E enjte, 18.04.2024, 09:07 PM (GMT+1)

Kulturë

Poezi nga Shyqyri Fejzo

E marte, 03.01.2017, 08:51 PM


Shyqyri Fejzo

 

Shkurti

 

Brenda muajit, u njohëm, u dashuruam

U mërzitëm, u zumë, u ndamë, u harruam

Jo rastësisht në kët muaj sakat

Ka shumë dashuri e më tepër mëkat

Shën Valentini sjell dashuri e hare

Karnavalet humor, gëzim e qeshim ne

“Ah! Ke akoma” thonë shokët

“I ke harruar fare maçokët”

 

Betimi im

 

Mosha e tret ka huqet e veta

Kështu e paska kjo jeta

Si ditën edhe kur erret

Me gruan i nisim sherret

 

„Hë! Ku i ke femijët tani?

Apo ne Belgjikë e Gjermani

Hajde, u prish interneti

Do shihja vajzën së shpejti

 

Më dëgjon a s’më dëgjon?

Ma jep mua at telefon

Mos u bëj kaq i sertë

E di,ti ke akoma ofertë“

 

I mbushur me zemërim

Unë e bëra nje betim

Ja, me plaçin këta dy sy

Po bëra mw fëmijë me ty.

 

Venitja e fshatit

 

Qetësi në rrugët e ngushta

Aty njerëz nuk sheh me

Kullot ndonjë gomar e më tej mushka

Rrallë dëgjohet dhe ndonjë zë

 

Bari dhe ferrat s’kanë frikë mos shkelen

Që aty ku janë e zgjatin kokën

Zotër të vendit aty po ngelen

Jeshilja kudo po pushton tokën

 

Nuk dëgjohen më zërat e fëmijve

Kur nga shkolla dalin kope-kope

Mbyllur e ndryshkur portat e komshinjve

Duket se në vend të shkretë je

 

Nuk ka femijë që lahen në lumë

Mureve u kanë rënë qoshet

Gjithshka duket sikur fle gjumë

Janë rralluar dhe kaposhët

 

Ndonjëri mendjes i thirri

U kthye në trojet e veta

Problemet kështu i zgjidhi

Se kështu e këshilloi jeta

 

Qytetit ja voli bylmetin

Këmbeu zhurmat dhe pluhurin

Me ajerin,ujin e shëndetin

Më mirë tw babait gurin

 

U venite fshati im, u venite

Kulprat dhe ferrat fytin po ta zënë

Gjithë kohen duket se po dremit

Ndonjë ditë do kthehesh në gojdhënë

 

Të gjithë do të vimë të përulemi një ditë

Të na falësh sikur dy metro vend

Ne, që për vdekje të goditm

Për vdekje duam gjirin tënd.

 

Etja

 

Kur djali i mbushi dyzet vjet

Festuam me gjithshka e me verë

Verë e vjetër sa mosha e vet

Nga buti i vjetër e saponxjerrë

 

Dhe ti je njëlloj si vera e vjetër

Në but rri si prush i burgosur

Nuk kam cfarë doja tjetër

Vec rrukullisjes në shtrat si e marrosur

 

Verë, kabernet e vjetër je ti

Dhe unë si etja, të josh në marrëzi

Nuk më mjafton gjithë jeta, ti e di

Që të gjithën si vera të të pi

 

Behari i vogël”

 

Bryma flokët tanë i zbardhi

Nga shirat gjunjët na priten,therin këmbët

Këputem veshulët e fundit në hardhi

Të dy ankohemi nga dhëmbët

 

Ne nuk e prisnim, po kjo qënka vjeshta

Të dy ngjajmë si një frut i bërë

Me rrudhat tona luan nipi dhe mbesa

S’ka gjë. Jetuam një jetë të tërë

 

Nipat dhe mbesat na gjallërojnë

Kur vinë, e duan një frut a një lodër

Ne njëri-tjetrin në sy shikojmë

Kurajo.E kemi akoma “një behar të vogël

 

Para e prapagjykime

 

Me ca gjëra dhe jemi tallur

Por tani na jane ringjallur

 

Kur të hante veshi dhe bënte fiu

Ja mberriti një re shiu

 

Te lojti syri në një anë

Prit të keqen dhe hatanë

 

Te preu rrugën daci i zi

Vrapin lere në shtëpi

 

Gjithnjë është shenjë e mirë

Kur të ha e majta. Me çdo kusht

Do marrësh para me grusht

 

Bënë gabat grop, grop, grop

Theu qafën një në sorollop

 

Endërr pe çift ne oborr

Ka divorc, ndahet kurorë

 

Këto e ca te reja, tani

Janë kthyer në industri

 

Te Rekoja në këto anë

Të pa filxhanin e kafesë

Gjen çfarë të ndodh në doganë

Vulën do e marrësh për besë

Zenos furrën i sulmuan minjtë

Shkon te Tana në Rrëmbec

Ajo i shet një shishe ujë të florinjtë

“Gëzuar! Dhe me shëndet ec

Spërkat miell, depo dhe  magje

Mos harro, mbaj dhe një mace”

Shkove te Rukija në Podgorie

Gratë shterpa bën me fëmijë

Kur nga ato dëgjon shpegime

Shpejt e shpejt u jep udhëzime

 

Pa femi s’do mbeteni kurrë

Ndërroje njëherë atë cop burrë

Ditzezë qënke e mallkuar

Jetën me një burr e ke shkuar?

 

Ec tek Fiqka në Vashtmi

Sëmundjet përmendësh I di

“Të shkeli xhindi, na një thelb hudhër

Të dhëmb këmba, ha dy fiq të lashtë

 

Sëmundje toke e nxjerr me urdhër

Të dhembi barku, na një fill kashtë

Dhe do nga qejfi apo nga zori

Shko njëherë dhe nga doktori”

 

Zadeja, analfabete në Nizhavec

Paska gjet një libër kur ish me dhi

Sa hyn klienti faqe librit mgec

Aty Zadja gjen nga se vuan ai

 

Kohët e fundit ka rritur çmimin

Ka nje cop çati të pambuluar

Duhet ta shtojë pak fitimin

Mos gjejë dimri çatinë zbuluar

 

Që kur u bë ekonomi tregu

Kat me kat u hap dhe shtegu

Kjo është e madhja hata

Kthen fatkeqsite ne para



(Vota: 0)

Komentoni
Komenti:


Gallery

Pëllumb Gorica: Magjia e bukurive të nëntokës sulovare
Fotaq Andrea: Një vështrim, një lot, një trishtim – o Zot sa pikëllim!
Pëllumb Gorica: Grimca kënaqësie në Liqenin e Komanit
Shkolla Shqipe “Alba Life” festoi 7 Marsin në Bronx
Kozeta Zylo: Manhattani ndizet flakë për Çamërinë Martire nga Rrënjët Shqiptare dhe Diaspora