Nezi Plaku-Velaj?: Kërkoj drejtësi

Nezi Plaku Velaj

Kërkoj drejtësi

Nuk po më zë gjumi ç'më gjeti këshut valle?

Hallet e andrallat mendjen ma sjellin vërdallë

Ku s'më vete mëndja, në një vënd nuk më rri.

Kthehem në një krah, rrotullou në një tjetër

Rehat nuk ka në këtë botë, jo,

por në botën tjetër.

Në ç'hall ka rënë vallë i ziu njeri?

Që koka i digjet dhe zëmra i ther thell në gji?

Sytë flakë i ndizen dhe veshët,vuuu, gumëzhinë

Don të fitojë të drejtën, të zgjidhë punët e tijë

Ta fitojë, se e lodhën shumë brengat dhe hallet.

Vëndi s`e mban në një vënd, as ulur dhe

as shtrirë dot nuk rrinë

O bo bo i mjeri sa halle kishte në kokë?

- Ç`më gjeti mua kështu!?

Njeriu me vete shpesh,

thotë

-Njëri, dorës i thotë këmbë,

-tjetri s`më sheh në sy dot

dhe kur flet s'di çfar thotë,

-Të shtyn derën me gjithë atë forcë

-Mu në fytyrë si pa të keq ta përplas

Lufton derëziu po lufton shumë

Po ku ta gjej të drejtën?

Ajo, kishte humbur, kishte ikur, pa lënë gjurmë.

Kërkon derëziu andej, e kërkon këndej,

Hyr në një zyrë, e dil në një tjerër

Trokit në një portë, trokit në një derë

Të drejtën e tij dot s`po e gjen

Fjalën drejtësi se kishin dëgjuar kurrë,

Ç`ështe kjo fjalë i thoshnin?

Këtu, në këtë derë, nuk ka hyrë kurrë?!

Eshtë fjalë e re se kemi hasur kurrë

Parlamentareve s`ju intereson

në Kuvënd ta aprovojnë

Ku të shkojë i gjori, i ngrati njeri

Të shkojë në gjykatë të gjejë drejtësi?

Edhe aty të tallen duan mor i shkretë me ty!

Hyr në një derë trokit në një derë tjetër

Ik i thoshnin, s`merremi me ty,

se kemi punë tjetër!

Drejtësi kërkoj, ju thot, njeriu i ngratë

Me një tufë me letra s`po lë vënd pa shkuar

Në çdo zyrë të shtetit, po shkoj poshtë edhe lart

Drejtësinë kërkoj, por s`po e gjej gjëkudi aspak

Nga të shkoj ju thot,

Andej nga erdha prap?

-U lodha shumë, se jam edhe plak!

Papritur, të ngratit përpara një djalosh se ç'i qesh,

-Urdhëro i nderuar, ç`e mirë të ka sjellë?

-Halli i thotë njeriu i lodhur, i ngratë,

-Kam trokitur në çdo derë, por njeri s'ma hap

-U lodha duke bredhur, se s'kam as takat!

-Oh, i ziu unë, ç`farë halli më gjeti

-Fjalën drejtësi ku s`po e kërkoj, i ngrati

Ku ta kërkoj ku ta gjej vallë?

-Ha, ha, më kaloi nga këmbët, ja priti një djalë

-Tjeri më tha se, më rrëshqiti si ngjalë

-Këtu vijnë plot persona, vetëm për këtë fjalë.

Fjalën drejtësi as këtu, në këtë zyrë nuk e njohim

Këtë fjalë të ndaluar as në gojë nuk duan ta zënë

E ruajn ta zbatojnë vetëm për veten e tyre

Pazarllëqe bëjnë me fjalën drejtësi

Vijnë plot persona si puna juaj e kërkojnë më kot

Drejtësia, ka marrë rrugën, ne nuk e gjejmë dot.

Fjala drejtësi është futur thellë nëpër sirtarë

Eshtë kycur fort brënda tyre, me dryna të zi,

Fjala drejtësi nuk ka liri, ja kanë marrë frymën

Eshtë në hall të madh, është në asfiksi

E ruajn vetëm për vete dhe për ata pashallarë të ri

Që sillen rrugëve gjithë ditën duke u sjellë vërdallë

Bëjnë pazare me femra prostituta, me drogë dhe me armë

Porsi sharlatanë

Interesat e tyre i kanë lidhur vetëm me qeveritarë pa moral

Që ecin krekosur, grejnë dhe kokën lart, janë fodullë

Vrasin e presin dhe bëjnë hatanë.

E ç`të bëj i shkreti, tjetër? Thotë njeriu i ngratë

Ju e shihni dhe vet!?

Cili vënd ka mbetur që të shkoj për të kërkuar

këtë të drejtë…..prap?!

Drejtësi, thotë me vete në këtë shtet, jooo, nuk gjen!

Ikën pastaj i ngrati, nuk shef nga i hedh këmbët

Se të drejtën e kanë fshehur, e kanë dënuar rëndë

e kanë futur në burg

Po lëngon, e sëmur rëndë, e lodhur, e trembur !!!!!

S'më mbeti gjë tjetër të dal dhe një herë në rrugë

Tha njeriu i ngratë

Të thëras në rrugë të madhe me zë të lartë

Ooooo njerëz!!!!!!!

A e keni gjetur gjëkundi këtë fjalë?

Thonë njerezit:

Ç`është ky i cmëndur që po bërtet si i marrë?!

Sido që bëri drejtësi nuk gjeti, i ngrati njeri

U kthye në shtëpi kokë ulur, i lodhur

Me një plagë që dhëmb, që i kushtoi shtrenjtë

një jetë, familjes së tij

Me një tufë me letra që i kishte shumë të shtrenjta

Që i shtrëngonte fort në gji

Nuk doli nga dera kurrë më, për atë fjalë,

për atë Drejtësi

Pasi e pa mirë, për një kohë pafundësisht të gjatë

Për njëzetë e shtatë vjet,

Aq vite sa, njeriu i ngatë

Nga i ri që ishte, u bë tani, me shop plak

Duke kërkuar nëpër rrugë, fjalën drejtësi

-Fjala drejtësi nuk ekziston në këtë vënd

-Për njerëzit e thjesht

-Atë e ruajnë për vete mirë me roje, me polic

dhe me zinxhirë, të fortë, të gjatë dhe të trashë

-Thotë njeriu i ngratë, i lodhur, i shkretë.

Nezi Plaku Velaj

Tirane 06 Mars 2018