Milazim Kadriu: Ata që për Liri u flijuan

Milazim F. KADRIU

 

ATA QË PËR LIRI U FLIJUAN

 

Ata na i hapën shtigjet,

nëpër të cilat na vijnë rrezet e diellit.

 

Ata na sollën pranverën e lulëzuar,

bilbilat të lirë për të kënduar.

 

Ata nuk kursyen asgjë nga vetja,

që për ne të jetë e ëmbël jeta.

 

Ata që për liri u flijuan

Nuk vdiqën, pavdekësi fituan.

 

LUFTËTARIT TË UÇK- së

 

Shkele nëpër borë,

nëpër male e bregore,

me këpucë të grisura,

plagë dheu more.

 

Se ndjeve të ftohtit,

nëpër atë stuhi,

në flakë të barotit,

Atdheu dhe ti.

 

Errësirën shekullore

e kalle ndër flakë,

liria e Kosovës

u lind përmbi gjak.

 

NJËMIJË E NËNDË QIND E NËNTËDHJETË E NËNTË

 

Luftë, furtunë, tmerr e gjak…

Acar e stuhi

Qëndresë e krenari.

Ngadhënjimi mbi armikun shekullor

Dëshmorët tanë lisa të pa rrëzuar

gjerdan në kohë e të paharruar.

 

JETA, ERA, VDEKJA, ...

 

I ngjeshën armët,

përpara u prin shqiponja në flamur,

shkojnë tek bregu i dritës,

të gjithë zemërgur.

 

Zemrën e helmuar

e mblodhën dhe e shtrënguan,

me armikun përballë,

vdiqën ose mbijetuan.

 

Atje lart në bregore,

te lisi i gjatë,

jeta,mbijetesa, qëndresa

dhe vdekja janë bashkuar,

kryelartë.

 

TRIMAT KOSOVAR

 

Lirinë e Kosovës

të gjithë duhet ta mbrojmë,

dhe gjakun e derdhur

ta ruajmë në dhé,

 

Trimat e UÇK-së

t’i kujtojmë,

me një mirënjohje të thellë,

çdo ditë të re.

 

Ata i dolën vdekjes përballë,

nuk pyeten se çfarë është rreziku,

kur vdiqën,

u kthyen në shkëmb,

përballë armikut.