Zymer Mehani: 1999

Zymer Mehani

1999

O i stërgjati vit

Vargan i tonave vuajtje

Që varre na hape në fushë e shpat

Çakall e korb duke krrokatë

E ne thërisnim parullën me furi:

-VDEKJE A LIRI!

Hallkë që s'i durove vuajtjet

As dhembjet tona

Loti na shoqëronte

e armët i zbrase

Plagët t'na i mëkosh

Kush qe luftëtar i fundit

Që të përcolli ty:

-VDEKJE A LIRI!

Sa herë të kujtojmë o vit 99

Na kujtohet pesha e dhembjes

I numërojmë të rënët për këtë tokë

E vjen e fuqishme ushtima:

-VDEJE A LIRI, O TRIMA!

NXËNËSI PROBLEMATIK

A-ë i thotë ZH,

B-së i thotë XH,

Veshit i thotë hundë,

Gojës i thotë sy!

Gomës i thotë laps,

Lapsit i thotë gomë,

Dhomës i thotë shtallë,

Shtallës i thotë dhomë!

Motrës i thotë tete,

Vëllait i thotë shok,

Ai mendon me këmbë

Dhe ecën me kokë!

Çantës i thotë xhep,

Xhepit i thotë çantë,

Nuk është si të tjerët,

Është nxën's i veçantë!

I çuditshëm është,

Tepër i lazdruar,

S'i lë bashkë dy gurë,

I paedukuar.

Shokët i trazon

S'e dëgjon mësuesin,

Me gurë e me rrasa

Gjuan autobusin!

-Mirëdita,- s'thotë kurrë,

Gënjeshtrën ka mik,

N'mësim s'është i rregullt

E prej orëve ik!

Të shkruajë hiç s'di,

S'di as të lexojë,

Si çakallë mulliri

Kurrë s'pushon me gojë!

Prindërit s'i dëgjon,

As mësuesin e vet,

Është shkatërraq, i gjori,

Dallohet n'qytet!

Kurrë s'rri në një vend,

E takon çdokund,

Bredh e sorollatet,

Hundën fut gjithkund!

Faje ai bën shumë,

Si di e si mund,

Gju'n gurin, fsheh dorën

N'qytet e n'katund!

Pa ndalë bën probleme,

Sherre kur pa nda,

Me keqardhje them:

Mjerë shpia që e ka!

PO KJO, Ç'ËSHTË?

Shpeshherë

Na dikton,

Na nxit,

Na sundon,

Na ndalon.

Është lumë,

Tufan,

Det me valë,

Oqean.

Fërfërin,

Fluturon,

Urren,

Dashuron.

Ndrit,

Gurguron,

Buzëqesh,

Rënkon.

E qetë,

Të trishton.

Shpesh

E mbetur vetë,

E djegur,

E shkretë.

DËSHIROJ

Dëshiroj

Të harroj

Kujtimin e mërguar

Për një shpresë

Të pashpresë

Duke shpresuar

Dëshiroj

Një dashuri të brishtë

Për ta harruar

Duke dashuruar

Një zemër

Të padashuruar

Dëshiroj

Ta kujtoj

Një çast shumë të bukur

Kur me afsh më puthi

Buza e paputhur