Mhill Marku: Sot një zog e zura mik

Mhill Marku

SOT NJË ZOG E ZURA MIK

Në mëngjes sa hapa deren

Një zog mali hyri në shtëpi

Mu duk se më solli pranveren

Ai erdhi të më uroj VITIN E RI!

E mora në dorë e ledhatova

Më falënderoj me cicërimë

Me zjarrin e shpirtit e ngroha

Dhe e lëshova në ajer fluturim.

Shko zog,shtëpi më shtëpi

Duke çukitur derë më derë

Nga unë uroj:GËZUAR VITIN E RI

O zog mali , i imi postjerë!

Shko,shko larg në fluturim

Dashurinë e shpirtit tim ua dergo

Unë po nisem në det ,në lundrim

Ti sot kryej detyren si postjerë.

Me krahet dallgë po fluturoj

Si ti në mal e unë në det

Kur të kthehem prap do ju takoj

Se ti që sot shok më ke mbet.

Të dy ne jemi zogj mali

Nga atje ku mali puth retë

Fluturimin tonë asgjë s'e ndali

Ti majmaleve, unë nëpër det.

Ti më solle bardhësinë e bores

Ashtu vrullshem si një ortek

Unë të mora në pëllëmbë të dores

Gjoksi të rrihte si dallgë në det.

Shpirtin sot shumë ma gëzove

Sikur më erdhi më i miri mik

Tu luta rri por ti fluturove

S'të prita mirë apo pate frikë?!

Jo ti nga unë mos ki frikë

Fluturimin kurrë s'ta ndal

Eja më trokit çdo ditë o mik

Shtëpi e zemer ti kam fal.

Erdhe sot,si më erdhi mali

E më solle pemen e Vitit Ri

Ardhja jote lumturi më fali

Mu duk se trokiten fëmijet e mi.

Dhe një porosi kam mos harro

Se je më i miri postjerë

Atje larg te fëmijët e mi shko

Thuaju, prindët po u presin në derë.

E di dhe ata malli i ka marrë

Do donin të festonin tok me ne

Për njëri tjetrin do çojmë goten e parë

Po deshem të ishim bashkë në fole!

Nëse dëgjoni çukitje në derë

Hapeni është postjeri im

Urimin e zemres time tu lërë:

"GËZIME E LUMTURI -PAMBARIM!"

Të falenderoj o shpend i bukur

Mëngjes të rrallë solle nder ne

Eja prap pa frikë pa u tutur

Në zemren tonë ke ngrit një fole!

Duke u sjell në fluturim

Ca pupla të ranë në dysheme

Më duket se i le për kujtim

Se ke për të ardhur prap te ne!

"ARKEN E SHËNJTIT"*-

TA NXJERRIM ÇDO DITË

Që i vogel e gjer këto ditë

Tek rrija e njërzit dëgjoja

Një fjalë në mendje mu ngulit

Fjala "Arka e Shënjtit"që s'e kuptoja.

Ditë për ditë shpesh e mendoja

Kur njërzit njëri tjetrit i bënin be

Sa herë desha kuptimin ta mësoja

Çfarë është kjo "Arkë e Shënjtit"për ne!?

Në Oroshin tim , oxhaku i Mirëdites

Shkelqen mbi të tjeret :"Mali i Shënjtë"

Mëndjen e vrisja gjatë gjithë dites

Se gjithë malet më dukeshin të njëjtë.

Në Orosh ngado që të kalosh

Ka toponime me fjalen: "i,e shënjtë"

Pse Vatikani s'e ka qendren në Orosh

Më dukej se fshatit ishte ba e padrejtë.

Por mendja më shkonte veç te arka

Çfarë simbolizon desha me e ditë

Pa atë fjalë s'kalonte dita as darka

Si në Orosh e në gjithë Mirëditë.

E dëgjoja diten,naten dilte ënderr

E krahasoja me arken e nënës time

Kur mora vesh çfarë mbante mbrenda

Arka e vogel Shënjtin mbrenda ndrynte.

Në Abacinë e Oroshit ishte traditë

Që populli Atë mund ta shikonte

Mes njerzve e shetisnin tre herë në vit

Me kryq e lutje populli e shoqëronte.

Por ajo që mua në mend më erdhi

Dhe me të gjithë desha me e ndarë

Këto tre ditë ulej pushka e vreri

Gjakun te hasmi s'mundesh me e marrë.!

Tek shoh shpesh nepër malësi

Dhe fëmijet nga shtëpia s'dalin kurr

Në ëndrra e shohin hasmin e zi

" Kam frikë se më vret ai burrë".!

Dhe zakoni i maleve ka zbrit

Deri në parlamentin e vendit tim

Sharje,urrejtje,vrasje dëgjojmë përditë

Deri te shashkat me zjarr e tym!

Dhe prap "Arka..." më erdhi në mend

Nëse veç tre ditë në vit del si traditë

Që të qetsohet ky popull e ky vend

"Arken e Shenjte"-ta kujtojme cdo dite.

*--"Arka e Shënjtit" ka ekzistuar në Abacinë e Oroshit ku thuhet se janë pjesë të skeletit të Shënjtit Aleksander ( në Orosh  e Mirditë thirret SHLLEDER, ) e është Shënjti i Oroshit e Mirëdites.  Kjo Arkë dilte në popull tre herë në vit: për Krishtlindje, të hanën e Pashkëve dhe diten e festes  me emrin e tij, pra vetem tre ditë në vit.

Dalja e "Arkes Shënjtë" ishte ceremoni fetare shumë e madhe e solemne . "Arkes Shënjtit" i printe me kryq në dorë një djalë i shtëpis Kapidanit dhe besimtaret bënin kryq e luteshin.

Në këto tre ditë ishte e ndaluar të merrje gjak, edhe në qoftë se të dilte hasmi përpara nuk mund ta vrisje.

SHËNGJIN : 19.12. 2017

MOS MË DALT SHPIRTI PA U BASHKUAR!

Një ditë rrënjet i thanë lisit

Mos i ndaj e thaj deget

Se ato janë gjak të një fisit

Siç janë tosket me geget.

Sa të jem lis, gjallë mbi dhe

Ashtu si nëna fëmijet i kam

Dhe në u thafsha prap kan me le

Se rrënjet e mija thellë janë.

Nëse ndoj degë më është ndarë

Jo jo kurrë s'e ndava unë

Më parë unë do isha tharë

Ndaj dhe sot qaj si Ajkunë.

Shpesh një zë më zgjon nga gjumi

Herë si thirrje a si vikamë

Të ndarë më mirë na marrtë lumi

Na i hiq gardhet ti oj nanë.!

Sa kthej koken lart me u gjegjë

Buçet zani në tjetren anë

Më zë gjumi me ty Metvegjë

Me ju në preher më del o çamë.

Si nana fëmijet, lisi ka deget

Kan një trung e kan një rrënjë

Që  nga jugu deri te geget

Të gjthë njëzeri i thonë Nënë.!

Ashtu si pas shiut del ylberi

Me 7 ngjyra ngjyen dynjanë

Kur do vijë ajo ditë o njeri

Nëna në gji ti mbaj te tanë.!?

Prit e prit e s'paska të sosur

Të bashkohemi gjithë në Tiranë

Se të ndarë jemi të plagosur

Pa u bashku s'kemi derman.

Dhe nëse ndoj degë lëngon

Dora e nënës ta ledhatojë

Dhe në qoftë se nuk e shëron

Të pakten do ta puthë në ballë.

Thellë në zemer kam një shpresë

Me këto kohë që kanë ndryshuar

Në preher të nënës koken të mbështes

Mos më daltë shpirti pa u bashkuar.!

SHËNGJIN: 4.12.2017  18.00

ME DETIN E KAM NJË INAT !

Gjithë jeten e desha detin

I fala atij dashuri të pamatë

Si ahere kur unë bëja "mbretin"

Dhe tani që jam mpak e thatë !

Kur shkova në det isha djal i ri

I ri si unë më dukej dhe deti

Me shkumë të bardhë ngjeu floket e mi

Atë të kalter e gjeta, i kalter mbeti !

Si të ri që ishim prore dallgëzonim

Herë dallgë marramendse,herë valë

Kur qetsohej fytyrë e shtat i rrezatonin

Mu dallget rrudha m'i shtonte në ballë.

Dhe sot detin e vehten e shoh

Ai atje ku e gjeta, e unë në breg

Deti ka mbet ashtu siç e kam njoh

Balli im dallgëzuar si i egersuar det !

Sot shoh vehten e detin dhe e kam zili

Me detin vehten nuk mundem me e mat

Edhe pse i vjeter, deti është prap i ri

Unë plakur e rrudh, ndaj e kam një all.

DET E DALLGË I KEMI NË BALLË.

( PER GJITHË SHOKËT E MI MARINARË .)

Sa më shumë që ecen mosha

Sytë e mendja prapa kthejnë

Ecen, ecen s'ndalon koha

Me kujtime vehten rrejmë !

Per sa qemë e nga lundruam

Na mbyt mallë e nostalgji

Vitet si dallgë shkumbëzuan

Herë valëqetë e herë stuhi !

Kryq e terthor deteve u ramë

Herë mbi shpinë a në thellësi

Jeten dallgëve ne e lamë

Deti per ne më e mira shtëpi !

Sa herë me ty luftuam o Det

Dhe të plagosem bri më bri

Gjithëmonë e fituam ket beleg

Ne si Gjergj Elez, ti si Baloz i zi !

Herë si miq, herë si kundershtarë

Dashuri e zjarrtë mes nesh u ndez

Ishim si binjak: det e marinarë

Apo si vëllezrit e famshem siamez !

Ngado shkojmë e kudo vemi

Per detin kemi shumë mallë

Shpirt e zemer atje do i kemi

Se na ka perkund me dallgë e valë !

Ne sot plakur e moshuar

Deti gjëmon me dallgë e valë

Tek ne deti vehten ka pikturuar

Det e dallgë i kemi në ballë !

Sa herë per detin mallë të kemi

Shkojmë e shihemi në pasqyrë

Na duket se detin në shpinë e kemi

A s'është si deti dhe  e jona fytyrë ?!

--------------

Ekskluzisht per ZemraShqiptare, nga SHËNGJINI, 29 dhjetor 2018