Blerim Rrecaj: Shije shqetësimi

Blerim Rrecaj

Shije shqetësimi

Patëm biseduar në Gërmi

Me atë që patëm takuar me gruan e tij

Na pat thënë dëshpërimisht

Po i prishim vendbanimet

Edhe ata që i njihnim e i dinim për patriotë

Duke ndërtuar paplanifikim

Dhe patëm pirë kafe

Në gota plastike

Të mbushura

Nga termosi që kishin me vete

Duke ecur

Një gjeth ra

Një qiell i mrekullueshëm

Ecjen vazhdoj

Mendueshëm,

Kujtueshëm,

Turbullueshëm

Llogari

Llogari, bilanc, bëj ndonjëherë

Dhe shumë pak gjëra më dalin me vlerë

Përkeqësim

Zotëri ma jep atë të shkretën rrogë!

Zotëri ma jep atë të gjorin honorar!

Se me të mbaj shpirtin gjallë…

Bashkë jo vetëm për zor

Po na bën bashkë frika

Edhe xhepi

Rri

Rri pasmesnate deri kah ora katër,

Pastaj në shtrat

E kur zgjohem në mesditë

Më vërtitet zëri

Jam përnguta,

Jam përshpejta

E unë këto fjalë

I përsërit

Zgjim i lodhur

Zgjohem i lodhur nga shtrati

Si nga kampi i Bllacës

E ai i Stankovecit

Thyerje ligji

Në shumicën e lokaleve

Po pihet duhani

U thye njëri nga ligjet e pakta

Që pat filluar të zbatohej

Uhhh...

Sa tymmjegull

Për ujkun

Imponim

Fjalët tona i merr era

Fjalët tona të pavlera

Fjalë, mërzi, vetmi, kotësi

Fjalë nëpër kafiteri...

Mozaik

Ulem në një kafiteri

Bëj një selfie

Pikëturëzat e varura nëpër korniza

Si fragmente çastesh të jetës sime...

Lëngje jete

Një çaj frutash,

Një lëng dredhëze,

Nga një copë çokollate të zezë

Drita të verdheme në këtë kafene murebardhë veshur

Shiu e lag këtë natë

Humbje

Shumë orë të humbura përpara ekraneve televizive,

Faqeve internetike,

Faqeve të lloj-lloj gazeteje

Shumë orë të humbura

Në botën e kësaj jete

Mbi tavolinë

Një filxhan me kafe

Dikur një gjethe shelgje

Tash një gjethe tjetërfare

Gjethe pishe si rrëmojë dhëmbësh

Kalojnë shumë ditë

Fol, fol llomotit

Kështu kalon edhe një ditë

Llomotit, fol e fol,

Kalojnë çaste edhe orë

Fol, fol, llomotit

Sa mirë që na presin shtëpitë

Kur u ktheva të hënën në zyrë

Një shkallë pashë para derës,

Një kafe porosita në bufe

Më thanë ta sjellim pasi tash e tutje,

E kërkon në telefon e ta sjellim vetë.

Pranova ngushëllime për dajën

Ngrita disa herë receptorin e telefonit,

Më pas axha G.,më tha që interneti s’po bën prej së premtes

E kur pyeta për H.,

Më tregoi se atij nuk ia kanë vazhduar kontratën

Më erdhi keq

G., si gjithnjë andej- këndej, më tha

Ora gati 11

Ditë e ngrohtë me diell të fortë

Fragmente çastesh n’fillmvjeshtë

Qiell i hirtë

Asfalt i hirtë

Shumëkatëshe dhe gjëra tjera përreth

Kjo është pamje e një cope qyteti

E autobusi ec e ec

Hap derën për të hyrë në këtë zyrë

Për gjysmë ore drekoj

Për gjysmë ore kuturu ec

Gjysmë ore ulem të pushoj

Kjo pasdite rrjedh ashtu-kështu

Është dhe fillimvjeshtë

Që duket se zvarritet në shpinën e këtij zhapini

-A po fitojmë, pyet dikush

-Ja po fitojmë të gjithë, ja askush hiq, përgjigjesh sa për të thënë diç

Gjersa zbret shkallëve me kafe e shishe uji që more në bufenë e ndërmarrjes

Intervista me posterë

Kohë zgjedhjesh,

Pritjesh,

Ngazëllimesh,

Neverish,

Dalldish,

Të bëjmë intervista me portrete posterësh

Zgjidhje kërkohen sërish

Para demonstratës

Në një stol të verdhë

Këmbën mbi këmbë

Para bibliotekës plisbardhë

Ngacmim ndiej nga koktej emocionesh

Të shohim çfarë do të ndodhë…

Diçka që m’u vërtit nëpër mend

Sapo zgjohem në mëngjes

Diçka më vërtitet nëpër mend

Vramëni nëse doni,

Shkelmëni siç shkelet një buburrec

Kushedi nesër mund t’ju bëhem pengesë

Në rrugën tuaj të ndyrë

Hapmani udhën nëse doni

Pastaj le të më mallkojë atdheu

Që prej tij po ik

Duke e lënë me lot në sy

Korruptomëni nëse e shihni të arsyeshme

Ju o sundimtarët tanë

Ju o sundimtarët e mi...

Skica për vetëmbrojtje

Kjo botë lloje tipash ndryshe-ndryshe

Sa shumë urithë, ujqër,

Dhelpra me syze…

Dikush mund të jetë i shquar, akademik,

shkencëtar dhe talent i madh,

Por njëkohësisht edhe patriot i vogël,

pra patriot minimal…

Bllokim

Ka çaste e mund të ketë si ky

E një bllokim të tërin të mbështjell

Shfleton diç e çohesh e bën dy-tre hapa a më shumë

Thjesht mundohesh të merresh me diç

Të lexosh a të meditosh s’mundesh

Veç ca përpjekje për koncentrim

Të gjitha i hedh e i përplas për qiell e për tokë

Pastaj pyet veten ç’është ky bllokim e kjo bllokadë

Kokëdhembje dhe diç më tepër zë fill

Fjalëve u humb kuptimi

Keq s’do të bënte një bozë, një kafe a një limonadë

Marrëzirat pështillen lamshave

Dhe mund të luash një rol origjinal që s’e do

Bora ka filluar e zukasin automjetet rrugëve

Nuk e di çfarë kam, veç veten e quaj të shpërqendruar

Një qiri ndezur pranë

Një psherëtimë ndoshta nga thellësi që më parë se ke ndier të dalë

Nesër ditë zgjedhjesh në Kosovë

Në të cilat s’do të dal

Dhjetë vjet pas

Ato çaste, ai takim

Dhjetëvjetori i maturës

Vetjet tona

Seç humbën e

Seç u shkrinë

Në mes zhurmës edhe turmës

Letër

Letër të vogël shkruaj dhe s'kam ku e dërgoj

Në asnjë adresë,

Në asnjë drejtim

Dhe atëherë ia dërgoj vetvetes

Ia dërgoj shpirtit tim

Varg-Shkrepje

Të jetosh

Në Kosovë

E pamundur

Që koka

Shpesh mos të të vlojë

Si tym e pluhur

Që shkon përpjetë

Siç ngriten lart

Në qiell

Re avulli

E pluhur shkretëtire

Nga oxhakët

E termoelektranave

Të KEK-ut

Dru i stolisur

Një dru në këtë copë trotuari

I stolisur si për fundfestat

E vitin e ri

Me thasë të zbrazët betoni

E qese najloni

Të hedhura nga shumëkatëshja

Përballë tij

Gropa-pellgje nëpër zhgj-ëndërr

Bie në mbrëmje

Më zë gjumi

Shoh ëndërr

Duke ecur me ty

Dhe na lagen këpucët

Dhe paksa pantallonat

Mbi këpucë.

Më del gjumi

Në muzg

Kur bëhet natë

Dalim

Ecim

E u shmangemi

Gropave-pellgje

Të rrugëve e trotuarëve

Me ujë shiu të mbushura

Përsëriten ëndrra

Edhe me zgjëndrra që (s’)përputhen

Valë e dallgë

Jam i lodhur,

Jam i mërrolur…

Balli det

Rrudhat valë

Trupshpirti im

A do të di të notojë

Nëpër dallgë

Bredhje

Pos të tjerash, sot brodha

Ca rrugëve e rrugicave.

Përskaj një lëndine,

E një stacioni treni.

Me vetmi-çudinë time

Brodha sot,

Më ndihmo o Zot!

Vendpritje

Kemi ngelur ku kemi ngelur…

Pakënaqësi për të sotmen

E frikë për të nesërmen.

Pritje në stacionet e pritjes

Dhe një ditë do vdesim.

Nisje fillimviti

Po ia nis diç të shkruaj

Tash kur sapo ia nisi ky vit

Me shpresë se të dy

Po nisim me faqe të bardhë

Me hapa të mbarë

Duke trembur të ligat, viruset e të këqijat

Nga zemra mbushur me urime

Duke hedhur ndonjë fishekzjarr

Mas(k)a mbrojtëse para zgjedhjeve

Po presim nga politikucët

Të fryhen e të shfryhen

Me frymëmarrje fyerjesh