Namik Selmani: Ka disa njerëz

Namik Selmani

Ka disa njerëz

Neki Lulajt

Ka disa njerëz si ti

Që ti iu përulesh, dhe pse në gju ndjen dhimbje.

Ua shqipton emrin

Dhe kur qepallat t’i mbyll netëve errësira.

Iu thur poezi e këngë

Me tinguj si purteka e florinjve

Dëshiron t’ua shtrosh udhën me lule a qilima.

Ka disa njerëz

Që i japin jetës tënde mirësinë e vërtetë.

Që është pak,

Për t’i thënë se i ke pririjatar dritësie.

Kur Kërbaçi i jetës të qëllon fort e rreptë

Të vijnë pranë

Me një shpërthim të pamatë energjie.

Ka disa njerëz

Që të japin një qiell tjetër brenda vetes.

E Si në përralla të heqin re dhe vetëtima.

Ti

Bëhesh i vogël para gurgullimës së dejeve.

E në hapat e tu rrëzëllin madhështia.

Ka ca njerëz

Që zgjojnë Diogjenë të tjerë në shekullin modern.

Ani

Pse me një qiri nuk shuhet ligësia e mëkati.

Po kush

Kush do ta hapë kanatet e portës që kërcet?

Kur Fara e Mirësisë thahet dhimbshëm nga acari.

Ka disa njerëz

Për të cilët janë pak dhuratat e shtrenjta.

Ballë Monumentit

Që ngrejnë zemrat si mirënjohje.

Oooo,

Si do të ishte dhimbja, lindja e vdekja,

Pa këta njerëz

Që janë modeli i lakmuar i çdo kohe???

Ka disa njerës si ti

Para të cilëve duhet të thyesh të gjitha pasqyrat

Se ke gjetur atë që të tregon se si duhet të jesh.

Ti

Që ditë e natë bë në radhë penelat, ngjyrat

Më

Jep bekimin e nadh të një dite më të dielltë.

Ka ca njerëz dritëfartë a flugerë.

Në shpirt e në hap të bëhen timonierë.