Anton Marku: Qiell, atdheu im

Përmbledhje me poezi të zgjedhura

Nga libri ‘‘Në secilën hije pak dritë’’ (IWA Bogdani, Prishtinë, janar 2019)

Anton Marku

Vjenë, 10 mars 2019

QIELL, ATDHEU IM

Viteve me shumë e pak zero

në dyert e njerëzve

engjujt trokasin

para hedhin gurin

dhe nisen lartësive

kot dhomave ngujohen

zvarranikët

deshëm apo nuk deshëm

ftesës sate

nuk mund t’i thuhet jo

dje si sot

sot si nesër

tek Ti shpiejnë

të gjitha rrugët

Hyj.

GOZHDUAR NË TË DJESHMEN

Dje ishte më mirë

ai ishte aty

sot

një grua

u zgjua e ve

e përhumbur

u mundua

tu jape jetë

çasteve të fundit me të

copëzat e mbetura

t’i mbledh

një flutur

zuri vend

mbi fustanin e saj të zisë

gjumi i zuri

pranë varrit të tij

vajtose e bënë

kokë më kokë.

KUDOQOFTË

Dritë

pa hije

fshehur

në mjegull

jetës i dhuron

lule të bardha

një qiri

afër teje

ndriçon

vajton shpirtin

diku.

VJESHTË NË VARREZA

një shqiponjë e zezë

dy kuaj të kuq

tri lule të bardha

pas një qerre

mbi të

një aktivol i hapur

edhe sot

kostarët

kanë përvjelur mëngët

mes drunjëve

presin dritën

në mijëra copëza.

PËRGJITHMONË

Edhe kur

të jem larg

mos e shuaj

dritën

lëre natën

të digjet

zemra jote

në timen rrahë

derisa

shpirti të këtë frymë.

FLOKËKALTRA

Mëngjesi hodhi

një copë drite

në det

larg nga bregu

anije e bardhë

lëkundet valëve

një zog i zi

hap krahët

mbi ujëra ecë

dritare e hapur

përplaset nga era

nata

ju dorëzua shiut

mbi mur

u shtri

hije e huaj

shpirti

në trupin e saj

u dridh.

VITET E DRITËS

(Kryetrimit-Gjergjit)

Nga lindja në perëndim

rrokullise gurin

tokës së të parëve tu

mbi zjarr ece

prushin e flakës së shuar

mblodhe atdheut

u miqësove me shiun

mur kështjelle u bëre

vetëtimave u preve rrugën

sa herë u takuan

qiellit mbi ty

me fytyrë nga deti

diellit i fole

një dimri të madh

era të zgjati dorën

të prekësh retë

kohës i plasi buza

liria u zu peng

mes shkëmbinjëve

pesë shekuj.

LIRIA

Të jesh i lirë

do të thotë

të miqësohesh me shiun

pa pasur drojë

nga vetëtimat

sot

të nesërmes

t’i japësh shpirt

të kapërcesh vetveten

e prapë të hysh

në lëkurën tënde

asnjë litar

të mos e lidh fjalën

erërave të shtëtitesh

e të mos mjaftoj koha

me jetën

të bësh dashuri çdo ditë

në shtratin e ëndërrave tua.

KRONISTI

Sylodhur

tërë ditën u end

fushës së mëllenjave

era e barti

mjegullave të murme

një ujk i bardhë

i dëftoi rrugën

tek lugu i thanave

takoi lahutarët

në pesë kroje

lagu buzët

në mbrëmje

darkoi me kalorësit

e ardhur nga larg

natës i mori erë

të nesërmen

u baltos jeta

dheut të kuq

vdekja u përkund

tokës së tymnajave

vajtoset zunë

vendin e vashave

dielli

u zhvendos diku tjetër

ujërave të mëdha u arratis

ai nuk e shkroi

as dhe një fjalë

shpërlau duart dhe iku

andej nga kishte ardhur

askush nuk i besoi

gjërat që tha

pos varrëmihësve.

NDRYSHE

Kohës

i plasi buza

të gjitha fijet e dritës

u këputën

në anën tjetër të erës

shëtiten fjolla bore

gurë të bardhë

nën ujë

marrin frymë.

PUHIZË

Unë doja

më shumë nga ti

ti

gjithçka nga unë

frymë mora

nga goja jote

hukamë

brymë

e bardhë

puthjet lanë dhomën

pa e kafshuar natën

atë natë.

NESËR

në botën time

le ma shumë

se sa more

ma tepër

se vetëm një gjurmë

po u takuam prapë

n’përtjejetë

n’grykë kemi me u marrë

si këtyne herave

me po atë zjarr

me po at’ mallë

që shkrin.

BRENDA MEJE

Edhe pse

gjunjët tanë

nuk u prekën ndonjëherë

ti fle çdo natë

në ëndrrrën time.

Anton Marku, M.E.S, MA, Vjenë/Austri (anton.marku1@gmail.com)

Anton Marku u lind më 15 gusht 1971 në Gjakovë, ku kreu shkollën e lartë pedagogjike ‘‘Bajram Curri”-dega gjuhë dhe letërsi shqipe. Fakultetin juridik e përfundoi në Universitetin e Prishtinës, ndërsa në Universitetin e Vjenës magjistroi shkencat politike (studimet ballkanike dhe evropiane).

Ka nëntë vite që jeton dhe punon në Austri. Shkruan kryesisht poezi për të rritur, por dhe prozë të shkurtër. Deri më tani ka botuar tetë libra me poezi. Disa nga veprat e tij janë përkthyer edhe në gjuhën angleze, gjermane, rumune, ruse, arabe dhe kroate:

1. ‘‘Cikloni i dashurisë’’, (2000)

2. ‘‘Gjurmë mbi hije’’, (2002)

3. ‘‘Dielli i mesnatës’’, (2004)

4. ‘‘Vizioni blu’’, (2010)

5. ‘‘Në duet me vetveten’’ (2012)

6. ,,Du meine Stimme’’ (në gjuhën gjermane‘‘Ti, zëri im’’), (2018)

7. ‘‘Ishujt e Jetës’’ (2018)

8. ‘’Islands of life’ (në gjuhën angleze ‘‘Ishujt e Jetës’’), (2018)

Ai po ashtu është prezantuar edhe në disa revista dhe antologji me poezi dhe tregime të shkrimtarëve me origjinë të huaj që jetojnë në Austri, si dhe në antologji të krijuesve shqiptarë në mërgim.

Anton Marku është anëtar i Lidhjes së Shkrimtarëve të Kosovës, Lidhjes së Krijuesve Shqiptarë në Mërgatë, Lidhjes së Shkrimtarëve të Austrisë, i PEN Klubit të Austrisë, Organizatës së Autorëve të Austrisë-IG, i Klubit letrar ‘‘Gjon Nikollë Kazazi” të Gjakovës si dhe i Lidhjes së Shkrimtarëve dhe Krijuesve Shqiptarë në Austri ‘‘Aleksandër Moisiu’’.