Luan Kalana: Për ty mërgimtar

Luan Kalana

PER TY MERGIMTAR

...te presim , hajde ne Dheun tend !

-Shtrire ne bregdet ne reren e nxehte ,

meditoj ne plazh horizontin e oqeanint,

dallge shkumb te bardha , vije valome,

me rradhe njera pas tjetres si sunami,

treten me zhurmen, buze reres te qete.

Ne mesdite kur dieli djeg, te bie ne tepe,

nen hijen e cadres, dremit me sy hapur,

dallget jane shndruar si valet e liqenit,

shapka notojne lekunden si ne djep,

degjoj ca zera te mekur sikur therresin:

“-Hajde, c’pret ! Dheu tend po te therret, ,

ketu i ke te gjithe, te presin qe kur ke ik,

babai ne varet, Nena e kerrusur te pret,

motrat, mbesat niperat, dajat e tezet,

te gjithe te duan, miqte, shoket koleget,

shkollat, nxenesit studentet e burreror,

te kuvendojne si dikur, te duan si “mbret”

Mes uturimes te mbytyr te valeve, i perlotur,

pergjigjem i ndrojtur zerave me mendje:

“-E di ! Jo se s’dua, malli me djeg me pervlon,

por nuk vij dot, jo se jam larg e s’jemi si me pare,

por kemi leshuar rrenje ne dheun e huaj,

jemi ne punra, nje peme, e nuk shkulemi dot ,

me gruan femijet dhe mbesat, jemi te tere...”.

@-Shkronjesi Modest

Janar 2020-Florida USA.