| E shtune, 24.08.2019, 11:00 AM |
Aderimet, servilizëm i pastër politik!
Shkruan
Florim Zeqa
Intelektuali
që shkelë parimet dhe idealin e tij për një post politik, është më i rrezikshëm
se vetë kusarët politikë.
Promovimi
i aderimeve të reja nga ana e subjekteve politike shpërfaq frikën e humbjes në zgjedhje, ndërsa publiciteti i të
aderuarve shpërfaq ambiciet e sëmura për pushtet.
Aderimet
e gazetarëve, analistëve, publicistëve, poetëve dhe këngëtarëve, sportistëve
dhe muzikantëve në parti politke në prag të zgjedhjeve janë bërë dukuri e
zakonshme në Kosovën e pasluftës.
Paradoksalisht
aderimet e figurave publike në një subjekt politik i nxjerrin jashtë lojës
aktivistët dhe veprimtarët më të devotshëm që kanë kontribuar me vite e dekada
për rritën dhe zhvillimin e një partie politike.
Joshja e aderimeve,
produkt i frikës së humbjes në zgjedhje
Liderët
partiakë nga frika e humbjes në zgjedhje nuk zgjedhin forma as mjete për të
arritur qëllimin e tyre politik. Vënja në krye të listave zgjedhore e
"prurjeve" të reja, pa i verifikuar dhe provuar kontributin e tyre në
praktikë më shumë i ka dëmtuar sesa i ka forcuar subjektet politike.
Më
"prurje" të reja nuk forcohet partia, nuk reformohet e as ngritet më
larrtë seqë është me bazën e saj elektorale. Përkundrazi "prurjet" e
reja e irritojnë dhe demotivojnë elektoratin besnik të një subjekti politik.
"Prurjet"
e reja, në rast dështimi të subjektit të ri nuk e kanë problem largimin prej
tij. Në këto 20 vitet pas çlirimit, janë krijuar një klasë e politikanëve parashutist
të cilët kanë defiluar pothuajse nëpër të gjitha partitë dhe koalicionet
politike.
"Prurjet"
e reja u ngjanë mercenarëve dhe prostitutave, aty ku paguhen më mirë shkojnë
menjëherë dhe pa ngurrim. Janë persona "apolit" apo të papërcaktuar,
nuk janë idealist dhe as atdhetar, shitën për para dhe u shërbejnë të gjitha
ideologjive dhe pushteteve.
Pra,
tek "prurjet" e reja nuk bëhet fjalë për ideologji, koncepte e
programe politike, por për interesa personale. Thjeshtë "prurjet" e
reja (parashutistët) vrapojnë pas subjekteve të mëdha sa për ta zënë një
pozitë, një ulëse në parlament e cila u sjellë pagë të mirë dhe benificione të
shumta pa punuar asgjë.
Shitja e gazetarëve dhe
analistëve, fundi i shpresave për ndryshim
Të
tillë janë edhe disa opinionist e analist (opinionist) të cilët me vite i
shesin opinionet e tyre si të pavarura sa për të krijuar imazhin e tyre (të
rrëjshëm) në opinionin publik, për t'u shitur më pas si vezët në treg tek
subjektet e inkriminuara politike, për t'u futur në listat zgjedhore të
subjekteve që deri dje i mbanin në thumb të kritikave.
Në
Kosovë kaq lehtësisht ndërrohen rolet brenda natës. Një gazatarë apo analist
(opinionist) që deri dje është lexuar me ëndje nga lexuesit kthehet në shërbëtorë
servil të një lideri partiakë me ideologji të kundërt politike.
Mirëpo,
me të hyrë të gazetarit apo analistit (opinionistit) në politikë ndryshojnë
gjërat. Ata nuk shiqohen më me simpati nga opinioni publik, për shkak se bëhen
pjesë e sistemit politik dhe nuk reflektojnë më shpresë për ndryshim.
Gazetarët
apo analistët që deri dje ishin në
shërbim të informimit dhe shpërndarjes së vërtetës në opinionin publik, që
ishin sinonim shprese për ndryshime pozitive në shoqëri, me të aderuar në në
një subjekt politik bëhen e kundërta e saj, bëhen thyerësit më të mëdhenjë të
shpresave të qyterarëve.
Bashkimi
i forcave intelektuale, gazetarëve dhe analistëve (opinionistëve) për formimin
e një subjekti të ri politik do të ishte goditja më e madhe për klasën e inkriminuar
politike dhe do të paraqiste shpresën më reale për ndryshime pozitive në vendin
tonë.