Bobby Charlton

Bobby Charlton është një ish-lojtar anglez, një ndër emrat më të famshëm në lojën e futbollit britanik dhe një hero i Kupës së Botës së vitit 1966.

Ai konsiderohet nga një pjesë e mirë e njerëzve, mbi të gjitha e sportdashësve, si lojtari anglez më i madh i të gjitha kohërave. Emri i tij i bashkëngjitet momenteve të fitores së futbollit britanik, por gjithashtu traditave më të mëdha sportive, asaj të respektit dhe vlerësimit të çdo kundërshtari. Ai ka përdorur talentin e tij në mes të terrenit dhe të forcës rrëqethëse për të bërë spektatorët të dridhen, duke shënuar gola sa thelbësorë aq edhe spektakolarë.Askush nuk e çonte nëpër mend se më 11 tetor të vitit 1937 në Ashington në Northumberland, do të lindte një legjendë e futbollit. Gjithsesi Charltons e kishin futbollin në gjak. Tre nga xhaxhallarët e tij kanë luajtur në Leeds United, ndërsa kushëriri i nënës së tij ishte legjenda e Magpies, Jackie Milburn. Charlton ka përfituar shumë nga e ëma për t’u bërë një lojtar i madh. Ishte pikërisht ajo nxitësja kryesore që ai të ndërmerrte një karrierë të tillë. Charlton ishte një golashënues i thjeshtë, por kishte një shkathtësi të pashoq për të kaluar në thellësi dhe të depërtonte mbrojtjen, një farë lehtësie në fushën ajrore dhe një fuqi fizike e jashtëzakonshme. Njeriu me flokë të njohur ishte një ndër të rrallët atletë që kishte vlera autentike sportive dhe futbollistike në vena. Vëllai i tij më i madh, Jack Charlton, punoi si minator para se të bëhej një futbollist profesionist. Si adoleshent, Charlton ishte i dhënë pas skuadrës së futbollit të shkollës, dhe si rezultat për shkak të performancës së tij ai ishte afruar me shumë klube futbolli, përfshi edhe Manchester United F.C. Bobby Charlton është një model perfekt për të gjithë brezin e ri, një njeri modest dhe me respekt të thjeshtë dhe i pëlqyer në të katër cepat e botës, si dhe i konsideruar si një nga sportistët më të mëdhenj që kanë ekzistuar. Ishte një strateg. Ai luajti gjatë gjithë karrierës së tij në skuadrën e Manchester United.

Fëmijëria dhe fillimi i karrierës

Robert Charlton ka lindur më 11 tetor të vitit 1937 në qytetin naftëtar të Ashingtonit. Dhuntitë e tij dolën në pah për herë të parë në një garë përfaqësuese të shkollave të Northumberlandit Perëndimor, në të cilën merr pjesë Matt Busby, trajner i Manchester United, i cili e ndihmoi të riun 15-vjeçar të firmosë kontratën e parë në janar të vitit 1953. Pasi kishte filluar karrierën e tij në skuadrat e të rinjve dhe të amatorëve, Charlton debutoi në Skuadrën e Parë në tetor të vitit 1956, duke shënuar dy gola brenda një ndeshje. Këtë sezon Manchester United fitoi kampionatin dhe Charlton, duke luajtur nga esterno i majtë, jep kontributin e tij shumë të frytshëm me 10 gola në 14 ndeshje. Finalja e Kupës së Anglisë në Wembley dhe gjysmëfinalja e Kupës së Kampioneve duket se premtonin një të ardhme të pasur me suksese, por fati nga ajo kohë dhe pak më vonë do të kishte ndërhyrje tragjike. Skuadra e "Busby Babes" u godit nga një katastrofë ajrore e Monakos së Bavarisë më 6 shkurt të vitit 1958, në të cilën humbën jetën tetë futbollistë. 20-vjeçari Bobby doli i padëmtuar, por shqetësimet mendore të shkaktuara nga humbja e shumë shokëve të skuadrës dhe bashkëmoshatarëve të tij në rrethana kaq mizore ishin të dukshme. “Busby” ndërtoi skuadrën e tij ashtu si mundi, duke bërë Charlton si më potentin e skuadrës së re. Fati filloi t’i buzëqeshë Old Trafford në vitin 1963, me fitoren në finalen e Kupës së Anglisë, të ndjekur nga fitoret në kampionat në vitin 1965 dhe në 1967. Afrimi i lavdisë për Charlton u paraqit sezonin e ardhshëm, ku dhjetë vjet pas katastrofës së Monakos së Bavarisë, skuadra e Manchester United mund “Benfica” me rezultatin 4 me 1 në Wembley në finalen e Kupës së Kampionëve, duke u bërë kështu skuadra e parë angleze fituese e trofeut. Për Charlton (që shënoi golin e parë dhe të katërt), Busby dhe Billy Foulkes, të vetmit të mbijetuar të katastrofës ende në skuadër, ishte një moment shumë emocional. Megjithëse në fillim ai ishte i bërë i njohur si sulmues i majtë, debutimi ndërkombëtar i Charlton qe si sulmues i djathtë. Ndodhi më 18 prill të vitit 1958 dhe si në fillim me Manchester United, ku u kurorëzua me një gol dhe me një fitore: një fitore me rezultatin 4 me 0 në Skoci në Hampden Park. "Më duket ende sikur ndiej përplasjen e topit kundër rrjetës", kujton Charlton. Performanca e tij qe e tillë që meritonte mbledhjen në Zvicër '58, por skuadra angleze u eliminua pas radhës së parë dhe një mosbarazimi kundër ish-Bashkimit Sovjetik. Charlton nuk luajti. Në fakt trajneri Walter Winterbottom u pendua që e kishte zgjedhur, duke menduar se do të ndjente sërish pasojat e katastrofës ajrore të Monakos së Bavarisë. Gjatë kampionatit botëror të vitit 1962 në Kili, Charlton u radhit në anën e majtë të skuadrës dhe Winterbottom nuk tregoi më frikë për ta futur në lojë. Goli i Argjentinës bën që Anglia të kalojë në katërshe në finale, ku skuadra angleze u skualifikua nga brazilianët, kampionët aktualë dhe triumfuesit e ardhshëm.

Momenti i fitores së Anglisë
 
Viti 1966 është një vit që ka mbetur në memorien e çdo anglezi dhe që e gjen Charlton në kulmin e suksesit të tij. Së bashku me të vëllain Jackie, që ishte bërë një lojtar i rëndësishëm i mbrojtjes angleze, Bobby ishte pika themelore e skuadrës që triumfoi gjatë ndeshjes së luajtur në Angli dhe që arrin të fitojë trofeun “Jules Rimet” nga duart e Mbretëreshës Elisabeta II më 30 korrik të vitit 1966. Kampionati botëror filloi keq, me një rezultat të trishtuar 0 me 0 kundër Uruguait. Skuadra angleze kishte nevojë për një “ndriçim” dhe e dinte që Charlton ishte ai që mund ta sillte këtë. Në takimin e ardhshëm me Meksikën, kur ende duheshin edhe dhjetë minuta nga përfundimi i pjesë së parë, Bobby rekuperoi një top që dukej tashmë i humbur në linjën e sulmit. "E rikuperova topin shumë prapa dhe nuk kisha qëllim të shënoja me një veprim personal", thotë më vonë në një intervistë. "Nuk e prisja se do të më linte hapësirë, prandaj u kufizova duke avancuar pak i bindur me topin nën këmbë". Vrapi mbaroi me një përfundim fitues dhe Anglia kaloi radhën. Në çdo rast ishte në gjysmëfinale me Portugalinë që Bobby tregoi të gjithë talentin e tij. Dinamizmi i tij detyron mbrojtjen portugeze të tërhiqet, pasimet e tyre i lanë hapësirë shokëve dhe kur ishte rasti i mirë për të shënuar, nuk e la të iki. Një gol për çdo pjesë ishte i mjaftueshëm për të kaluar Anglinë nga kjo fazë. Bobby ishte autori i të dy golave, duke mbështetur golashënuesin portugez, Eusebio. Në finale, trajneri i Gjermanisë, Helmut Schön, e dinte shumë mirë kush ishte njeriu më i rrezikshëm i Anglisë dhe këtë e vërtetoi më së miri duke e vënë përballë të shkathëtit Franz Beckenbauer. Kur Bobby sulmonte, Franz mbronte, dhe kur Franz sulmonte, Bobby qëndronte i ngjitur pas tij. Fakti është që as Charlton, as Beckenbauer nuk shënuan dhe skuadrat qëndruan të bllokuara me rezultatin 2 me 2 pas 90 minutave të lojës, dhe kjo i detyrohet luftës epike që u zhvillua mes dy sulmuesve legjendarë. Rezultati përfundimtar, 4 me 2 do të tregonte që Bobby ishte pak më i mirë dhe më i zoti në lojë sesa kundërshtari i tij dhe siç e thotë edhe Beckenbauer.

Klasi britanik

Një lojtar i jashtëzakonshëm i Monakos të Bavarisë, fitues i Kupës së Botës FIFA, një Kavalier i Perandorisë Britanike, por mbi të gjitha një lojtar i fortë dhe i ndershëm. Bobby Charlton është një ndër ambasadorët më ekzemplarë të futbollit në botë. Bobby, siç thërritet tani me dashuri dhe zyrtarisht, është një ndër tre lojtarët anglezë që kanë superuar 100 prezenca ndërkombëtare duke u bërë të famshëm për lojën e vendosur. Billy Wright, që veshi fashën e kapitenit 90 herë, qe i pari në vitet '50 që preu mbërritjen prestigjioze, ndërsa Charlton dhe Bobby Moore, e ndoqën njëri pas tjetrit. Të tre ishin të njohur dhe të famshëm në botë për vendosmërinë e tyre dhe fortësinë në kontraste, karakteristika që nuk i kaluan kurrë kufijtë. Teknikisht i fortë dhe i shkathët në shpërndarjen e topit, mund të llogariste pasimet me milimetër në të gjithë fushën, duke u bashkuar me shokët e skuadrës me një saktësi të pabesueshme. Kapacitetet e gjuajtjes së topit fshihnin gjatësinë e tij, relativisht të vogël (1,73 m) dhe duke marrë nofkën "Tre Luanët", në harkun e 106 ndeshjeve ndërkombëtare, qe në gjendje të shënonte një ndeshje po dhe një ndeshje jo, gjë jo e vogël për sulmuesin që shpesh tërhiqej prapa edhe në mbrojtje.

Një finale dramatike
 
Kur katër vjet më pas, Anglia u spostua në Meksikë për të ruajtur titullin, Charlton, që në atë kohë ishte 32 vjeç, ishte ende në kushte shumë të mira fizike. Si sulmues i djathtë i një skuadre, roli i tij ishte bërë më sulmues. Pas përfundimit pozitiv të fazës së parë të turneut, Anglia u përball me Gjermaninë Perëndimore në çerekfinale, në një fitore tjetër tipike të finales së vitit 1966. Në avantazh me rezultatin 2 me 1, kur kishin mbetur ende njëzet minuta nga përfundimi i lojës, trajneri i Anglisë Alf (më vonë, Sir Alf) Ramsey zëvendësoi Charlton, duke menduar se ishte më mirë që të çlodhej para gjysmëfinales. Barazimi i Uwe Seeler e çoi ndeshjen në kohën shtesë gjatë së cilës Gerd Muller i dhuroi gjermanëve fitoren e dytë. Bëhej fjalë për lojën e fundit të Charlton me ngjyrat e kombëtares. Në fakt, pas fishkëllimës finale, u njoftua tërheqja, pasi kishte superuar rekordin e Billy Wright me 106 prezenca ndërkombëtare. Charlton luajti për dy sezone të tjera me skuadrën e Manchester United dhe për një periudhë të shkurtër që lojtar-trajner i një klubi tjetër të Veri-Perëndimit, “Preston North End”, para së të varte këpucët në gozhdë përfundimisht në vitin 1974. Jeta e pensionistit nuk ishte për të: në fakt për të vazhduar si trajner, Bobby preferoi t’i dedikohet punëve dhe në fakt kishte sukses, duke themeluar shumë shkolla futbolli për të rinjtë që kishin dëshirë të merreshin më këtë sport që më pas do të ishte profesioni i tyre. Në vitin 1984 u bë drejtues i ekipit të Manchester United dhe që i ftuar të merrte pjesë në punët e Komitetit të FIFA-s për zhvillimin e futbollit. Që në atë kohë ka qenë gjithmonë i njohur për lojën e tij, në Manchester dhe në Angli, por duke shkuar shumë më larg dhe duke bërë i njohur në të gjithë botën si ambasador i futbollit dhe si njeri i mirë. Siç thotë për të miku i tij dhe menaxheri Sir Matt Busby: "Nuk ka ekzistuar kurrë një futbollist më popullor. Ishte kaq pranë perfeksionit si njeri dhe si lojtar, që po të kishte qenë më shumë do ishte e pamundur".

Dribbling, gol dhe fair play

Bobby Charlton ka qenë sulmuesi më i madh dhe më i famshëm i kombëtares angleze, duke realizuar 49 gola në 106 ndeshje. Në karrierën e tij ka fituar praktikisht gjithçka. Ai kujtohet gjithmonë nga të gjithë për gjuajtjet e tij spektakolare dhe sensin e tij të fair play. Karriera e tij, e filluar në anën e majtë të sulmit, përfundon në pozicionin e sulmit në anën e djathtë. Gama e aftësive të tij shtrihej nga fuqia e gjuajtjes me të dy këmbët në superimin e jashtëzakonshëm të kundërshtarëve, duke e bërë atë një nga futbollistët më të mirë të të gjitha kohërave. Charlton mbijetoi për mrekulli nga katastrofa ajrore e vitit 1958, në të cilën humbin jetën shtatë nga shokët e tij të skuadrës së Manchesterit. Pikërisht në atë vit Charlton veshi për herë të parë fanellën e Anglisë, duke nënshkruar fitoren e anglezëve me një nga golat më mitikë përballë 134.000 spektatorëve. Pasi kishte marrë pjesë në Kampionatin Botëror të vitit 1958 si lojtar rezervë, qe një ndër protagonistët e kualifikimit anglez në çerekfinalet e vitit 1962. Rikonstruksioni i Manchester u kompletua në vitin 1964 me trekëndëshin Charlton - Best - Law.

Shkolla e futbollit “Bobby Charlton”
 
Shkolla e futbollit “Bobby Charlton” është një kurs për djem dhe vajza, të cilët kanë të dhëna për të zhvilluar aftësitë e tyre si futbollistë dhe të ecin në rrugën e lojtarëve të mëdhenj që për ata sot janë idhujt e tyre. Faktori më i rëndësishëm për të rinjtë e shkollës së futbollit “Bobby Charlton” është pikë së pari fakti se për ata kjo shkollë i bën të ndjehen mirë dhe të marrin kënaqësi, por mbi të gjitha ata zhvillojnë aftësitë e tyre dhe perfeksionohen në lojën e futbollit nën drejtimin e një stafi të kualifikuar ekspertësh të UEFA-s. Mosha e të regjistruarve varijon nga 7 në 14 vjeç dhe orari i shkollës është nga ora 9:30 e mëngjesit në orën 16:00 pasdite. Ai është shumë i dhënë pas kësaj shkolle duke qenë se aty sheh të zhvillohet një brez i ri që e do sportin e futbollit, që ka dëshirë të ketë të ardhme në këtë sport sa fisnik aq edhe të pëlqyer. Shkolla “Bobby Charlton është ndër më të njohurat dhe më të frekuentuarat nga të rinjtë.

Karriera si lojtar – Sukseset ndërkombëtare

106 prezenca ndërkombëtare (49 gola)
1966 fitore të Kupës së Botës në Angli
1968 Vend të tretë në Kampionatin Evropian

Skuadrat
 
1953 - 1972 Manchester United
1973 - 1974 Preston North End (lojtar-trajner)

Sukseset më skuadrat e klubit

1957, 1965, 1967 Fitues i Kampionatit anglez
1963 Fitues i Kupës së Anglisë
1968 Fitues i Kupë së Kampionëve

751 prezenca në kampionatin anglez me 245 gola
Topi i Artë (1966)

Emri: Robert, shkurt Bobby
Mbiemri: Charlton
Ditëlindja: 11.10. 1937
Vendlindja: Ashington, Angli
Gjatësia : 1. 73 cm
Pesha: 69 kg
Profesioni: Futbollist
Pozicioni: Sulmues