Bashkim Saliasi: Katër stinët

Bashkim Saliasi

Katër stinët

Rrëzë Tomorrit më je Ti

Si kurorë malet të rrinë.

Në ato pllaja me lajthi,

Unë kalova fëmijërinë.

Pranverë është stina jote,

Plotë me lule e freski.

Zogjtë vijnë në ditë shqote,

Dhe folenë e ngrenë aty.

E kujtoj verën e thatë,

Plotë me fruta begati.

Burrat janë lisa të gjatë,

Mendje hollë, zemër flori.

Si ylberi vjeshtë e artë,

Bukuri, mrekulli.

Edhe dheu yt i lashtë,

Fsheh mistere, brenda tij.

Gra të bukura dhe punëtore,

Duar arta shtojzavalle.

Lindin fëmijë si lulebore,

Bashkë  me burrat hedhin valle.

Ikën vjeshta e vjen dimri,

Zjarri skuq oxhakun.

Dëbora shtron qilimin,

Rakia trazon sapllakun.