Skënder Kapiti: “Drenica” e Durrësit - Histori e Lavdisë Kombëtare

“Drenica” e Durrësit - Histori e Lavdisë Kombëtare

Nga Skënder Sadri KAPITI

Ish-Qendra e Rekrutimit të luftëtarëve te UÇK-së te “Drenica” Durrës, Viti 1999

Sivjet mbushen 21 vite nga Dita e Mobilizimit të madh të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, kur “Drenica” e Durrësit ,lokali i Gani KAPITIT u shndërrua në Qëndrën Kryesore të pritjes, mobilizimit dhe rekrutimit të vullnetarëve të UÇK-së nga te gjitha trojet enike shqiptare por kryesisht nga diaspora, dhe për një periudhë të shkurtër kohore aty u rekrutuan  me qindra e mijra vullnetarë të lirisë për Çlirimin e Kosovës. Është shkruar shumë për rolin e madh dhe unik që ka luajtur kjo si Qendër Rekrutimi. Të gjitha televizionet e mediat e shkruara të perendimit kanë qenë dëshmitarë, e madje edhe ato e kanë pasqyruar atë aktivitet epokal patriotiko-kombëtar gjithshqiptar  për atë që është kryer aty në kohët më të vështira kur u përball populli i Kosovës martire. UCK-ja , lufta dhe karakteri gjithkombëtar i saj, dhe sidomos mbërritja e vullnetave të saj me uniformat e Ushtrisë Clirimtare nga shtetet demokratike perendimore i dha asaj Statusin e një Ushtrie Kombëtare Shqiptare, të Ushtrisë më të re në Europë , të Ushtrisë e cila luftoi për çlirimin dhe per Shtetin e Kosovës, Ushtri e   pranuar dhe njohur botërisht edhe si këmbësori  e NATO-s. Për “Drenicën” e Durrësit është shkruar shumë , madje edhe libra për të, por në këtë shkrim do të paraqes shkurtimisht me foto dhe me shkrime disa prej autorëve ,gazetarëve te huaj dhe intervista që ata  i kanë bërë te Q.R. “Drenica” gjatë kohës së Rekrutimit apo Mobilizimit të Madh gjithkombëtar që është bërë aty.

”DRENICA” e Durrësit u bë epiqendra globale mediatike ku për ditë mbërrinin gazetarë e reporterë nga gjithë Europa e deri nga Kanadaja e SHBA-ja; nga gjithë Bota që ishin të interesuar për faktin se në Vitin 1999 nga diaspora, kryesisht nga vëndet më të zhvilluara dhe më të mirëqëna demokratike dhe ekonomike si Gjermania, SHBA-ja, Britania, Suedia, Zvicra, Franca, Italia, Kanadaja etj.,vinin e rekrutoheshin djem e vajza shqiptare të rinj në moshë, e pra,  që nuk vinin për pushime dhe as për qejfe e turizëm por vinin e shkonin drejt frontit të luftës të gatshëm për të sakrifikusar dhe dhënë jetën për lirinë e Kosovës.

Ky fakt ishte në kundërshti me atë se shqiptarët nga Shqipëria prej pasigurisë dhe traumës së ngjarjeve katastrofike të Vitit 1997 vetëm sa largoheshin nga Shqipëria, ndërsa nga Diaspora ktheheshin dhe vërshonin bijtë e Kosovës për Lirinë, për Shtetin dhe për Kombin shqiptar. Shumë nga vullnetarët me kombësi të huaj që kam regjistruar në Qëndrën “Drenica” në Durrës pasi unë Skënder KAPITI kam qenë shkruesi, sekretari i Qëndrës “Drenica”,  më thonin se: Ne vendosëm t’i bashkangjitemi UÇK-së duke parë masakrat dhe genocidin serb mbi popullin shqiptar të Kosovës, por më shumë duke parë se si shumë e shumë bij të Kosovës linin punën , shtepine, biznesin dhe rehatinë në Perendim dhe shkonin në Luftë për lirinë e atdheut të tyre dhe të prindërve të tyre.Ata mbërrinin në Durrës dhe kërkonin nga shoferët e taksive dhe prej policëve të Portit të Durrësit që t’i dërgonin te Kafe e Hoteli “Drenica”, pasi ata e kishin mësuar,pare e njohur  nga televizionet ne vëndet e tyre, se aty bëhej rekrutimi i vullnetarëve të UÇK-së.

Pronari i “Drenicës” së Durrësit, e cila,  shërbeu si Qëndër e Rekrutimit të UÇK-së, dhe njëkohësisht pritësi dhe mobilizuesi,Gani KAPITI, në krye të vullnetarëve të UÇK-së të cilët mbërritën te QR “Drenica” Durrës, 13 Prill 1999

Populli i Kosovës para gjithë botës e tregoi edhe një herë tjetër ashtu si gjithmonë, ashtu si  gjatë gjithe historisë së tij se shqiptarët e Kosovës janë popull me shpirt të madh kombëtar, heroik e luftarak.

Kontributi që ka dhënë diaspora kosovare është jashtëzakonisht i madh dhe i një rëndësie jetike pasi diaspora kosovare  ka mundësuar mbijetesën dhe qendresën kombëtare të Kosovws. Ndihma e madhe e saj  si financiarish ,ekonomikisht dhe materialisht nuk lejoi pastrimin dhe as boshatisjen Kosovës, por jo vetëm kaq, por nga diaspora shqiptare erdhën dhe iu bashkangjitën edhe UÇK-së qindra e mijra vullnetarë nga radhewt e saj.

Mediat ,gazetarët dhe televizionet më të medha botërore në bisedë që unë kam pasur me ta gjatë kohës së rekrutimit te luftëtarëve të UCK-së te Qëndra e Madhe e “Drenicës” në Durrës  më thonin se: ata dhe publiku i vendeve të tyre ishin të interesuar për UCK-në,  për luftën dhe për luftëtarët e  lirisë pasi gazetat dhe emisionet televizive ishin “ngopur” me informacionet e debimeve te refugjatëve nga Kosova. Perendimit i interesonte rezistenca dhe lufta e vetë shqiptarëve për çlirimin e Kosovës perderisa opinioni në perendim  shprehej se: pse të ndërhyjnë ushtaret e vëndeve të huaja për të dhënë jetën për Kosovën, kur luften duhet ta benin vete shqiptaret se pari. Prandaj aktiviteti që është kryer te “Drenica” e Durrësit ka një rëndësi jashtzakonisht të madhe  si pjesë e rëndësishme e historië dhe e krenarisë kombëtare, per faktin se kombet e tjera do ta kishin pasur lakmi faktin dhe aktin e vecantë që treguan shqiptarët, atë të gadishmërisë së lartë për aktin sublime: për sakrifikimin e jetës për kombin e atdheun duke iu përgjigjur thirrjes së Vendlindjes Kosovë nga cdo cep i botës ku ata jetonin e punonin.

Royalty-free stock photo ID: 92480296

DURRES, ALBANIA - APRIL 22: Fresh Kosovo Liberation Army recruits arrive at the Albanian from southeastern England on April 22, 1999 in Durres, Albania

By Northfoto

Mbërritja e vullnetarëve te UCK-së, dhe pritja e tyre  nga Xhevat Fetahu, antar i trupës së rekrutimit te Qendres se Mobilizimit “Drenica”       Durrës

Volunteer soldier Erinda Muriqi, an ethnic Albanian girl from the Kosovo town of Pec, stands in her Kosovo Liberation Army (KLA) uniform among other volunteers who arrived in Durres where they will gather and then go to Kosovo April 18. Many volunteers arrived at Rinas airport on a special charter flight from the U.S. where they signed up to fight with the Kosovo Liberation Army. “Drenica”  Durres

Ethnic Albanian volunteers in Durres April 18 before they leave for service inside Kosovo with the Kosovo Liberation Army. Volunteers have arrived from as far away as the U.S. to sign up to fight with the KLA.EGJ

Fotot  te Qendra e Rekrutimit “Drenica” Durres

A French soldier of fortune fights alongside the KLA
Agence France Presse (English) ë May 21, 1999 12:05 GMT
By: Jean-Luc Porte
TIRANA, May 21 (AFP) ë "I was recruited as an officer in the KLA as soon as I showed pictures of the Serbs I had killed in Croatia," said 'Jacques', a far-right Frenchman, lying wounded on a hospital bed here, after three weeks of fighting in Kosovo.
"I arrived in Albania by boat, all by myself and without any connection, simply because I wanted to go on killing Serbs as I had done in Croatia and in Bosnia. I'm a diehard anti-communist," said the athletic 39ëyearëold skinhead, his body covered with tattoos.
As soon as he landed in the western port of Durres, the former marine went to the Drenica cafe, a recruitment centre for the ethnic Albanian Kosovo Liberation Army (KLA

The Ground War That Was

By Janine Di Giovanni

June 13, 1999

…For the past two months, Durres has been invaded by young volunteers who want to fight for the K.L.A. Fresh-faced, they are usually under 35 and have paid their own way.

At the Cafe Drenica, a two-story white building overlooking a stretch of shore where teenëagers play soccer, the K.L.A. has opened up a recruitment center. The place is decorated with posters of Adem Jashari, the rebel fighter now elevated to the status of national hero since he was brutally murdered along with most of his family at Prekaz in March 1998 by the Serbs. Jashari is holding a Kalashnikov and sporting an ammunition belt and a lot of facial hair. Underneath his picture, touched up by soft-focus painting, is the inscription: homeland is calling.

Taf Tafa (''Tough Tougher'' in Albanian, but this is his real name  he produces a German driver's license to prove the point) is one of the commanders at the Cafe Drenica. Uniforms are piled in the corner, along with a rifle and a stack of helmets. He reaches down, opens a drawer and produces a sack of passports from recruits who registered there before being moved north: Swiss, German, Swedish, Norwegian, American and British passports, all in a jumble. ''It's like the European Union,'' he says sardonically. ''It's a real international army.''ARCHIVEhttps://www.nytimes.com/1999/06/13/magazine/the-ground-war-that-was.html

Yugoslavia: UCK Recruits New Members To Fight In Kosovo

May 09, 1999 00:00 GMT

By Jolyon Naegele
The insurgent Kosovo Liberation Army (UCK), although heavily out-gunned, continues to battle Yugoslav and Serb forces in Kosovo in order both to maintain supply lines into the province from Albania and to protect tens of thousands of displaced Kosovars hiding in remote hilly areas around the province. RFE/RL correspondent Jolyon Naegele recently visited the Albanian port city of Durres to evaluate the UCK's efforts to strengthen its forces.
Durres, 13 May 1999 (RFE/RL) ë The Drenica cafe is one of more than a dozen watering holes along the beach just south of the Albanian port of Durres. What makes this cafe different from the others, besides its large Albanian flag flying out front, is its unusually high security.
The Drenica cafe is the UCK's main recruitment center for Kosovars from the Diaspora.
Blackëuniformed, military police of the insurgent Kosovo Liberation Army with Kalashnikov rifles at the ready are on guard to permit entry to the cafe to UCK soldiers and volunteers ëë and to journalists with a UCK "visa for Kosovo" issued in Tirana and signed by the insurgent's "Defense Minister."
No Albanian police or soldiers are in sight, contributing to the impression that the UCK is operating independently of Albanian government interference in a legal vacuum resulting from Albania's ongoing state of quasiëanarchy.
The UCK is actively recruiting ethnic Kosovar Albanians from the Diaspora, with the majority of new recruits arriving in Durres by ferry from Italy. UCK soldiers on the docks and at the Drenica cafe say that on average some 200 recruits arrive at the port daily. They are first checked by Albanian police and subsequently by UCK military police in an attempt to weed out possible agents of the Yugoslav secret police, the UDB. So far, Durres port police are reported to have detained two new arrivals last month whom they suspected, allegedly because of the way they spoke Albanian, of not being genuine ethnic Albanians.
UCK military police take the volunteers to the Drenica cafe for processing and from there they are bused to training camps mainly in the northeast of Albania. UCK officers claim 100,000 ethnic Albanians in Germany have volunteered to join the insurgents and that half of them have already arrived in Albania. These figures are impossible to verify, although the real figures are likely to be considerably lower.
The UCK appears to be making a conscious effort not to recruit newly arrived expellees from Kosovo. Young Kosovar men expelled by the Serbs during the last six weeks from their homes and now residing in refugee camps in Durres, Tirana, Shkoder, Korca and Erseka have told RFE/RL that they want to join the UCK to fight to regain their homeland. But they say that either UCK recruiters have not visited their camps or else have told them to be patient because the UCK continues to suffer from an acute shortage of weapons.
Leutrim Rashiti is 16 years old, the son of academics from Pristina, who left with his family on March 31 and now is a refugee in Tirana. He says he wishes he were 18 so he could join the UCK to help liberate his homeland.
"I've asked a hundred members of the Kosovo Liberation Army to let me enter the UCK to prepare food and clean guns. They said 'no, you are too little'. I am homesick and I want to go just one more time ëë that is my last hope, to go one more time to my home, to see my home and to be dead ë better to be dead there than here."
Most of the UCK's weapons are either old Chineseëmade Kalashnikov rifles stolen from Albanian military bases during unrest tëo years ago or Yugoslav weapons occasionally left behind in Kosovo by retreating or deserting Serb forces.

May 09, 1999 00:00 GMT

By Jolyon Naegele

Ushtria kryengritëse e Kosovës (UÇK), megjithëse shumë e paarmatosur, vazhdon të luftojë forcat jugosllave dhe serbe në Kosovë, në mënyrë që të dy të mirëmbajnë linjat e furnizimit në krahinë nga Shqipëria dhe të mbrojnë dhjetëra mijëra kosovarë të zhvendosur që fshihen në zona me kodra të thella rreth krahinës. Korrespondenti i RFE / RL, Jolyon Naegele kohët e fundit vizitoi qytetin portual shqiptar të Durrësit për të vlerësuar përpjekjet e UÇK-së për forcimin e forcave të saj.
Durrës, 13 maj 1999 (RFE / RL) –

Kafeneja Drenica është një nga më shumë se një duzinë vrimash lotimi përgjatë plazhit vetëm në jug të portit shqiptar të Durrësit. Ajo që e bën këtë kafene të ndryshme nga të tjerët, përveç flamurit të saj të madh shqiptar që fluturon përpara, është siguria e saj jashtëzakonisht e lartë.
Kafeneja Drenica është qendra kryesore e rekrutimit të UÇK-së për kosovarët nga diaspora.
Policia ushtarake me uniformë të zezë të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës kryengritëse me pushkë kallashnikov në gatishmëri janë në roje për të lejuar hyrjen në kafene për ushtarët dhe vullnetarët e UÇK-së ë dhe për gazetarët me një "vizë" të UÇK-së lëshuar në Tiranë dhe nënshkruar nga "Ministri i Mbrojtjes" i kryengritësit.
Asnjë polic apo ushtar shqiptar nuk është në shikim, duke kontribuar në përshtypjen se UÇK-ja po funksionon në mënyrë të pavarur nga ndërhyrjet e qeverisë shqiptare në një boshllëk ligjor që rrjedh nga gjendja e vazhdueshme e Shqipërisë kuazi anarkisë.
UÇK-ja po rekruton në mënyrë aktive shqiptarë etnikë kosovarë nga diaspora, me shumicën e rekrutëve të rinj që mbërrijnë në Durrës me tragete nga Italia. Ushtarët e UÇK-së në portet dhe në kafenenë Drenica thonë se mesatarisht rreth 200 rekrutë arrijnë çdo ditë në port. Ata së pari kontrollohen nga policia shqiptare dhe më pas nga policia ushtarake e UÇK në përpjekje për të shkatërruar agjentët e mundshëm të policisë sekrete jugosllave, UDB. Deri më tani, policia e portit të Durrësit raportohet se ka ndaluar dy ardhje të reja muajin e kaluar, të cilët ata dyshuan, gjoja për shkak të mënyrës se si flisnin shqip, për të mos qenë shqiptarë të mirëfilltë etnikë.
Policia ushtarake e UÇK-së i çon vullnetarët në kafenë e Drenicës dhe prej andej ata janë futur në kampe stërvitore kryesisht në verilindje të Shqipërisë. Oficerët e UÇK-së pretendojnë se 100,000 shqiptarë etnikë në Gjermani janë bërë vullnetarë për t'u bashkuar me kryengritësit dhe se gjysma e tyre tashmë kanë mbërritur në Shqipëri. Këto shifra janë të pamundura për tu verifikuar, megjithëse shifrat e vërteta ka të ngjarë të jenë dukshëm më të ulëta.
UÇKëja duket se po bën një përpjekje të vetëdijshme për të mos rekrutuar të dëbuarit të sapoardhur nga Kosova. Të rinjtë kosovarë të dëbuar nga serbët gjatë gjashtë javëve të fundit nga shtëpitë e tyre dhe tani që banojnë në kampe refugjatësh në Durrës, Tiranë, Shkoder, Korca dhe Erseka kanë thënë për RFE / RL se ata duan të anëtarësohen në UÇK për të luftuar për të rimarrë atdheun e tyre. Por ata thonë se rekrutuesit e UÇK-së nuk kanë vizituar kampet e tyre ose përndryshe u kanë thënë që të jenë të durueshëm sepse UÇK-ja vazhdon të vuajë nga një mungesë akute e armëve.
Leutrim Rashiti është 16 vjeç, djali i akademikëve nga Prishtina, i cili u largua me familjen e tij në 31 Mars dhe tani është refugjat në Tiranë. Ai thotë se dëshiron që ai të ishte 18 vjeç, kështu që të mund të bashkohej në UÇK për të ndihmuar në çlirimin e atdheut të tij.
"Unë kam kërkuar Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës që të më lejojnë të hyj në UÇK për të përgatitur ushqime dhe pastruar armë. Ata thanë 'jo, ju jeni shumë i vogel". Unë jam i zoti i shtëpisë dhe dua të shkoj vetëm një herë ë ë kjo është shpresa ime e fundit, të shkoj edhe një herë në shtëpinë time, të shoh shtëpinë time dhe të jem i vdekur ë më mirë të jem i vdekur atje sesa këtu ".
Shumica e armëve të UÇK-së janë ose armë të vjetra kallashnikov të prodhuara nga Kina, të vjedhura nga bazat ushtarake shqiptare gjatë trazirave dy vjet më parë, ose armë Jugosllave herë pas here lanë pas në Kosovë duke u tërhequr ose duke dezertuar forcat serbe.)