb Gorica: Magjia e bukurive të nëntokës sulovare
Fotaq Andrea: Një vështrim, një lot, një trishtim – o Zot sa pikëllim!
Pëllumb Gorica: Grimca kënaqësie në Liqenin e Komanit
Shkolla Shqipe “Alba Life” festoi 7 Marsin në Bronx
Kozeta Zylo: Manhattani ndizet flakë për Çamërinë Martire nga Rrënjët Shqiptare dhe Diaspora