Cikël poetik nga Ylli M. Dilo

HIEJA

Emire ne vapen qe pervelon
Kur rri e clodhesh ne nje peme
E mire ne c’do lloj tende
Kur punon, mediton ose defren
 
E keqe kur nga pas te ndjek
Qofte dite apo nate me hene
Mallkim sistemeve, personave
Qe si hije njerezve u jane vene.

NE BUTRINT

Perballe vorrezave
Nje koke luani
Ne shekuj ruan
Skeletet ne varre.
Sapo bie nata
Mbremjeve t’amshimit
Nisin tunden varret
Skeletet levizin
Dhe nisin vallzojne
Carcafet kostume
Pllakate mburoje
Nje valle e vjeter
E bukur makabre
Kush i ka pare
Skeletet ne valle?
Ata s’kane moshe
Gjithe kane nje ngjyre
Krrak e krruk kercasin
Te gjatat gjymtyre
Zene dora - dores
Gjithe naten vallzojne
Sa nis e zbardh dita
Prap ne varre shkojne.
Ne qiellin e kalter
Valleve t’amshimit
Shpirtrat e te dlireve
Na shtojne ndricimin
Kerceni skelete
Te njerezve mire
Bashke me vdekjen
Ju fituat lirine.
Mjere tiranet
Ato pjella djalli
Kane frike nga luani
Te vine tek varri.
Sa dridhen nga frika
Kur vdekjen mendojne
S’do dalin nga varri
Si ju te vallzojne
Do ngelen te mbyllur
Trup e shpirt mbuluar
Larg nga argetimet
E jetes amshuar.

MURI

Nje mur na ndau gjithe jeten
E njeri - tjetrit te dua si thame
Megjithse rrahjet e zemres
Kishin te njejten diagrame.
 
Kanune te vjetra te kohes se shkuar
Apo direktiva te viteve qe rrojme
Te liq qe lidhin dy maja pemesh
Apo spiune qe endrra shkaterrojne
 
Muratoret qe ndertojne vepra
Gjithmone qofshin te nderuar
Kushdo qe me mure ndan ndjenjat
Brez pas brezi qofte i mallkuar.

TE DUA SE JE IMI

Nuk dua gure per stranica
Me ta shkolla te ndertoni
As qipariza prane mos mbillni
Te mos me gjeni kur te kerkoni.
 
Atehere do jem kudo
Ne ate koder , perle te rralle
Do shkojne shume vite, shekuj…
Kokojka emrin tim te marre.
 
Do hane qingjat bar te njome
Thellezat do shkojne duke kenduar
Femijet e vegjel duke mbledhe lule
Do pyesin ketu e kane vene per te pushar?
 
Flladin pranveres c’do vit
Lulet e bukura te qershise
Cicerimen e zogjve ne peme
Une do ti ndjej nga thellsite.
 
Kofina me molle e rrush
Vedrat me qumesht e shkume
Balon qe ujkun do trembi
Gjithnje prane do ti kem une.
 
Do jem kudo dhe asgjekund
Me ju te mire , gjithnje prane
Kokojke simbol i bukurise
Merre , ty emrin ta kam fale.
 
Shihni sa i pasur do jem
Pa varr, pa emer , pa kujtime
Sinteze e nje jete qe shkoi
I huaj tek ti o vend qe me linde.
 
Por shume te dua se je imi
Krenohem qe rrenjet nga ty kam
Pa c’ka se cikloni i ashper
Na shkaterroi dimer e behar.

LULEKUQJA NE PORTE
 
Lulekuqja para portes sone
Nuk thahet, per te s’ka stine
Ushqehet nga gjaku i Nenes
Legjende qe pjell historine
 
Nene - o emer i shenjte
Tek ty perulen trima, dijetare
Te mire e te liq rrine urte
Kur perpara Nenes tyre jane
.
Kush qe ai qe ngriti dore
Dhe vrau ty ne prag te shtepise
Ish pjelle djalli e kucedre
Apo force e erret e partise
 
Ata te vegjel, ti madheshtore
Me jeten tende ndricon epoke
Dhe gjaku i kuq perhere i fresket
Mban te pas thare lulekuqen ne porte.

I MIRI
 
Mos e lerni qe te bjere
Mbajeni flamur prej dore
Mos e lerni qe ta vrasin
Burrin e kesaj epoke.
 
Hiqni fisheket nga armet
Qelloni, keputni litaret
Ngrijeni lart qe at shohin
Esht’ simbol per nismetaret.
 
Per te mos beni elozhe
Se i prekni madheshtine
Te mbetet per gjeneratat
I pa-arritshem , por i dlire.
 
Sa here ne vuajtje te ini
Ate prane do ta kini
Fener ndricues ne terr
Profetin me zemer trimi.
 
Ku shkruhet germa e pare
Ku zbulimet marrin jete
Ai esht’ dhe prin perpara
I miri , mes njerezve te vertete.
 
“Ndiqet po jeton i lire”
Ka shkruar per te poeti
Mendje ndritur , det kulture
Rreze diell’ e mengjezit.
 
NDAVA LULE
 
Djali i saj u vra ne lufte
Jeten e dha per Atdhe
Vdiq Nena nga pleqeria
Apo nga dhimbja e madhe?
 
Nena vdiq, shkoi e vate
Atje ku vene te gjithe
Mbi varrin qe e kane vene
Flladi lulet i valvit.
 
Me tutje nje varr i madh
Me mermer e me shandane
Dhe ai varr i nje nene
Qe ka djalin politikan.
 
Lulet qe kisha ne duar
Ne dy pjese i ndava
Dhe kur mbi varre i vendosa .
Zera degjova:
Biro te prifte e mbara!

GORGONA
 
Nimfe e bukur nder vale
Lundron nje jete te tere
Pyet detaret me radhe
Mos ma kin pare vellane?
 
Vellai yt Gorgone e mire
Epope mijevjecare
Thone prape do te vije
Presin fusha, presin male.
 
E pret gjithe njerezimi
Si rrufe qe leshon flake
Ne njeren dore Virgjinen
Ne tjetren te drejten shpate.

RINGJALLJA
 
Nga kryqi denimit e marrin
E mbulojne me carcaf te bardhe
Duar qe dridhen nga emocionet
E vendosin ne te ftohtin varr.
 
Leviz kortezhi permortor
Ne mijevjecare globit verdalle
Rruget e shtruara me lule
Njerzit mbi supe e mbajne.
 
Gjithe jane te pikelluar
E me qirij i bejne drite
Por kur varrin e Tij hapin
Ai s’esht brenda , u be drite.
 
Tingujt e embel shperndahen
Ne honet e ajrit kete dite
Besim dhe shprese ne jete
I vetmi Je qe jep per te gjithe.
 
Je drit’ e shenjte qe ndricon
Ne toke bie gjith’ miresite
Ringjallje ne jeten e cdokujt
qe tek Ty drejton syte.
 
Besoni njerez tek Ringjallja
Pajtohuni, larg nga merite
Merrni drite nga drit’ e Tij
Ai u Kryqezua per ne te gjithe.

DY MALE
 
Nje emer i madh pa varr ne toke
Nje emer i madh, i prishen varr
Njerit ja hodhen eshtrat ne Bune
Tjetrit rrugeve ja hoqen zvarre.
 
Te dy jeten e tyre kombit ja falen
Pa i perfillur dhimbjet, kercenimet
Lahuten e Malsise , Gramatiken
Lane prone te kombit: tenden- timen.
 
Me tingellojne vargje brilante
Per gjuhen shqipe, gjuhen e rralle
E Gramatika mbi baza skincare
Me urdheron te kristalte at mbaj.

NJE EMER I HARRUAR
 
Lame na ka marre malli
Eja, te duam prane
Mendje ndritur , ze bilbili
Demokrati yne me nam.
 
Canta jote kishte brenda
Fisheke e miserishte
Fletore shpuar nga plumbat
Shkruar kenge pleqerishte.
 
Ti qe deshe Shqiperine
Demokratike, te lire
Kasollen e Xha Hasanit
Ndonse nga tymi e nxire.
 
Te humbem e nuk te pame
Ne natet sterre qe kaluam
Por tani qe lind agimi
Prap nje emer i harruar.
 
Mos je more Lame trimi
Ku ndertohene pallate
Apo maje Trebeshines
Mbush fletoret me vargje
 
Mos ke vajtur ne kuvende
Dhe me zerin tend te qete
U meson gjithe shqiptareve
Demokracine e vertete?
 
Lame Kodra, Lame- poeti
Diell mbuluar nga rete
Si ylberi mbas shterngates
Do ndricosh tok’ dhe det!

TRIMI I MALEVE
 
Komandant te kerkon vendi
Eja udhehiq ne balle
Palle ndritur , trim me flete
Luan i Maleve , me nam.
 
“Re ne toke si lis i rende”
Nga dhembja toka renkoi
Malet e larta ulen koken
Syte e trimave lotojne.
 
Trim I maleve me fame
Ti legjende e trimerise
U tregon brezave radhe
Si te shkojne drejt Lirise.
 
Plaget e tua na dhembin
Gjaku akoma pa thare
Ai qe mbi Ty qelloi
Qe armik - a tradhetar
 
Pse i fshihen te vertetes
Dridhen kur ty te permendin
Kane frike mos del nga varri
Dhe mire ua kendon kengen.
 
Detyren qe na ke lene
Ne do ta veme ne jete
Do ndertojme ne Atdhe
Demokracine e vertete.
 
Komandant o mal i larte
Madheshtor ti je gjithmone
Pranvera te mbush me lule
Dimri me bore te mbulon.

PER JU
 
(Kujtimit te G. Tepelenes/ E. Veizit/ E. Dilo/ B. Alise)
 
Nje balle i larte
Me dy sy te ndritshem
Qe drejt te panjohures
Renden pa pushim
 
Nuk kish per ju
Ekuacione te pa zgjidhura
E kurre s’e njohet
Termin limit.
 
Ju shkences
Jeten ja kushtuat
Po si shperblim
C’fare moret valle
 
Persekutimin
Prangat, heshtjen
Apo dashurine e shokeve
Qe ju kujtojne me mall.
 
Me lule
Eshte mbushur balta
Qe trupin tuaj
Ka mbeshtjelle
Shkelqejne me fort
 
Konstelacionet
E yjet kane tjeter bukuri
Qekurse shpirti juaj i dlire
Prehet tek ta ne qetesi.
 
Per ju
I shrove keto vargje
Me duket sikur u kam prane
Megjithese e di fort mire
Vdekja nga une u ka ndare.
 
KERKOJ POETIN
 
Kerkoj poetin s’e gjej
Me thoni - valle mos e pate
Maje malesh me debore
Apo ne fushat me balte
 
Mos e pate nene toke
Atje ku del minerali
Apo ne sallat luksoze
Ku kendohet recitali
 
Jeton bashke me ne
Apo ne tjeter epoke
Qesh e luan me femije
Apo me shpirtrat tok
 
Me thoni eshte njeri
Apo drite kalimtare
Muze e zbritur ne toke
Qe fjalet i thur ne vargje

ELEKTORAT
 
Te gjithe jemi te lire
Te na rroje demokracia
Fliste Safa nga tribuna
Mjalte nxirrte goje e tia
 
E numuronte me radhe
Gjithe sukseset madheshtore
Pemet ngarkuar me fruta
Dhente e fushat pjellore…
 
Kam punuar zoterinj
Pa pushuar dit’ e nate
Mendjen tek ju e kisha
Ndonse kater vjet s’me pate.
 
Keto vite qe po vine
Do me kini gjithmone prane
Bashke do veme ne jete
Projektet qe kam ne cante.
 
Edhe nisi te tregonte
Si babgjyshi ne perralla
Nje ure te madhe do ngreme
Atje poshte ne ato ara…
 
Ketu ja tek ai vend
Dhe u tregonte me dore
Vete themelet do ti hap
Do ndertojme ne nje shkolle.
 
Nisen te qeshin fshataret
Dhe i thane kandidatit
C’e duam uren zoteri
Neve s’kemi lume ne fshat
 
Hidhe Safa i zhdervjelle
Pergjigjet si do zakoni
Lumin nga une dhurate e kini
Prandaj mos u shqetesoni
 
Me te lumte or zoti Safa
Ja pret fjalen Nastradini
Plotesona dhe nje deshire
Jemi vend malor, e dini?
 
Bora kur e mbulon vendin
Kemi mik ciklon -acare
Jepna dhe nje dhurate tjeter
Nje dimer e dy behare
 
Krojti koken kandidati
Por si pelivan qe ishte
Pergjigjen per Nastradinin
Ne maje te gjuhes e kishte
 
Patjeter o miku im
Ku ka pune qe s’e bej une
Kete dhurate e kini
Ne tjetren legjislature.
 
Pas mbledhjes buciti kenga
Ne trapeze mishi , rakia
Dhe sipas zakonit vendit
Me radhe nisi dollia
 
Ne qoshe Safa kish nderin
Dollibash si mik i pare
Le pastaj qe po dhuronte
Lumin edhe dy behare
 
Kur gostia mori rruge
Laringjet u krojten mire
Ngriti zerin Nastradini
Pa degjo or miky yne:
 
Rrofsh e qofsh e te gezuar
Te pacim per jet’ e mot
Na kenaqe me premtime
Na ngope me luge bosh.