Neki Lulaj: Himarë

Neki Lulaj

HIMARË

Nëpër shekuj kemi përjetuar shtërngata

Por e kemi pasur të madhe dashurinë

Shumë vite ecëm nëpër heshta e shpata

E mbi telat me gjemba treguam trimërinë.

Kurrë s`jemi penduar për plugun e arës

Edhe të pëgjakur kemi kërkuar lirinë

Në Panormën më të bukur të Himarës

Ushton zhurma që sjell stuhinë.

Ti tepelenasi i ri me mjekërr

Ti korife i mençur i Delvinës

Ti derben Ali Pashë i Prevezës

Ti plaku i detit në ishullin e Janinës.

Muret me bedena u rezistuan shekujve

Kujtimet përvëluese nuk u zbehën asnjëherë

Emri yt pikturohet në bëmat e legjendave

Në kalanë e Porto Palermos mbete në kujtesë

Zëri akoma përplaset mes mureve të lashtë

Rrugët marrin trokun e kalit me ngjarje.

Mallkuar hijet e tradhëtisë në vitet që lamë

Pabesia të mos na trazojë heshtjen makabre.

Ti nuk vdiqe ne Janinë

Akoma jeton i gjallë atje në Tepelenë

E pas kurrë nuk jemi kthyer

O kohë me lukuni lugetërish të krisur

Oshëtijnë mes gryke trokëllima e kuajve

Rigon egër mbi shkrepat e thepisur