Namik Selmani, Neki Lulaj: Florinë, moj!

Florinë, moj!

Namik Selmani, Neki Lulaj

1.

Florinë, moj,

Hape sërish syrin e bukur Prizrenit të bukur dritësor

Nxrirna, bre

Një shtizë të vetme për të parë një dritare të pahapur.

Me këmbkën e vogël

Shkeli prapë gurët si flutur deri në ajrin mbrëmësor

E sërish

Hidhe hapin e zgjati duart një lule drejt teje zgjatur.

2.

Florinë moj,

Thuaja të gjitha sërish ëndrrat pasqyrës, çarçafëve, heronjve

Eja të rithurësh

në agim ca gjerdanë me xixëllonja.

Veç prit pak

Në duar të parfumuara një farë të ëmbël shkronje

Për të thënë këngën

Që nuk e ke thënë ende kur gazi të mbushë oda.

3.

Florinë, moj

Krehe me fllad Sharri floknajën e argjendë mbi supe!

E skuqi ditët

Me njat skuqje ëmbëltore të dashurisë së parë

Agimet e Lumëbardhit

Le të të ulen në gjunjë e të të falin vetëm zambakë dhe lule.

E ti

Të thurësh vjersha në parajsë gatuar në zemrën ëmbëltore.

4.

Florinë, moj

Na e thuaj se si lind dielli në atë log Kosove

Me hënën drapërore

Mos na lër në këtë kukamë të përvajshme Ajkune!

Zanë qofsh,

Zanë e Lumëbardhit a sorkadhe gjoksbukur mes shqote

E zjarr lisnajash u bëfsh

Të na ngrohësh përjetë trishtimin e fjalës së lume!

5.

Florinë moj,

Je bërë drenushë e një kulle, e ëndrrës sonë pëllumbeshë

Kafaz me hekura

Askurrë pafshim për dorën tënde, për pëllëmba.

Në ekranin e bardhë

Lodro si thëllëza që përkëdhelet qoftë dhe me sqepin e vet

Mes qiellnajës kaltërore

hidhe tej sherrnajën e flatro bukurisht fjalët e pathëna.

6.

Florinë, moj,

na le një ninananë të re në rrathër e djepit të loçkave.

Vështro kah qiejt

e ruaj një bistak luleje për fëmijët e bukur mes livadheve

Vajatore mos qofsh,

Po portë ku dora e nuses bajrakreshë mjaltoset

E këngë majekrahu u bëfsh

Për të bashkuar ylberet, rudinat dhe zjarret!

7

Florinë,,.... moj!