| E marte, 26.01.2021, 10:17 PM |
TUBIMI NË PREKAZ S’DUHET TË MBULOHET ME HESHTJE
Nga
Gjokë Dabaj
…Mora shkas nga
një tubim atdhetarësh, që u bë në Prekaz më 17 janar 2021. Nuk u pa aty asnjë
ekip televizioni, as nga Tirana, as nga Prishtina. Asnjë gazetë nuk shkroi
asgjë lidhur me këtë ngjarje. E pra, kishin ardhur që nga Anglia, Altin Disha,
Marselë Koçi e të tjerë. Kishin ardhur nga Tirana, nga Shkupi, nga Tepelena.
Shqetësimi i tyre ishte: E sotmja dhe e ardhshmja e kombit shqiptar. I njëjti
shqetësim, i njëjti alarm, për të cilin kanë dhënë jetën Jasharajt!
…Që shkencëtarët
tanë të sotëm (e kam fjalën kryesisht për filologët, por nuk lihen anash as të
tjerët), nuk e kanë formimin e nevojshëm kombëtar, mjafton të shikojmë, në
veprat e tyre, cilin vend e quajnë Shqipëri. Ku gjendet Shqipëria
sipas konceptit të tyre?! Cilët janë kufijtë e Shqipërisë, në dallim nga
kufijtë e Republikës së Shqipërisë?! Le t’i shfletojmë një për një tekstet e
gjeografisë dhe të historisë, që i kanë shkruar pikërisht këta shkencëtarë! Si
dhe sa ua kanë sqaruar shqiptarëvet këta shkencëtarë konceptin Atdhe?!
Cili është Atdheu i Shqiptarëvet, sipas këtyre shkencëtarëve, të pajisur secili
me tituj shkencorë e me grada shkencore?!
Unë nuk them që
këta njerëz nuk dinë asgjë. Përkundrazi, këta kanë plot njohuri. Por, kur
tjetri nuk di, teorikisht dhe praktikisht, cili është Atdheu i tij, kjo
nuk mund të emërtohet ndryshe, veçse invaliditet, gjymtim i mirëfilltë
intelektual.
…Në të njëjtën
linjë janë edhe gazetarët shqiptarë. Është, deri diku, e kuptueshme, sepse të
tilla “njohuri” kanë marrë nëpër auditore. (Por, deri diku! Sepse njeriu
ka edhe trurin e vet!) Merrini një nga një gazetat e Tiranës dhe shihni deri ku
shtrihet “gjeografia” e shkrimevet të tyre! Qendra, pika
kryesore, ku ata furnizohen me lajme e opinione, është Sheshi “Skënderbe”.
Disa shkojnë edhe pak më larg, deri te Kuvendi ose deri te Kryeministria.
Ndonjëri arrin të japë ndonjë lajm (kryesisht të bujshëm), edhe nga Shkodra,
nga Korça apo nga Saranda. Ky është “Atdheu” i tyre! S’ka
Shqipëri përtej Sarandës! S’ka Shqipëri përtej Shkodrës! Dhe s’ka Shqipëri
përtej Kukësit! Të këtillë gazetarë, të rrëgjuar në aspektin e kulturës
kombëtare, po na e tkurrin Atdheun sistematikisht! Po na e bëjnë Atdheun sa një
grusht!
Përfytyroni sikur
të mos ish bërë Kongresi i Lushnjës dhe sikur fuqitë e Evropës të mos e kishin
pezulluar copëtimin e mëtejshëm të Shqipërisë! Këta gazetarë të sotëm nuk do të
shkruanin asgjë, as për Gjirokastrën e Korçën, as për Shkodrën!
...Një
kryeministër i Republikës së Shqipërisë bëhet kryeministër me votat e
shtetasvet të Republikës së Shqipërisë. Një kryeministër i Republikës së
Kosovës bëhet kryeministër me votat e shtetasvet të Republikës së Kosovës.
Është krejt e kuptueshme, sepse kështu është copëzuar Shqipëria. Ky ka qenë
rrisku i Shqipërisë, ca për faj të pjesës negative të paraardhësvet tanë dhe ca
për faj të të huajvet. Por, pse këto copa Shqipërie të jenë copa, edhe
në kokat, edhe në fjalët e këtyre pushtetarëve?!
A e di një
kryeministër i Republikës së Shqipërisë se ai është bërë kryeministër me vetëm
0.5 për qind të shqiptarëvet, nëse marrim parasysh sa shqiptarë ka sot në
Shqipëri e në botë?! Dhe kjo s’është aspak normale! Ai duhet ta dijë që kjo
s’është normale dhe duhet ta thotë! T’ua thotë shqiptarëvet: Mua më kanë
bërë kryeministër 0.5 për qind e shqiptarëvet, por unë do të përpiqem të jem
një nga përfaqësuesit e krejt kombit tim. Ky ka qenë rrisku ynë, do të
përpiqemi ta ndryshojmë aq sa të mundim.
Një kryeministër
që shkon për bisedime atje ku vihen në rrëzik Mitrovica, Zubin Potoku dhe
Liqeni i Ujmanit, pse të mos u thotë, të paktën gazetarëvet: Shikoni! Për
këtë çështje duhet t’i pyesim edhe ulqinakët, shkodranët, tetovarët. Unë nuk
mund të marr vendim për këto pjesë të Shqipërisë, pa marrë
mendimin e të gjithë shqiptarëvet!
Një kryeministër i
Republikës së Shqipërisë, që ulet për të biseduar me grekët për kufirin detar,
para se ta dërgojë çështjen në gjykatat ndërkombëtare, do të duhej t’i pyeste
Prishtinën, Preshevën, Kumanovën: Si thoni ju? A t’ia japim Greqisë edhe
këtë copë det?!
Pse nuk veprojnë
kështu kryeministrat tanë?!
Aleksandar Vuçiqi
po ia thotë gjithë botës (Me të padrejtë! Jo me të drejtë!): Unë Kosovën
e konsideroj pjesë të Sërbisë! Kosova është Sërbi!
Përse, cilido
kryeministër i yni, nuk thotë: Unë, Sanxhakun, Rozhajën, Plavën,
Bujanovcin, i konsideroj pjesë të Shqipërisë!? A për të mos shkaktuar
konflikte?! Apo sepse formimin kulturor, vetëdijen kombëtare dhe moralin, nuk i
ka në lartësinë që ia kërkon pozita shtetërore!?
Shkurt të themi:
Duhet të bëjmë diçka! Kombi shqiptar nuk mund të mbahet më këmbë e le më të
përparojë, me këtë lloj mentaliteti! Kombi shqiptar është gjendur sot përpara
dilemës: O do të krijojë një inteligjencë kombëtarisht të kthjellët (nënkuptuar
aty shkencëtarët, shkrimtarët, publicistët, qeveritarët, nëpunësit), o do të
përfshihet nga tragjedi e zjarre, këtë herë jo kombcunguese, por
kombasgjësuese!
Tubimi i një grupi
të vogël atdhetarësh më 17 janar 2021 në Prekaz, nuk duhet kurrsesi të mbulohet
me heshtje.
Konfondimi dhe
ngatërrimi i konceptit shtet me konceptin atdhe, i
dëmtojnë rëndë të sotmen dhe të ardhshmen tonë si tërësi kombëtare. Duke e
quajtur Shqipëri vetëm Republikën e Shqipërisë, ne, pavetëdijshëm
i përjashtojmë nga Shqipëria, nuk i konsiderojmë se janë nga Shqipëria: Marko
Boçarin, Abedin pashë Dinon, Ymer Prizrenin, Ali pashë Gucinë, Mehmet pashë
Dërallën, Jakup Ferin, Isa Boletinin, Bajram Currin, Dedë Gjo Lulin, Hasan
Prishtinën, Abdullah Preshevën, Papa Kristo Negovanin, Asim Vokshin, Ramiz
Varvaricën, Shaban Polluzhën, Ukshin Hotin, Hilmi Aganin, Idriz Ajetin, Anton
Çetën, Rexhep Qosjen, Agim Vincën, Mehmet Krajën, Nexhmie Pagarushën, Bekim
Fehmiun, Adem Demaçin.
Nga ishin e nga
janë këta personalitete të kombit tonë? A nuk janë nga Shqipëria?! Po them: A
nuk janë nga Shqipëria?! Nëse janë nga Shqipëria, nga cilët vende të Shqipërisë
janë?!
Ç’është ky
hendikap i yni intelektual?! Pse s’jemi të denjë të krahasohemi, në këtë
pikëpamje, as me gjyshërit tanë analfabetë?!