Drita Lushi: Ojna dashnie

DRITA LUSHI

 

oJnA   DaShNie

pEr SheN  VaLeNtIn

 

NJË DASHURIE

 

Nëse të kam dashur,

S’ kam menduar se ke qenë më i miri,

sepse Dashuria nuk përzgjedh.

është aq naive dashuria ime;

Di të dojë si rrjedhë maji e qetë,

edhe një qiell me re, në rrugën time

*.

Nëse të kam dashur,

S’kam menduar fustan nusërie,

as altar,

as salla e duartrokitje,

teksa ti betoheshim sho-shoqit

përjetë, në gëzime e hidhërime.

E ç’duhen betimet në dashuri,

kur ato veç në luftë vlejnë?

Dy zemra s’mund t’i mbajnë bashkë,

vetëm ca betime unaza e fjalë.

 

Nëse të kam dashur,

s’kam menduar të lindja me ty fëmijë.

S’janë pasardhësit,

që mbajnë në këmbë një dashuri.

 

E nëse duke të dashur ditë pas dite,

pa kuptuar të kam dashuruar,

duke i vënë emrin tënd Dashurisë sime,

E di(ja) fort mirë,

Se gjërat e vërteta,ndodhin kaq rrallë,

e vështirë të jetojnë gjatë…

 

E kur duket, se ato shpejt ( s)mbarojnë,

ringjallen, për të jetuar brenda nesh përgjithmon

 

 

TË DUASH NJË GRUA

 

S’është lehtë të duash një grua,

T’i falësh fjalë sysh dhe puthjesh;

Ledha hëne, kometash e diej

t’i ulësh në duar.

 

Duhet të dish të duash një grua!

Të marrësh një oaz mes shkretëtire,

Nje oaz që kaltëron (veç për ty)

tokë dashurie.

 

Duhet guxim të duash një grua!

Të gjesh rrugë e shtigje (të pashkelura)

që të pushtosh

të artat brigje.

 

Duhet të dish të mbash një grua

pasi zemrën të ka vënë në duar,

Më shumë se atë - dashurinë e saj.

Duhet të dish, të dish pra

 

 

SYTË E MIJ

 

Sytë e mi,

Kanë ngjyrën e zemrës,

Prandaj, Zoti e krijoi atë

e mori në pëllëmbë,

e vuri në kraharor,

në një vend të fshehtë,

Aty, ku asnjeri s’mund ta shohë

Ku, jo ?do njeri mund ta ketë.

Por, nëse do të dish ngjyrën e syve të mij,

Dil dhe shih lëndinat, sidomos në prill,

Ose,

Kaltërsine që merr deti,

në thellësi.

Nëse do të dish si ndjehen sytë e mij

Dil të shohësh ?astin,

kur Dielli prek me gishtërinj,

Supet dhe flokët

e Tokës

 

 

PAS NJË ZËNKE

 

Te henen e humben,

Ndersa te marte,

U preken me veshtrime.

Te merkure takuan duart u puthen.

Te enjte, trupat ndjene njeri-tjetrin, shume.

Te premte, bene dashuri

U bashkuan ne nje;

Te shtune,

Ai ish Ajo,

Ajo, Ai.

Te djele s’paten unaza ne ar’

Thjesht kembyen zemrat ne altar…

 

 

Pas Teje

 

AsKush s’e di, kush fshihet pas teje…

Në të vërtetë,

të gjithë të njohin,

Pamjen,

Njohin emrin

Por askush zemrën;

Askush s’e di, që pas një burri të fortë si Ti,

Rrjedh një shpirt i butë,

Që unë e prek me fjalën time;

Askush s’e di, që pas një burri të fortë

Fshihet një zemër e brishtë

Që e ushqej me poezinë time…

KurrKush s’e di…

Asnjë…!

 

 

Njëqind(e një)

 

100 herë

Jemi

Dashur,

Puthur,

e nga malli

edhe kemi qarë.

100 herë

Jemi sharë,

s’kemi folur,

jemi grindur,

e shpinëkthyer,

ikur kemi në pole,

per të mos u parë.

Veç dashuria

gjeti 101 shtigje

te shkrinte,

male mërish

e te na vinte përballë

 

 

QËKUR TË KAM NJOHUR

 

Qëkur të kam njohur

ndihem çuditshëm…

E ndërsa kam nisur të të dua,

Ndihem herë circe

e herë grua.

 

Shpesh, bëhem e padukshme

dhe si D(r)itë,futem fshehtas brenda teje;

Të zgjoj fjalët,

të ngatërroj mendimet,

u jap udhë fantazive,

të largoj gjumin tutje,

dhe ëndrrat t’i çel me puthje.

 

Ndërsa ti qesh

(kushedi ç’ëndërr sheh!)

Unë, nga d(r)itë kthehem në lumë,

E vërshoj për në zemën tënde,

Duke rrjedhur lehtë, pa zhurmë.

 

Pastaj,lë ca petale prilli në dhomëzat e saj,

nga ato që s’thahen kurrë,

qoftë dimër,vjeshtë, apo maj…

 

Ashtu e padukshme

Bëj sikur iki…

E sa herë,që ti mendon se jam larguar,

të kam mashtruar…

 

Fshehur jam,po aty

Tek Ty…

 

 

BRISHTËSI GRUAJE

 

Jam kaq e brisht?,

P?r t? t? th?n?,” ja, ky ?sht? fundi”

Por jam kaq grua, sa s’mund

T? luaj pafund?sisht lojrat e tua.

Nuk di sa dashuri mund t? ket?

ende, brenda teje…

Brenda meje, asnj? pik? urrejtje…

 

 

KUR GRINDEMI

 

Sa herë ne grindemi,

Ti me ngulm më kërkon paqe.

E, me puth vrulltas në buzë

Ndesa unë, veç lehtë në faqe

“Më kurre s’do ketë sherre” vazhdon ti

Unë qesh…dhe t'them ne sy:

“Qe të ketë puthje në faqe,

Duhet me pare,të ketë zënka,

Dhe që të ketë puthje në buzë

Duhet më pare, së paku luftë”

 

 

KUR QESH…

 

Të kam thënë që është e rrezikshme

Të më bësh për të qeshur?

Të kam thënë, e di (dhe ti).

Sepse,

sa herë ti flet dhe unë qesh

Nis të të dua nga fillimi përsëri.

Por…

U bënë kaq shumë.

E unë, s’kam në plan të bie në dashuri

sepse,s’mund

sepse, s’di

sepse, s’dua

***

Ja, pse është e rrezikëshme

Ta bësh të qeshë një grua.

Ta pata thënë këtë.

Mos thuaj ‘’Jo”

 

 

 

DHE PRAPË TË DUA

 

Se përqafova asnjëherë,

…dhe e desha

Se putha kurrë,

…dhe e desha

kurrë s’i thashë që e doja

…dhe e desha

Ai, më donte gjithashtu njësoj;

veç me sy;

pa fjalë,

pa përqafime,

pa puthje…

Për gjith’ fjalët që s’ia thashë

…më shumë më donte.

Për gjith’përqafimet,

e puthjet e padhëna,

e desha më shumë…

…dhe prapë e dua.

 

 

 

Ta dish…

 

Mbrëmjeve,

se ç’më përshpërit ca fjalë magjike,

e me yjet, shpesh bën edhe ujdi,

qetsisht më bën që të besoj,

se mi këndojnë ata ninullat , dhe jo ti.

 

Mëngjeseve,

kur endé gjumi si pushtues mbi sy më rri,

Vjen më lë mbi supe, ca puthje prilli

e ikën, bën si i paditur,

hutueshëm më thua: “ti paska lënë dielli”

 

Ta dish,

po të betohem, që ndonjë natë,

s’do flé nga fjalë, as nga ninulla,

tërë natën zgjuar do të rrija,

veç sytë si shejtankë, kot do ti mbyllja.

 

Hah…

E qepallat, rrufeshëm një çast do t’i hap,

Kur  lehtë të më qasesh ti me hapa fryme.

e s’ke ku shkon pastaj, s’ka lojra më,

rob do të ngelesh brenda tyre

 

 

KINSE

 

Ti luan shpesh me gërshetat e mi.

Ndonjëherë, ndalesh, qesh,

e ballin rrudh,si lashtësi:

“Tani je grua, dhe  jo vajzë,

Ç’të duhen gërshetat vallë?”

 

Ti, (s)e di që mua m’pëlqen kjo lojë,

e kinse i thur veç për ty.

Përtej  gërshetave,

një grua frymon me zemër.

Një grua-(pakëz)fëmi

 

 

PUTHJE

 

Sonte mos më fol fjalë dashurie.

As puhizë përshpërimash rrëzë veshit mos më thuaj.

Sonte shuaji të gjitha dritat, por jo ato të zemrës tënde.

Të llamburisë mbi ne dashuria - kështu më duaj.

 

S’dua të më mbash duart e mia në të tuat,

e përqafimet e gjata, sonte hidhi tutje,

sonte e dua natën time me puthje,

si burim dashurie të rrjedhin, të qeta e pa ngutje.

 

E në më zëntë gjumi nga dashuria,

me burimin e puthjeve freskom’ përsëri,

mos u lodh, mëngjesi vjen shpejt,

i dua pafundësisht – zjarr dhe ëmbëlsi