Zemra Shqiptare

  https://www.zemrashqiptare.net/


Giuseppe Napolitano: Pëshpëritje hënës, ishte një dritësim - frymëzim më vete

| E merkure, 27.10.2021, 03:37 PM |


PËSHPËRITJE HËNËS, ISHTE NJË DRITËSIM – FRYMËZIM MË VETE

Nga Giuseppe Napolitano

Shënimi hyrës

(Shënim i autorit për librin “Sytë e liqenit”. Botim dygjuhësorë: italisht – shqip. Shtëpia botuese “Beqir Musliu”, Gjilan 2021)

Në këtë përmbledhje – “Sytë e liqenit” – janë përfshirë pjesa më e madhe e poezive të mia të përkthyera në shqip, me përjashtim të dy përmbledhjeve të vogla, të botuara disa vite më parë: “Përgjërimi i kohës”, të përkthyer nga Remzi Salihu, dhe “Faleminderit Pejë”, të përkthyer nga Ilire Zajmi.

Në pjesën e parë janë poezitë që i kam paraqitur në Festivalin ndërkombëtar të poezisë “Ditët e Naimit”, që mbahet tashmë një çerek shekulli në Tetovë, në Maqedoninë e Veriut. E falënderoj poetin, Shaip Emërllahun, i cili më ftoi 12 herë të marr pjesë, duke më dhënë mundësinë jo vetëm ta njoh vendin e tij, Kosovën dhe Shqipërinë, po dhe t’i takoj një varg poetësh të tjerë nga të gjitha anët e botës. I falënderoj edhe përkthyesit, që mundësuan vlerësimin e punës sime nga lexuesit e gjuhës shqipe: Elvana Zaimi, Arjan Kallço, të ndjerin Agim Maton, sidomos Anton Nikë Berishën, që u përkujdes për përgatitjen e kësaj përmbledhjeje “Sytë e liqenit”.

Gati të gjitha poezitë e botuara këtu janë marrë nga librat e mi të ndryshëm, edhe pse disa dalin në variante me ndryshime të pakta. Në tërësinë e tyre ato bëjnë një përmbledhje të rëndësishme, që më paraqesin në mënyrë të mirëfilltë, meqenëse përfshijnë temat më të veçanta të krijimtarisë sime poetike. Në këto faqe është jeta ime, në pikat themelore, por e gjitha, dhe uroj që duke e lexuar këtë përmbledhje, do të mund të sqarohet kuptimi i kam dhënë në “të bëhesh poet”.

Në fund të përmbledhjes përfshiva dhe poemthin që është botuar në Kosovë në vitin 2014, që më intereson shumë, e cila është shitur shpejt. Më duket se me këtë mund ta plotësoj kuvendimin rreth “jeta e poetit” që kam si synim: Pëshpëritje hënës, ishte një dritësim – frymëzim, që pastaj e përpunova më vonë, kushtuar muzës së fshehtë, të cilën secili poet e ruan në shpirtin e vet, qiellore dhe e panjohur, nëse jo midis pikërisht vargjeve të poezisë së tij.

Pranverë 2021

Giuseppe Napolitano

TRI POEZI

VALLËZIMI I FUNDVITIT

Lavjerrë si manekine vallëzojnë

fjalët, gati të birrën po e lëshove

prenë, si buratin mendjelehtë,

para se t’i kesh peshuar

Dhe rri, si dordolec vuv, ndërsa pret

kush të rregullojë me zgjuarsi fijet, aq sa

të të lëvizë – nëse të japin një detyrë

që për çastin s’mund t’i thuash jo

Në kërkim të një autori apo roli

në ty jeton ti prapë, duke distiluar

shije dhe dije të tjera të ditura tashmë,

duke ngopur mendjen që të mendon

E butë kjo inerci në të cilën të varësh

kostumin e hequr dhe maska të reja

duke nxituar të blesh me të hollat

e një viti që mezi u shty.

HISTORI NË KOHË

Do ta shterësh qiriun e ditës sate

duke rrëmuar në librin e madh,

në kërkim të faqes ku zjarrmon

(ose mendohen se duhet )

përgjigjja e mbrame e të mbrames pyetje

– ah, sikur me gishtin tregues, të patrazuar,

të përshkoje duke zhbiruar ku të jetë shkruar

fjala që mbyll fjalimin tënd!

Më parë do ta shterësh qiriun

dhe flakëza do të vdesë pa e mësuar

– duke u mbytur pafundësisht në lotin e vet –

të cilin ta lë trashëgimi për të shkruar

(ose ua lë të tjerëve e kujtdo qoftë

në terrin që vijon

s’mund ta shquash kush ishte

në fund – dhe s’është e sigurt – ia vlen të thuhet

Sa e vështirë të dalësh prej një përralle!

OUVERTURE

Shpirtëzohet muzeu i kujtesës …

Lëngojnë pyetjet e shtresuara

të shqiptohen frikshëm

korruptohet qesëndisja e pritjes

Do t’i vihem “detit të hapur të lartë”

edhe unë një ditë – që të ndjek

anijen e lehtë (veçse të “dehur”) të harruar

nga koha në horizont por jo i humbur

sapo vala të më shtyjë

Do të kthehem nga deti i hapur i lartë…

“me barrën e harrimit” për të harruar

prej kohësh kohën tashmë të padobishme

veçse i gatshëm të kujtoj çdo pjesë

të gjallimeve të ndryshme të përjetuara

– pasi që për fatin tim të aventurës

kam ditur t’i ruaj shembujt

(Përgatiti për botim Anton Nikë Berisha)