E enjte, 28.03.2024, 04:39 PM (GMT)

Kulturë

Brahim Avdyli: Reshka e trishtë e jetës

E marte, 01.12.2020, 06:55 PM


Brahim AVDYLI:

RRESHKA E TRISHTË E JETËS

Panoramë e re e poezive të mia

TË ISHTE KJO HYRJA

1.

Urdhëroni

nëpër vargjet e mia,

hyni dy a tri herë

nëpër rrugëtimat

e kërshërisë,

se mua

nuk më kujtohet

ku e kam vendosur

mësheftas çelësin

e rrugëtimeve!...

2.

Të ishte kjo dera

për të hyrë

nëpër vargje

nuk e di

ku do të më kishit gjetur

nëse do të isha

në hapësirat e këngëve

përjetësisë së pushimit,

a do të kisha shtruar

për të marrë frymë

në metaforat e fjalëve

apo në pikëpyetjet

edhe të ironisë...

3.

Jam zënë ngusht

në theqafjet

e këngëtimit

e në pikëquditëset

e befta

mjaft të rralla

të enigmave...

FJALËT E PATHËNA

1.

A janë

mjegulla në sy

frymëmarrja e pëlcitur

zonjat e dalldisura

apo hiçgjëja që vetvritet,

a janë hije të befta

në çdo moment

që të ndjekin pa i ndjerë

pas kurrizit...

2.

Mendja ikë

në largësitë e pamatura

derisa lehtas

të prekin mbi supe,

më kalon përskaj

e Bukura e Dheut

e cila

moti më ka munguar

me flokët e gjata

të kohës,

zhduket

fare pa më vërejtur

me stepjet e këngëve

apo të vajit

buzëve të përceptimit...

3.

Çudi,

fjalët e pathëna

tresin në hapësirë

shkrihen e tretin

në lumin e rritur të viteve

nëpër furtunat e jetës,

e ndoshta

të vjen keq e të dhimbsen

motivet e përmbytura

të duket

se i ngrisin kokat

qajnë pa ndarë

derisa valët i përfshijnë!...

PARAFJALA

1.

Do ta gjëni

nëpër vargjet e pakëputura

epokën tuaj

e nuk e kanë përjetuar

paraprakisht të gjithë

siç është

e siç duhet të jetë.

2.

Asgjë

nuk më premton

të merrem vetëm

me të kaluarën tuaj

apo njëqindmijë

pyetjet e përgjegjet

që mund të parashtrohen.

3.

Brenda këtyre

kopertinave

parashtrohet jeta

mendoj

se fragmentet e mendimeve

i përpinë dhembja.

4.

Heshtja nuk i myll

ato më kryelartat

përpëlitem në vetvehte

të shpërthejnë

membranat e çelikta

mbi lëvozhgat e zemrës

së përlotur.

5.

Luftë e pa fund

në tërë qenien tonë

të krijimit

e përlindjes

është zingjiri i kohës!...

6.

E Thëna jam

e le të pëshpërisin A Thina

Shqipet tona

në dy botërat,

prej trurit të kohës

e zemrën e madhe

të periudhave

e krijoj të tërën

me mendimet

që flasin!...

6.

E di se lirika

këndohet

edhe përmes ditëve

dhe vendeve

bredhë midis fjalëve tuaja

e ndalem

nëpër enigmat e mija.

7.

Ju këkone

midis rreshtave

pikëpyetjen apo pikëquditjen

e jetës suaj

që nuk shtrohen

në të thënat

e fatit apo pafatit.

8.

Nëse nuk i gjëni

midis këtyre fletëve

shikoni

durueshëm

edhe veprat e tjera

e do të gjëni aty

shpërfilljen

e skenave

dhe pasqyrën

e viteve!

9.

Atëherë

lirohuni nga dhembjet

e mbledhura

në grusht të fjalëve,

dilni jashtë

nga kopertinat e viteve,

uluni lirshëm

këmbëkryq

përballë Diellit

e do të vi ngadalë

edhe unë

nëpër hapësirë!

FJALORËT E DHUNSHËM TË LUBISË

1.

E shikoj liqenin

përtej vizioneve të mia

humb mbi valët e dhembjes përtej vetes

pranverë më nuk kam

se Pranverës në njëmijë forma i kam thënë

pak më butësisht

apo ndër valëzimet

dhe kujtimet e hidhura...

2.

Jam një dritë shpirti

në bredhëritje

pranë lumturisë pa mua

kur nuk e pres

më buzëqeshë një fëmijë

midis lojërave të veta...

3.

Assesi të kuptoj

në cilën kohë kam kalëruar

nëpër hapësirë

i vetëm notoj nëpër dhembjet e mia

pres të dal diku në breg

e nuk e di

a të marr hijen e kësaj panjes,

kësisojit

nuk marr pjesë

nëpër ahengjet e çmendura të djajëve

qeniet kështu mendojnë

nëpër dam-dumet e majmunëve...

4.

Pyes veten

a jam në Zvicër apo dikund tjetër

gjuha ime shetitë nëpër mileniume

e flitet shqip edhe në Alaskë

askush nuk e pranon

dhuntinë e Zotit.

5.

Atëherë

jam pjesë e zhdukur e qenies

nëpër fjalorët e dhumshëm të Lubisë

por mbetem gjallë

e nuk më logarisin si të tillë

se fytyrë gënjeshtare nuk pranoj,

bota le të dridhet

të vdekjes nëpër fjalë!...

Pfäffikon, 20.08.2020

BUZËQESHJA E NGRIRË

1.

Buzëqeshja

është e tharrë

mbi buzë

e buzët e plasaritura

nga dhembjet

dhembja i ka bjerrur

të gjitha qelizat

e qenies

deri në majën

e flokut të trishtë…

2.

Gënjeshtrat

janë pa fund

të atyre që mjeshtri

i kanë dredhitë,

kthejnë kokën e botës

nga ana e kundërt,

i miri

i paska të gjitha fajet,

e drejta

mezi lëvizë

nga barra e shekujve

i pat e nuk i pat

të merituara

ngarkuar mbi kurriz…

3.

E vërteta

është çmendur

kot lëvizë

nëpër bjerrina,

ajo fatin

para syve

e ka të ngrirë

në pikëpyetje!

4.

Krimet

nuk duhet kërkuar në Kosovë

por nëpër Serbi

dhelprat e Shumadisë

e ujqërit e bardhë të Siberisë

atje e kanë jatakun,

ngjyrat

nuk luajnë ndonjë rol-

kthetrat e tyre

ngërthejnë kohën!

5.

Kot luftuam

e kemi vrarë veten,

kurorat e lirisë

ia vjerrim armikut,

atij

që na ka djegur zemrën

e shkrumuar trupin

në hi

nëpër ecejakut e askushit,

e ne

i ndihmojmë

duke ia hapur udhën

nëpër kufomat tona

deri në fron të burrërisë!...

6.

Tani

me çka paskemi

të krenohemi

para të nesërmes-

buzëqeshja na është ngrirë

në fjalët e bjerura

të dhembjes!

Pfäffikon,

me 6.11.2020

TRISHTIMI I KËNGËS

1.

I shpenzova

sa vite për Liri

e Lirisë

ia kanë mbyllur shtigjet

me plehun e murrizave të shëmtisë

mu para shtëpisë.

2.

Kudo e nxjerrin

ndërgjegjen në shitje

me shpërlarjen e fjalorëve të turpit

vrapojnë para meje

të të kapin armiqtë tanë

dhe me butësinë e qengjave

ta puthin në prapanicë,

kështu, çdo herë

i vetmuar mbetem

nëpër pritë...

3.

I habitur

vrapoj nëpër kohë

të bëj dy miq

me atë qëllim të shenjtë

e t`ia japim hakun

atyre që na e ç`njerëzuan

L i r i n ë.

4.

Vie koha

prej shtëpisë të më nxjerrin

e pa truall të vdekjes

të më lënë,

i ndëgjojnë vetëm

ata që shiten

si liberatorë,

veshin rrobat

e lajkatarëve të mëdhenj

vetëm për të pasur

meritën

e kohës së re...

5.

Ah, bota

as ajo nuk më pranon

për të shenjtë

sado që i them

se nuk mund të më lëvizin

nga biruca e dhembjes

ata, djalin ma dënojnë

me dhunë “demokratike”

e nuk pushojnë

të lëvizin gjeneratat

prej sinonimeve të Lirisë!...

6.

Në fund

kënga trishtohet

i hedhë të gjitha figurat

prej qenies së besimit,

malit të lotëve

ngjitet përpjetë!

Hurden/SZ

14.11.2020

RRESHKA E DHEMBJEVE TË MIA

1.

As nuk të afrohet

lumturia

e nuk të përqafon gëzimi,

askund për qetësinë

nuk të mbetet vend

edhe kur ke ikur

nga vetvetja

në hapësirat e pambarim,

e trishtimi

plotësisht të afrohet

edhe në paskajshmëri,

prore të teshë

etja e pashuar e Lirisë.

2.

Papriturazi

të del zemra përpara

me ulurimat e mëdha

të shpirtit

thua se të pëlcet

nga dashuria,

e kujt t`i thuash

dy fjalë të lotëve

kur pranë u qëndron

shpirti dhelparak,

të çiltërta fjalët tuaja

dikush

të çmendura i quan.

3.

Kështu

bishat e dhembjes

të kafshojnë

në çdo çast

kudo e në çdo anë,

plagët

i ke të pashëruara

e të shtohet

edhe nga një dhembje

më shumë,

pehlini i tyre

të është bërë

rreshkë e trishtë jete!

E VËRTETA E SHEKUJVE

1.

Sikur ta dinit

shkakun e interesimit tuaj

që e ndien

nëpër duart e shpejta

të kohëve,

dhembjeve të fëmijërisë

keni kaluar

deri në kthetrat elektronike

të mileniumeve.

2.

Vonë e keni mësuar

çështjen e piramidave të energjisë,

sikur t`i njihnit

më përpikërisht

atëherë

do të merrnit vesh

më të papriturat,

për shembull

do t`u kishte pëshpëritur

Nikolla Teslla

shqip e jo serbisht

mendimet tuaja

janë urat midis shekujve

pa të cilat

asgjë nuk do të ishte

mu kështu

në glob

e ju duket

sikur çdo gjë u ka rrjedhur

drejtë e nëpër periudha

me gjuhën e panjohur

të materies.

3.

Ju e dini

çka përbijnë sytë tuaj

të njohin

të panjohurat e viteve

e ca thonë

se nuk keni logjikë të fortë

sa të dini

si aktivizohet syri i tretë

për të parë

vehten tuaj

e për ta shpëtuar

nga vrasjet elektronike.

4.

Djalli modern

është i përbërë

prej pjesëve më të imta të atomeve

për diobtrinë e syve

nuk futet pamja e paqëndrueshme

e të padukshmes

kurdoherë

mbetet diçka ireale

apo metafizike,

djajtë u shtyjnë

që të quheni me emra të rrejshëm

e të vriteni

nëpër gardat e pasakta

udhëheqeni më tutje

në intuiten mashtruese

dhe i përkrahni

pa fund e pa skaj

zotrat e rrejshëm...

5.

Të ndalemi pak

a doni të shkatërroni veten tuaj

të eksplodoni

në miliona thërmija të imta

të jepni shpirt

pas secilit mendim

nëpër vite,

por mos harroni

se po jetoni në botën e rrejshme

e jeni vetëm

fluskë e energjive!

SISTEMI I FJALËS

1.

Secili njeri

e ka sistemin e vet

të njohë

të vërtetën

e vërteta pjesëtohet

në njëmijë forma

sa vet njeriu.

2.

Secila kohë

e ka sistemin e vet

në të cilën ndahet

nëpër dekada

e dekada pjesëtohet

në dhjetra vite

për ta matur

n j e r ë z o r e n.

3.

Secila periudhë

e ka prapë sistemin tjetër

në miliona sisteme formash

forma lëviz nëpër mileniume

për të shpjeguar

pse është krijuar

Njeriu.

4.

Njeriu dallon nga forma

e formën e merr

më miliona mënyra

të ndryshme

fjala vie te fundi

e fundi kthehet në fillim

për të pasur

domethënie.

5.

Tani

kjo që keni në duar

është formë e persiatjes

dhe çdo gjë që thuhet

e që ju vet e gjëni

do t`i ngjajë të drejtës!

Pfäffikon,

04.11.2020



(Vota: 0)

Komentoni
Komenti:

Video

Qazim Menxhiqi: Niset trimi për kurbet


Gallery

Pëllumb Gorica: Magjia e bukurive të nëntokës sulovare
Fotaq Andrea: Një vështrim, një lot, një trishtim – o Zot sa pikëllim!
Pëllumb Gorica: Grimca kënaqësie në Liqenin e Komanit
Shkolla Shqipe “Alba Life” festoi 7 Marsin në Bronx
Kozeta Zylo: Manhattani ndizet flakë për Çamërinë Martire nga Rrënjët Shqiptare dhe Diaspora