Vahit Nasufi: Sali Ramadani - Kërçova

Vahit Nasufi

SALI  RAMADANI – KËRÇOVA

Moj Kërçovë Kala e burrërisë,

Je dhe djep i trimërisë,

Përkundën nënat nga Uskana,

Shumë djem trima zemërluana…

Qoftë bekuar nëna që lindi Viganin,

Atdhetarin, Sali Ramadanin,

Intelektual i shquar, fenomenal,

Veprimtar shumë dimensional…

Lindi më 1939 në trevën kërçovare,

Në një familje shumë bujare,

Arsimdashëse, atdhetare,

Shumë mikpritse dhe guximtare…

Ishte qytetar i devotshëm,

Një puntor i pa lodhshëm,

Burrë i matur, me shtat të hedhur,

Patriot dhe i paepur…

Për të ndjekur rrugën e progresit,

Studioi n`Universitetin e Zagrebit,

Me profesion ishte jurist,

Politolog, shkrimtar, folklorist…

Ishte pjestar i PPD -së,

Dhe më vonë I PDSH -së,

Si deputet ishte shembullor,

Një kontribues madhështor!

Akti që i takon pavdekshmërisë,

Në Parlamentin e Maqedonisë,

Ishte deputeti i parë shqqiptar,

Që foli shqip për herë të parë!

Më 1997 -të, në cilsinë e deputetit,

Nga foltorja e parlamentit,

Kolosi ynë parlamentar,

Shpalosi flamurin tonë kombëtar!

Me grevë urije ka protestuar,

Tetë herë i arrestuar,

Tri herë i dënuar,

Gjithmonë i fortë ka qëndruar!

Kishte intuitë ndaj padrejtësive,

Ndaj pengesave dhe vështirësive,

I kishte fjalët të drejtpërdrejta,

I pa luhatshëm në qëllimet e veta!

Sali Ramadani, një pishtar,

Shkëlqeu n`arsim si margaritar,

Në trevën kërçovare angazhohet,

Që femra shqiptare të shkollohet…

Ndër të parët aktivizohet,

Univesiteti i Tetovës, të themelohet,

Për vatrën e dijes në gjuhën amtare,

Që të studiojë ardhmëria shqiptare.

Por, një smundje e rëndë e kaploi,

Sali Kreshnikut, jetën ia rrezikoi,

Në Prishtinë shkoi për mjekim,

Por, as atje, nuk gjet shërim!

Në janar, më shtatëmbëdhjetë,

Të vitit dymijë e tetëmbëdhjetë,

Zemra e Saliut rrahjet ndalon,

Mbylli sytë për gjithmonë!

Menjëherë lajmi ka vërshuar,

Sali Ramadani, jetë ka ndërruar!

Familjarëve u bëjnë homazhe,

Për ngushllime u çojnë mesazhe.

Nga spitali I Prishtinës,

E sollën në fshatin e origjinës,

Sinonimin e dijes dhe atdhedashurisë,

E varrosën në fshatin Greshnicë.

Për të përcjellë Saliun, në përjetsi,

Erdhën shumë familjarë dhe miqësi,

Shumë kolegë, shokë dhe dashamirë,

Për herë t`fundit, i thanë lamtumirë.

Me kurorë lulesh, varrin ia mbuluan,

Për jetën dhe veprat, referate i lexuan,

Shuhet jeta e një flakadani,

Por, kurrë nuk vdes, Sali Ramadani!

Si rrëke lotët shkonin për faqe,

Saliu i dashur, prehu në paqe.

Në lulet e parajsës, pusho i qetë,

Dheu i Uskanës, të qoftë i lehtë,

Kërçovë, prill 2022