Kalosh Çeliku: O burra, natën e Vitit të Ri bini armiku të pabesë

O BURRA NATËN E VITIT RI

BINI ARMIKUT TË PA BESË

(Zanës Malit në prag të Vitit Ri 2020)

NGA KALOSH ÇELIKU

(E desha Unë si fëmij

Cucën e armikut)

E desha si fëmij, në Katund

Cucën e armikut. Klasë të dytë.

Bashkë ishim në bangë. Shkollë

Edhe, i huazonim lapsat. Gomat.

Asaj kohe kthehesha nga fusha

Majë qerreje me Babain para qeve:

E ngarkuar plot me duaj gruri.

Unë, hipur si gjel maje qerreje

Pranë portës saj i fryeja faqet:

Gjoja për t’u dukur më i bukur.

Asgjë nuk dija për armiqësinë

E familjeve tona në Katund.

Vite më vonë u regjistrova në gjimnaz

Dhe, u dashurova përseri në Katund

Cucën e Kodrës Tike. Majë, Gurit Zi.

Papritmas, ika nga dashuritë e Katundit

U arratisa në Shkup. Edhe këtu dashuri:

Shoqen e klasës. Që, e krahasoja

Me një këngëtare boshnjake. Autore

E hitit: “Në Çarshi më dërgoi Nana

Që, unë t’i blej kafe dhe duhan “.

Ika edhe nga Shkupi. “Bit - Pazari”

Dhe, u arratisa në Prishtinë. Studime

Që, përpak desh më vranë dashuritë.

U ktheva në Shkup. Përsëri u dashurova

E shkruajta Librin: Gratë e mia besnike.

Qytet, në të cilin nuk dashurohem si Poet...

(Mesazhi i Vitit Ri 2019

me një gotë verë të kuqe)

Ora: 15:42?! Kolor. Një panoramë festive

Asnjë fjalë përurimi. Konfirmim Vitit Ri.

Numri njohur. Përgjigje: Gezuar Vitin e Ri

Suksese, n’jetë! Dashuri. Dhe, poezi!.K.Ç.

Ora: 22:31. Mesazhi: Një gotë verë. Gjak:

Mëkat, në shtrat me një gotë verë?! DJ.

I përgjigjem: I meriton dy shishe verë

Kryengritës, brez pas brezi shqiptar.

Që, deri Sot: Nuk e lidhi Krajl e as Mbret...

(Një pasmesnate Dimri

u strukëm nën ferrë)

(Jetës dalldisur si nxënës në

Shkup: 1966/’67 – 1970/’71).

Ishim në Disko: Unë, dhe S. -ja

Gjithë natën kërcyem. U dehëm.

Pak para agimit, u mbyllë lokali

Unë, dhe S. -ja krahpërkrahu ikëm

Mezi e gjetëm rrugën për në shtëpi.

Dimër. Borë. Jashtë, bënte ftohtë

S. -ja, më thotë: strukemi nën ferrë!

Edhe, u strukëm. Dimër, i Madh

Shtëpi pa çati. Stuhia, trokiste jashtë.

Përçudi, nën ferrë: Gjetëm bar të thatë

E shkulëm me dorë. Jastëk nën kokë.

Shtroje Hoteli, nën Qiellin e hapur

Qilim me yje. E përcollëm Natën.

Agimin, e pritëm nën një ferrë

Dielli me rreze na zgjoi mesdite…

(Poezia është Një Grua Azgane. Që,

shtatë burra nuk e lidhin në shtrat )

Poezia, është Një Grua Azgane

Kur t’i teket më troket në Shtrat:

Edhe, hazdiset: Dolli ngre raki rrushi

Dy shtamba me verë të Hardhisë Nuse.

Zërin çon lartë pasmesnate për Liri

Dhe, lëmsh ma bënë Shtratin. Librat.

Poezia, është Grua e prapë. Azgane

Shtatë burra, nuk e lidhin në Shtrat!...

(Ehu Dëllinjat e mia

te “Parku i Grave”)

Ehu, Dëllinjave mia te “Parku i Grave”

Unë, dikur u fsheha kaçak nën gërmusha.

Netëve të Dimrit. Edhe, Ditëve Verës

E kalonim Natën. E prisnim Ditën:

Qafëpërqafe me Cuca. E Djemnusha.

Sot, jeni rritur. Jeni bërë koxha pisha

Në Shkup te “Parku i Grave”, mes luleve.

Ehu, Dëllinjat e mia te “Parku i Grave”

Sot, jeni rritur pisha. Unë, plak me mjekër.

Lakmi, ua kam Gjelbërimin. Përmendoret

Përderisa, Vetes mjekrën e Baba Shehut!

Dëllinjat e mia - pisha te “Parku i Grave”

Ende gjallë?! Përballë, sëpateve politike…

(Engjëlli Grua më pri para

Dy Tjerat përkrahu)

Herët, Sot mik i fitova Tri Poezi Erotike:

Një për Engjëllin Grua, që më pri para

Dhe, Dy tjerave që më mbajnë përkrahu.

Gji më japin me nga Dy shtamba nën Rrap

Fuqi kreshniku me Penë për Luftë. Liri.

Ditën e Nesërme, nuk kam asgjë të them:

Asnjë varg rrugaç. Asnjë poezi Erotike.

Përveç ,Tri Poezive Egra. Antologjike.

Në Kopështin e Shtëpisë, Gruas besnike:

Gjelbërim. Lule. Trëndafil, Dhe, një ftua…

(Unë kurrë nuk të braktisa

Atdheu im Burrë pa Grua)

Unë, kurrë nuk të braktisa Dje. Sot

Atdheu, im: Burrë, pa Grua besnike.

Edhe, kur xhindet më hudhnin nateditë

Dorë më dorë, majë lisave. Çative.

Gjithë Natën në Luftë si Poet rebel

E nxora vargun në vend të shpatës:

Armën time të vetme. Fushëbetejë

Dhe, i paloja në Libër si dëshmorë.

Unë, kurrë nuk të braktisa Dje. As Sot

Atdheu im: Burrë, ende pa Grua!

Edhe pse, në mua shkrepi Rrufeja

Qielli u ndez flakë. Dielli i mbuloi sytë.

Ende jam gjallë nën Rrap. Nateditë

Le të shkrep Rrufeja. Shiu. Bora.

Nuk më trembin. As lagin në Shkup

Përderisa, ende kam Rrapin. Vargun.

Unë, sot jam një Ujk Mali i egër

Rrunzën, e ha nën hije me vapë!...

(Punemadhe Sot më do vera

dhe Gratë e mia besnike)

Thirrje: Sot, i bëj Policisë Letrare

Dudumëve, këmbetru në legen!

“Shpëtimtarit” politik të shqiptarëve:

E dogjët banesën, në “Çair”. Shkup

Edhe “xhipin”, përpara dritareve?!

Dhe, dolët “trima” Lufte në “Serovë”

Zjarrin, Shtëpisë Babait. Korrët “fitore”.

Shkaku, se: Unë jam Poet rebel

Dhe, jo hajdut i pulave të Njerkës:

Nuk më do Nëna Parti. Xhadia

As, edhe Unë e dua për grua besnike.

Punemadhe. Raki Rrushi. Vera më do si burrë

Poezia erotike. Dhe, Gratë e mia besnike!...

(Mike pa fjetur me Dimrin

nuk zgjohesh me Verën)

Dimër. E ti me Miken jashtë

Pa shtëpi. Dhomë. Dhe, Zjarr.

Nuk keni ku ta kaloni Natën

Yjet në qiell, qafën zgjasin

Hënën e keni fener. Shtrëngatën.

Dimër. Mikja e shtron shtratin

Jorganin borë, mbulon kokën:

Zjarrin ndez me flakë. Shpuzë

Mes Dy shtambave kaloj Natën…

(O burra bini armikut të pabesë *)

Babai, në jetë: Dje, eci me Dy kobure në brez

“Nagëntin”, nateditë nën jastëkun me kashtë.

Patjetër, edhe dy “kashikara” serbi në struke

Mauzerrin me gjithë fishekë mbi kokë. Shtrat:

Nateditë, e ruante Derën e Oxhakut. Shtëpinë.

Unë, biri tij: Sot, eci pas Dy Shtambave verë

Dhiareve të Çelëvjollcës. Atje, mbi Garanë.

Dhe, Një Ibriku me Raki Rrushi. Katundi Çuke

Kryengritësin rebel, me Dy tyta në brez. Luftë.

Rrugë malore. Dhiare, kaçakësh… Histori.

Thirrje: “O burra, bini Armikut të pabesë!...”

Shkup, 2019

1. Varg i Omar Khajamit nga Rubairat.