E enjte, 28.03.2024, 07:18 PM (GMT)

Mendime

Diellza Brahimi: Letër e hapur

E marte, 05.03.2019, 07:22 PM


LETËR  E  HAPUR

Shkruan Diellza Brahimi, poete

I  nderuar  President  z. Thaçi

I nderuar  Kryeministër z. Haradinaj

Unë    po  ju  shkruaj  jam  një  qytetare  e  thjeshtë, që si  gjithë  qytetarët   tjerë  kam pritur,  me  shpresë  se  pas   çlirimit     Kosovës,  udhëheqësit  tanë  do  të punojnë me dinjitet dhe përkushtim për një    ardhme      mire për qytatarin Kosovar, pa marrë parasysh përkatësinë kombëtare, fetare etj,   por  paskam  gabuar! Jam  zhgënjyer   nga  ju ...

Mora  shkas    filloj    shkruaj  këtë  letër    hapur,  sepse  zemra   s’po  duron  më gjithë  këtë padrejtësi.

Po e shoh fare mirë  vendin  tim  se  si  po  katandiset  nga  pakujdesia  e  udhëheqjes   suaj, ngase ju  ka  kapluar  lakmia e  pozitave  e nuk  po  shihni   se si  popullin,  dita   ditës  po e  dërgoni    humnerë.

  nderuar udhheqës

A    tregoni  si  është    jesh  i  ulur    një  kolltuk luksoz,    një  kolltuk    ngrohtë?!...

Mendoj se ai kolltuk, ku ju jeni të ulur përkohësisht, do të jetë jo  i  rehatshëm për ju, sepse  një   ditë  do  të shndërrohet në  helm për  shpirtin tuaj.

A  thua,  ku  ia  keni  vënë  terezinë  kësofare?!...

Ku  ju  mbeti  dashuria,  mëshira  dhe  sinqeriteti?!...

Si  duket,  ju  ka  kapluar  lakmia  e  pasurisë     tepëruar  e  jua  ka  verbuar  sytë.

Mendja dhe arsyeja ju  ka  vajtur    pus të pafund.

A  shikoni  ndonjëherë  se  si  e  katandisët  popullin  tuaj?

A  e  ndieni  dhimbjen  e  tyre,  mundin  e  shokëve  tuaj, ku i latë?

Si  i  harruat  familjet  e  dëshmorëve dhe  familjet  e të pagjeturve,    ende  as  varrin  s’mund  t’ua   bëjnë familjarëve të zhdukur?

Si  i  harruat  ata  baballarë  dhe  ato  nëna    dhanë  gjithçka  nga  vetja  e tyre për  këtë  vend?

O  zotërinj,  thirrini  mendjes çfarë  jeni  duke  bërë?!

Po për  jetimët, çfarë  bëtë?!...

A  s’ju  bren  ndërgjegjja  për  dhimbjen  e  tyre,    jetojnë  pa  shpresë?!

Për  nënat  vetushqyese   çfarë  ndërmorrët?!... Po përgjigja dihet:  asgjë  prej  gjëje.

A  shikoni  se  rinia  ka  mësyrë  rrugët  e  botës  duke  kërkuar  një  jetë      mirë ...sepse  te  ne është  bërë  e  pamundur  për    jetuar, ngase  edhe  bukën  e  gojës  jua  keni  zënë    fyt?...

Gjithë  kjo  papunësi  e  madhe,   gjithë  kjo  varfëri,  gjithë  ky  mjerim!...

A  thua,  s’ju  prek  aspak  ndërgjegjja?!

Mjaft  më!

Jepini  fund  kësaj  mizorie,  sepse  dita  ditës  popullin  po  e  shkatërroni.

E  dini  pse  ju  shkruaj? Sepse  jam  lodhur shumë  nga  kjo  jetë e   s’po  mund    duroj  nga tërë këto  padrejtësi, nga  ky  mjerim, që  po  ma    frymën…

Ku  janë  premtimet  tuaja të kohës  së zgjedhjeve?

A s’e keni  frikë Zotin?!...

Jo, jo,  ju  s’u  pengon gënjeshtra,  sepse  jeni  mësuar    jetoni  me  luks. Sofra  juaj  është  e  mbushur  përplot  dhe  nuk  e  keni  mendjen  se    mëngjes  çfarë do  t’u  servoni  fëmijëve  tuaj.

Këmbët  tuaja nuk  e  dinë  çfarë  është    ftohtit e  dëborës!

Trupi  juaj  s’ka  ndjerë  acarin e  dimrit!

Ju  s’e  dini  ç’është  jeta    errësirë  me  muaj    tërë…

Prandaj, jua tregoj  unë,  sepse  i  kam  përjetuar  vetë  ...

A  po  shikoni  si  vriten  njerëzit  dita  ditës  nga  mospërballja  e  kësaj  jete?!...

Po  ju  them    nderuar,  por  e  di    s’e  meritoni të  ju  quaj    tillë.

Ah,  sikur    mundja  vetëm një  ditë  t’u   vëja    vendin  e  popullit    shkretë  e  t’i  përjetoni  këto  dhimbje  e  plagë    rënda    jetës!...

Atëherë,  a  thua,   si  do të vepronit   ju ?!...



(Vota: 0)

Komentoni
Komenti:


Gallery

Pëllumb Gorica: Magjia e bukurive të nëntokës sulovare
Fotaq Andrea: Një vështrim, një lot, një trishtim – o Zot sa pikëllim!
Pëllumb Gorica: Grimca kënaqësie në Liqenin e Komanit
Shkolla Shqipe “Alba Life” festoi 7 Marsin në Bronx
Kozeta Zylo: Manhattani ndizet flakë për Çamërinë Martire nga Rrënjët Shqiptare dhe Diaspora