E marte, 19.03.2024, 11:04 AM (GMT)

Speciale » Alia

Lutfi Alia: Shenjtërimi i Nënë Terezes shqiptare (2)

E diele, 21.08.2016, 10:05 AM


SHENJTERIMI I NËNË TEREZËS SHQIPTARE: 4 SHTATOR 2016 - 2

Nga Prof. Dr. Lutfi ALIA

Nënë Tereza do të shpallet e shenjtë ditën e dielë më 4 shtator 2016.

Me 15. 3. 2016, Papa Françesko firmosi dekretin e kanonizimit shenjtore të Lumes Nënë Tereza.

Te gjithe presim me padurim ceremoninë në Bazilikën e Shën Pjetrit në Vatikan.

Më 4 shtator 2016, Selia e Shënjtë, do të zyrtarizoi vendimin e Kongregacionit te Kardinaleve te kanonizimit shenjtore të Nënë Terezës, do të konfirmoi verdiktin mbarë popullor: “Vox Populi, vox Dei”, pasi de facto, popujt prej kohe e kanë njohur dhe e kanë shpallur shenjtore Nënë Terezën.

Për kanonizimin shenjtore apo shenjtor, Selia e Shenjtë zbaton një proçedure rigoroze, e bazuar në disa kritere, ndër të cilat me rëndësi janë mrekullitë e kryera gjatë jetës.

Keto kritere Nënë Tereza i ka përmbushur, madje rreth tyre është shprehur publikisht Papa Gjon Pali II, në disa homeli në sheshin e Shen Pjetrit. Më kryesoret po i prezantoj në vazhdim:

1. Ajo është Ikona e Samaritanes së Mirë, sepse shkonte kudò për t’i shërbyer Krishtit n? të varfërit ndër m? të varfërit. As konfliktet dhe as luftërat nuk e ndaluan.

2. Me dëshminë e jetës së saj, Nënë Tereza na kujton të gjithëve, se misioni evangjelik i Kishës, kalon nëpërmjet dashurisë, i ushqyer në lutjet dhe në dëgjimin e fjalës së Zotit. Ky stil misionar, shprehet në mënyrë emblematike në imazhin, që tregon të Lumturumen e porsa shpallur, duke shtërnguar dorën e një fëmije dhe në tjetrën mban vargun  e rruzares.

Me lutjet në përgjërim dhe aksionet, me ungjillizimin dhe promocionin njerëzor, Nënë Tereza proklamoi Ungjillin, me jetën e saj, që ua dhuroi t? gjith?ve.

3. Është emocion i madh, të rikujtojmë sot Nënë Terezën, shërbëtoren e madhe të të varfërve, të Kishës dhe të gjithë Botës. Jeta e saj është dëshmia e dinjitetit dhe e privilegjit të shërbimit me përulje. Ajo zgjodhi të ishte jo vetëm më e vogla, por dhe shërbëtorja e më të vegjëlve. Si Nëna e përnjimend? e të varfërve, është përkulur përballë atyre, që vuanin të gjitha format e varfërisë.

Madhështia e Saj qëndron në aftësinë për të dhënë pa kushte, për të dhënë “deri kur ndjen dhimbje”. Jeta e Saj ishte një jetesë radikale dhe një proklamim i guximshëm i Ungjillit.

Thirrja e Krishtit në kryq: “Kam etje!” (Gjoni 19, 28), që shpreh dashurinë e thellë të Zotit për njeriun, depërtoi në shpritin e Nënë Terezës, ku gjeti një terren të begatshëm në zemrën e Saj.

Shuarja e etjes të dashurisë në shpirtin e Jezusit”, u bashkua me Marien, Nënën e Jezusit, kështu u bënë i vetmi qëllim dhe forca e brendëshme e Nënë Terezës, që ndikuan të kapërcente vetvehten dhe të “nxitonte” nga një anë në anën tjetët të botës, duke punuar për shpëtimin dhe shënjtërimin e më të varfërve ndër të varfërit.

4."Çdo herë, që keni bërë këto gjëra dhe për një të vetëm për vëllezërit e mi të vegjël, e keni bërë për mua" (Matteo 25, 40). Kjo thënie e Ungjillit, është themelore për të kuptuar shërbimin e Nënë Terezës ndaj të varfërve, ishte baza e bindjes dhe e besimit t? saj fetar të devotshëm, pasi kësisoj, duke prekur trupat e dobëta të të varfërve, prekte trupin e Krishtit. Ishte vetë Jezusi, i fshehur nën veshjet ngashëruese të varfërve ndër më të varfërit, që e udhëhoqi në shërbimin e Saj. Nënë Tereza shprehu thellësinë e vlerave të shërbimit, q? ishte akt dashurie ndaj të uriturve, të huajve, të rreckosurve, të sëmurëve, të burgosurve, ishte shërbim ndaj vetë Krishtit. Duke e njohur këtë fakt, Ajo u shërbente me devocion të madh dhe kësisoj shprehu delikatesën e dashurisë së Saj.

5. Me përkushtimin tërësor ndaj Zotit dhe brezave pasardhës, Nënë Tereza veproi me çiltërsinë më të madhe dhe jetoi duke shprehur cilësitë më fisnike të feminilitetit.

6. Dëshironte të ishte “shenjë e dashurisë së Zotit, e pranisë të Zotit dhe e konpasionit të Zotit” e në këtë mënyrë u tregoi të gjithëve vlerat e dinjitetit të çdo biri të Zotit, “i krijuar për të dashuruar dhe që të jetë i dashuruar”. Kjo ishte Nënë Tereza, “i çonte shpirtërat Zotit dhe Zotin shpirtërave”, kështu e shuante etjen e Krishtit dhe sidomos të njerëzve në halle dhe në nevojë, të cilët vizionin për Zotin, e kishin të mjergulluar nga vuajtjet dhe nga dhimbjet”.

7. “I Biri i njeriut, erdhi për të dhënë jetën e tij, si shpërblim për të shumtit”. Nënë Tereza, vuajtjen në Kryq e bashkëjetoi në mënyrë të veçantë, sidomos gjatë viteve të gjata të “errësirës së brendëshme”. Kjo ishte një nga provat e dhimbjes therëse, e pranuar nga Ajo, si një “dhuratë dhe privilegj i veçantë”.

Në orët më të errëta, ajo u kap me këmbëngulje pas lutjeve para Sakramentit të Shenjtë. Kjo tronditje e fortë shpirtërore, ndikoi të “identifikohet gjithnjë e më shumë, me ata, të cilëve u shërbente çdo ditë”, duke eksperimentuar ndëshkimin, deri dhe refuzimin.

8. “Falna o Zot, ne shpresojmë tek Ti!”. Ashtu si psalti dhe Nënë Tereza, sa herë ndodhej në çaste dëshprimi të brendshëm, i përsëriste lutjet Zotit: “Në Ty, në Ty shpresoj, në Ty o Zoti im”.

Ta lavdërojmë këtë grua të vogël të dashuruar me Zotin, këtë lajmëtare të përulur të Ungjillit dhe bamirëse e palodhur e njerëzimit.

Ta nderojmë këtë personalitet të shquar të epokës sonë.

Ta pranojmë mesazhin e saj dhe të ndjekim shëmbullin e saj.

Virgjëresha Marie, Mbretëresha e të gjithë shënjëtoreve, na ndihmo të jemi të përulur dhe zemërbutë, të bëhemi si Nënë Tereza sypatrembura mesazheria e dashurisë.

9. “Misionare e dashurisë: kjo ishte Nënë Tereza, me emër e me fakte”. Me mallëngjim i përsëris sot këto fjalë, t? cilat i shqiptova të nesërmen e ndarjes nga jeta të Saj.

Mbi të gjitha ishte misionare. Nuk ka dyshime se e porsashpallura e Lumturume, ishte një ndër misionaret më të mëdha të shekullit XX.

Këtë grua të thjeshtë, që erdhi nga një prej zonave më të varfëra të Europës, Zoti e bëri një instrument të zgjedhur, për të përhapur Ungjillin në të gjithë botën, jo me predikime, por me veprime dashurie dhe të përditëshme për m? të varfërit.

Misionare e dashurisë,  misionare e Zotit, me bamirësi dhe dashuri, që zgjodhi të vegjëlit dhe të përvuajturit për t’u shërbyer, që u përkul para njeriut të plagosur në shpirt dhe para plagëve të tij, ishte “vaji i ngushëllimit dhe vena e shpresës”. Zoti vazhdoi ta bëjë në Kisha, në veçanti nëpërmjet Shenjëtorëve të bamirësisë dhe N?n? Tereza shkëlqen në mënyrë të veçantë, në rradhët e tyre.

10. Ku e gjeti Nënë Tereza këtë forcë, për t’u vënë tërësisht në shërbim të tjerëve? E gjeti në lutjet dhe në përsiatjen e heshtur të Jezu Krishtit, në fytyrën e Shenjtë të tij, në Zemrën e Shenjtë të tij. E ka thënë vetë Nënë Tereza: “Fruti i heshtjes është lutja; frut i lutjes është besimi në fè, fruti i besimit është dashuria; fruti i dashurisë është shërbimi dhe fruti i shërbimit është paqa”.

Paqën e çonte përkrah atij që ishte duke vdekur, e çonte në popujt në luftë, ua çonte dhe atyre, që e sulmonin me kritika armiqësore. Ishte lutja, që e mbushte zemrën e saj me paqën e Krishtit dhe ua rrezatonte këtë paqe dhe të tjerëve.

11. Misionare e bamirësisë, e dashurisë, misionare e paqës, misionare e jetës, kështu ishte Nënë Tereza. Gjithmonë shprehej në mbrojtje të jetës dhe kur mesazhi i saj nuk u pëlqente të tjerëve.

E gjithë ekzistenca e Nënë Terezës ishte një hymn për jetën.

Takimet e përditeshme me vdekjen, me leprën, me SIDA e me çdo lloj vuajtje njerëzore, e bënë dëshmitare të vlefëshmërisë të Ungjillit, të jetës.

Edhe buzëqeshja e Saj ishte Po për jetën, Po e gëzueshme, që lindi në besimin në fè dhe në dashurinë e thellë, ishte Po e purifikuar e kalitur në vuajtje. Ajo e ripërtëriu këtë Po çdo mëngjez, duke u bashkuar me Marien, e gjunjëzuar para Krishtit në kryq.  Etja e Jezusit në Kryq, u bë etja e Nënë Terezës dhe inspirim i saj në udhëtimin drejt shenjtërimit.

12. Tereza e Kalkutës ishte realisht N?n?. N?na e të varfërve, N?na e fëmijëve. N?na e shumë vajzave dhe djemëve, që e kishin udhehëqëse shpirtërore dhe që e kanë bashkëndarë në misionet.

E gjithë ekzistenca e Saj, na kujton, se të jesh i krishterë, do të thotë të jesh dëshmitar i bamirësisë dhe i dashurisë.

Duke përsëritur fjalët e N?n? Terezës, i bëj thirrje çdo njërit nga ju, të ndiqni përherë me zemërbardhësi dhe me kurajo, hapat e kësaj dishepulle të njëmendtë të Krishtit.

JEZU KRISHTI NË JETËN E NËNË TEREZËS

Askush nga ne nuk e “sheh” Jezusin, askush nuk e sheh At? n? t? varf?rit, as n? eukaristi. Nuk e kam fjal?n p?r ateist?t, p?r agnostik?t, as p?r laik?t dhe as p?r masen e madhe te besimtar?ve, por i referohem atyre q? thon?: “Jezusi ?sht? mes nesh”, ndon?se nuk e shohin n? m?nyr? mistike, as me vegime, ata nuk e dëgjojn? direkt z?rin e tij.

N?n? Tereza thot? se Zotin e prek, kur e prek Jezusin q? ?sht? mes nesh, i rilindur, i preksh?m dhe jo si nj? fantaz?m, andaj kur ndjente munges?n e Jezusit, tregonte se e prekte dhe pse ishte n? thell?si t? nat?s pangjyra, i buzeqeshte dhe e p?rshkruante me ngjyrat e parajs?s, ashtu si e shihte n? t? varfërit dhe në të sëmur?t n? agoni, q? kishin fytyr?n e Krishtit n? kryq. Ajo e shihte Jezusin n? m?nyr? tjet?r, andaj theksonte: “T? gjith? p?r Jezusin n?p?rmjet Maries! Testamenti i tij ?sht? t? duam! Le t? jet? Jezusi, fytyra e pranis? t? dashuris? t? Zotit, q? t? mbushi bamir?sin? ton?”.

P?r t? treguar p?r jet?n e N?n? Terez?s, nuk mjafton t? komentosh çfar? thuhen, por duhet njohur nga af?r e ta p?rjetosh aktivitetin e saj si misionare katolike dhe lidhjen e saj shpirt?rore me Jezusin, duke filluar nga thirrja e par? “Eja b?hu drita ime” dhe deri n? ditën e fundit t? jet?s s? saj.

Nga kjo analiz? njihemi me 4 aspekte themelore, q? shprehin lidhjen e N?n? Terez?s me Jezusin:

a. Kuptimi i jet?s p?r N?n? Terez?n ishte Jezu Krishti.

K?t? aspekt e p?rshkruan gazetaria Franca Zambonini, e cila tregon nj? ngjarje t? jetuar, q? shpreh qart? lidhjen e N?n? Terez?s me Jezu  Krishtin: “Kur punoja per projektin ‘Evangjelizimi 2000’ ne kuadrin e festimit t? Jubileut, me mua bashk?punonte motra irlandeze Mary O’Duffy, superioria e institutit “Mater Dei” n? Romë. Ajo kishte punuar gjat? me N?n? Terez?n e nj? dit? m? tha: Jezusi ishte mendimi dominant i N?n? Terez?s, ishte i pranish?m p?rdit? n? jet?n e saj. Nj? dit?, m? konfidoi, se Jezusi i kishte folur disa her?. Reaksioni i motr?s Mary, ishte i ngjash?m me at? t? personave t? tjer?, andaj e kishte pyetur: N?n?, a je e sigurte se ishte z?ri i vet? Jezusit? P?rgjigjia ishte kategorike: “Jam shum? e sigurt?. Jezusi m? k?rkoi qart?sisht ta le urdh?rin e Loreto-s dhe t? themeloj kongregacionin me motra hindiane, p?r t? ndihmuar t? varf?rit nd?r m? t? varf?rit. Fillimisht hezitova, pasi isha e trembur, p?r ta l?n? kuvendin, ku isha e lumtur dhe ku ndihesha e mbrojtur, por m? pas e lashë vetëm p?r vullnetin hyjnor”.

Jezuiti Edoward Le Joly, i cili për 20 vjet me radhë ishte konfesori dhe këshilltari personal i N?n? Terez?s dhe një nga interpretuesit më të mirë te vepr?s s? saj, shprehet : “E vërteta është se Nëna e dëgjoi thirrjen e Jezusit në thellësi të shpirtit të saj. Zoti e thirri për t’i shërbyer të varf?rve dhe ajo iu përgjigj: Ja ku m? ke”.

Jezuiti Celeste Van Exem tregon: “Jezu Krishti ishte kuptimi i t?r? jet?s t? N?n? Terez?s”.

Lidhja shpirtërore me Jezusin, nisi me vegimet e para, kur e thirri Nënë Terezën të bëhej drita e tij dhe i sugjeroi të themeloi misionin, ndërsa m? pas, kjo lidhje mori karakter dashuror dhe me t? drejt? shum? teolog? i jan? p?rkushtuar analiz?s t? k?saj dukurie mistike.

Lidhja me Jezusin, n? m?nyr? spontane mori form?n e dashuris? martesore, si e tregon ajo vet?: “Nj? dit?, nj? profesor n? USA, me drejtoi pyetjen: Ju a jeni e martuar? Dhe un? iu p?rgjigja: Sigurisht jam e martuar, por nga nj? her? e kam t? v?shtir? t’i buz?qesh bashk?shortit tim Jezusit, pasi ai ?sht? shum? k?rkues”.

At Kolodiejchuk, postulatori i kauzës të lumturimit dhe kanonizimit të Nënë Terezës, pasi kishte studiuar për shumë vite shkrimet e saj, poezitë – urata, letrat dhe d?shmitë e shumta të tjerëve, arrinë në këtë përfundim: “Ne se më duhet të them në sintezë, përse nderohet kaq shumë Nënë Tereza, përgjigjem thjeshtë: pikërisht për dashurinë e saj personale për Jezusin, që e përjetoi në mënyrë të fortë, sa konsiderohej bashkëshortja e tij. Jeta e saj e kishte Jezusin në qendër”.

Lidhjen me Jezusin, N?n? Tereza e dëshmon në letrën d?rguar motrave të Misionit t? Dashuris? në Varanasi, t? ciat ishin mbledhur n? kremtimin e javës s? shenjtë m? 25 mars 1993.

Po e shkruaj me dorën time, sepse më preokupon mendimi se disa nga ju, ende nuk e kanë takuar Jezusin direkt. Kaloni shumë kohë me lutje në kapell?, por a nuk e shihni me sytë e shpirtit, dashurinë me të cilën ai u v?shtron? A e njihni me të vërtetë Jezuin e gjallë? Jo nga librat, por kur qëndron brenda në zemrat tuaja? A nuk i keni dëgjuar fjalët plot dashuri që iu drejton? Mos e braktisni kurrë këtë kontakt të përditshëm me Jezusin, jo si ide por si person i gjallë dhe i v?rtetë”. Kuptohet se Jezusi për Nënë Terezën nuk ishte një atraksion, një bashkësi doktrinash, dogmash, apo kujtime dhe rrëfime për një person që ka jetuar dikur, por ishte nj? Jezus jetësor, real, që ajo e ndjente në zemrën e vet dhe që e shihte në fytyrat e njer?zve që vuanin dhe të cil?ve u shërbente.

Në letër, spjegon se asnjëherë nuk kishte folur në këtë mënyrë dhe kaq hapur dhe këtë q?ndrim e mbajti me qëllim, që të mos u imponohej, pasi motrat duhej ta ndjenin vetë praninë e Jezusit në zemrat dhe në misionin e tyre. Duke u shprehur në k?t? mënyrë, N?n? Tereza imitoi Sh?n Marien, duke i “ruajtur sekretet n? brend?si t? zemr?s”, pra i mbajti fshehur për kohë të gjatë, por tani e ndjente nevojën t’ia tregonte motrave misionare, duke theksuar atë q? ishte i gjith? kuptimi i vepr?s së saj dhe për të cilin i thirri motrat si bashkpunëtore: “Për mua është e qartë, misionaret e dashurisë ekzistojn? për të shuar etjen e Jezusit”.

Lidhjen dhe adhurimin p?r Jezusin, N?n? Tereza e ka shprehur n? shum? biseda me motrat misionare, n? diskutime dhe n? nj? poezi – urat?, q? po e prezantoj n? vazhdim:

Jezusi
Ësht? fjala e shqiptuar.

Ësht? jeta p?r tu jetuar.

Ësht? dashuria p?r tu dashuruar.

Ësht? g?zimi p?r tu bashk?ndar? me t? tjeret.

Ësht? sakrific? p?r tu b?r?.

Ësht? paqa p?r tu dhuruar.

Ësht? buka e jet?s p?r tu ngr?n?...”

Dihet se në brendësi të njeriut gjallon “io” (uni), dashuria e p?shtjelluar n? vetvehte, egoizmi, nd?rsa n? besimtar?t ?sht? Jezusi. Ecuria drejt shenjt?rimit bazohet n? ndryshimin e k?tij raporti, p?r t? arrijt n? at? nivel, q? n? qend?r t? vendoset Jezusi dhe pikerisht Nën? Tereza flet si apostulle: “Nuk jam un? q? jetoj, por ?sht? Krishti q? jeton n? mua”.

Në periudhat e purifikimit, gjatë err?sirës së natës, Nënë Tereza arriti ta plotësoi këtë proçes, jetoi me vuajtjet e Jezu Krishtit, sepse ai ishte kuptimi i jetës së saj dhe me vepren e saj sublime, i ndihmoi njer?zit me dashurin? e Jezusit.

b. Frut i dashurisë është shërbimi.

Në një sentenc? profetike Nënë Tereza thotë: “Frut i dashurisë është shërbimi dhe frut i shërbimit është paqa”.

N? k?t? th?nie, dashuria dhe sh?rbimi ndaj të njerëzve nevojtarë, lindën s? bashku dhe u lidh?n në një të vetme në shpirtin e Nënë Terezës, q? në thirrjen e dytë të Jezusit m? 10 shtator 1946, andaj Ajo i drejtohej motrave misionare me fjal?t e Jezusit: “Kam etje, ju b?jeni at? p?r mua. P?rher? kujtoni gjithmon? dy gj?ra: mjetin dhe q?llimin, n? m?nyr?, q? askush t? mos na ndaj nga Zoti, nga ai q? na bashkoi.Karizma e jon? ?sht? t? shuajm? etjen e dashuris? t? Jezusit, duke punuar p?r t? shp?tuar dhe shenjt?ruar t? varf?rit nd?r m? t? varf?rit.

N?n? Tereza iu drejtohej motrave misionare me 5 fjal?: “You did it to me – Ju b?jeni at? p?r mua”, duke num?ruar pes? gishtat e dor?s dhe shtonte: “Ësht? ungjilli n? pes? gishta, ?sht? Jezusi i pranish?m n? eukaristi, ?sht? me veshjen e t? varf?rit”.

Duke e par? vuajtjen e Jezusit, t? mish?ruar n? varf?rin? e njer?zve q? vuanin, N?n? Tereza u b?nte thirrje motrave n? m?nyr? retorike, t’i sh?rbenin njer?zve si sherbente Ai, duke e identifikuar t? varf?rin me Jezusin, si shprehet n? k?t? urat?:

Jezusi ?sht? i uritur, t’i heqim urin?.

Ësht? i etur, t’i shuajm? etjen.

Ështe i xhveshur, ta veshim.

Ësht? pa sht?pi, t’i japim streh?.

Ësht? i s?mur?, ta kurojm?.

Ësht? vet?m person, ta dashurojm?.

Nga kjo poezi – urat? kuptohet qart?, kush ishte shtysa, q? e nxiti t? vihej n? sh?rbim t? varf?rve. Ta duash t? varf?rin si Krishtin, nuk do t? thot? ta duash n?p?rmjet nj? personi nd?rmjet?s, por ta duash vet? direkt. Pik?risht ky ?sht? dhe misteri i N?n? Terez?s, e cila gjat? gjith? jet?s u sh?rbeu t? varf?rve me dashuri dhe p?rkushtim, ashtu si Jezusi u sh?rbeu njer?zve t? tij. Me k?to mendime dhe me m?nyrat si veproi N?n? Tereza, i dha nj? m?sim profetik shoq?ris? dhe kish?s katolike.

N? nj? takim publik me N?n? Terez?n, nj? murgesh? e nj? urdh?ri tjet?r t? krishter?, i b?ri nj? sugjerim kritik duke i th?n?: “Ju po i b?ni me vese t? varf?rit, madje po e fyeni dinjitetin e tyre, duke iu dh?n? gjith?çka falas, pa u k?rkuar asgj? atyre”.

N?n? Tereza iu p?rgjigj me kund?rkritik?: “Ekzistojn? shum? kongregacione, q? po i b?jn? me vese t? pasurit, andaj s’ka asgj? t? keqe n? se ekziston nj? si ky i joni, q? i b?n me vese t? varf?rit”.

Drejtuesia e Sh?rbimit Social t? Kalkut?s, e kishte kuptuar aspektin social të misionareve të dashurisë, shpirtin e sh?rbimit ndaj t? varf?rve, andaj nj? dit? i tha N?n? Terez?s: “N?n?, Ju dhe ne b?jm? t? nj?jt?n pun? shoq?rore, por ka nj? ndryshim, ne e b?jm? t? marrim diçka, Ju e b?ni duke iu dh?n? gratis gjith?çka dhe t? gjith?ve”.

Dashuria e N?n? Terez?s p?r Jezu Krishtin, ashtu si e kishin ndjer? dhe shenj?tor?t e tjer?, e nxiti t? b?nte vepra t? vogla me dashuri dhe b?ri aq shum?, sa asnj? shtys? tjet?r politike, ekonomike dhe humanitare, nuk ?sht? n? gj?ndje ta b?j as n? dit?t e sotme.

Po rikujtoj bised?n me gazetarin, kur e pa N?n? Terez?n duke lar? nj? t? braktisur n? rrug?t e Kalkut?s, i cili i tha: “Un? nuk do ta b?ja, p?r gjith? arin e bot?s!” dhe Ajo iu p?rgjigj preras: “As un?! Nuk do ta b?ja p?r gjithë arin e bot?s, por p?r Jezu Krishtin PO”. N? k?t? vep?r absolutisht t? rrall? humane, nuk ka egoiz?m, vepra e saj nuk ?sht? m?shir?, as filantropizëm si flasin ata, por ?sht? sh?rbim me dashuri dhe p?rkushtim hyjnor p?r t? ndihmuar njeriun v?lla n? vuajtje

Kete veprim t? rrall? dashurie nejrëzore, shumë sociologë, gazetarë dhe komentatorë televizivë e kane pëkrufizuar humaniz?m sublim.

Kur shikojm? në fotografi N?n? Terez?n duke mbajtur t? sht?rnguar n? gjoks nj? f?mij? t? braktisur dhe t? kequshqyer, ose kur p?rkulet dhe i jep ilaçet nj? t? s?muri n? gjendje t? r?nd?, apo kur lanë dhe ushqen nj? sakat, ose nj? leproz, kuptojm? se shërbimi i saj ?sht? kredo e shenjt?ris?, ?sht? ikona e dh?mbshuris? dhe e dashuris? p?r njeriun q? vuan.

c. “Un? jam mes jush, ashtu si Ai q? sh?rben!”

Sh?rbimi i N?n? Terez?s ndaj t? varf?rve ?sht? unikal, i pa arritsh?m, ?sht? sh?rbim hyjnor, q? i ka dh?n? m?sime t?r? bot?s.

Ajo tregoi se madh?shtia e njeriut nuk varet nga pushteti q? ka, por nga sh?rbimi q? kryen për shoqërinë, andaj shpesh p?rs?riste nj? fragment nga Ungjilli i Mateo (20, 26): “Ai q? do t? b?het i madhi mes jush, do t? b?het sh?rb?tori i juaj”. Madh?shtia e N?n? Terez?s shprehej n? sh?rbimin ndaj t? gjith? njer?zve q? vuanin, pa dallime etnike, fetare dhe sociale.

Kush ka punuar me N?n? Terez?n, e ka kuptuar si i bindi Reganin, Gorbaçovin, Klintonin, Shirakun, Arafatin etj, t? sh?rbenin krah saj n? mensat e t? vobekt?ve, duke i dh?n? bot?s mesazhin se askush nuk ?sht? i p?rjashtuar nga detyra p?r t’i sh?rbyer njer?zve dhe sidomos t? varf?rve. Sh?rbimi q? kryente Ajo, i kap?rcente kufijt e t? zakonshmes.

Duke analizuar jet?n shpirt?rore t? N?n? Terez?s, konstatohet se  krahas lidhjes me Jezu Krishtin dhe Sh?n Marien, n? vepr?n e saj jan? ndërthurur dhe vepra e Sh?n Palit, q? ka folur p?r “sh?rbim shpirtit” (diakonia Pneumatos: 2 Kor 3,8); gjejm? Sh?n Pjetrin, i cili n? Aktet flet p?r “sh?rbimin e fjal?s” nga apostujt dhe p?r sh?rbimin e mens?s. N? këto kategori p?rfshihen dhe sh?rbimet e autoritetit dhe magjistrati ekleziazik, q? kryhen duke ndjekur fjal?n e Jezusit kur u tha apostujve: “Une jam mes jush, ashtu si Ai q? sh?rben!” (Ungjilli Luka 22,27).

N?n? Tereza b?ri t? njëjtat shërbime si apostujt, pra kreu shërbimet e shpirtit, të fjalës dhe të mensës dhe i realizoi me dashuri, duke u shndërruar në apostola e dashurisë të kohëve moderne.

N?n? Tereza i zbatonte t? gjitha n? unite: dashurin? per Jezusin dhe Sh?n Marien, sh?rbimin e shpirtit t? Sh?n Palit, sh?rbimin e fjal?s t? Sh?n Pjetrit, duke u treguar t? gjith?ve atyre t? Kurias, q? n? pun?n e tyre me njer?zit, të bazohen n? “Ungjillin e pes? gishtave”; e th?n? thjesht?, predikuesit t? braktisin tonin paternetik duke dhene sugjerime se “çfar? duhet t? b?jn? t? tjer?t”, por t? punojn? me dashuri e t? ndihmojn? t? varf?rit, ashtu si punuan N?n? Tereza, Sh?n Gjon Pali II, Sh?n Pio Pietrelçina, k?ta tre “sh?rb?tor?t e shpirtit”, q? merituan dhe titullin Servus servorum Dei - sh?rb?tor i sh?rb?tor?ve t? Zotit.

d. Dashuria p?r Krishtin, mbi at? nuk ka tjet?r m? t? madhe.

Si theksova m? sip?r, N?n? Tereza na kujton se shtysa e fsheht?, q? e nxiti gjith? jet?n tu sh?rbente t? varf?rve ishte dashuria p?r Krishtin dhe natyrisht ky ?sht? sekreti, q? sipass saj na çon t? kremtojm? Krishtlindjen. N? k?ng?n e krishtlindjes Adeste fideles, ?sht? nj? varg q? thot?: “Sic nos amantem quis non redamaret - Ai q? na don kaq shum?”, q? do t? thot? se zemra e dashuruar me njeriun, ?sht? nj? presepe ku Krishti d?shiron t? vij? n? Krishtlindje.

Po ku ta gjejm? k?t? dashuri? N?n? Tereza dinte kujt t’ia k?rkonte, padyshim ia k?rkoi Sh?n Maries, si e shpreh n? nj? nga uratat e saj t? bukura: “Marie, N?na ime shum? e dashur, ma dhuro zemr?n t?nde kaq t? bukur, plot me dashuri e thjesht?si, q? un? t? mund ta pres Jezusin, ashtu si b?je ti, duke nxituar p?r t’ia dhuruar t? tjer?ve”.

N?n? Tereza kishte shpirt t? pasur n? ndjenja humane, por vepra shpirt?rore e saj, ashtu si dhe e At Pio Pietrelçina, ishin t? ndikuara nga rrethanat e koh?s kur ato vepruan. N? ato vite mungonin reflektimet teologjike p?r nj? perspektiv? t? qart? t? trinitetit, por konçili i Novo millennio ineunte, duket se u b? burimi i çdo forme t? sh?njt?rimit t? krishter? p?r koh?t moderne.

Ky aspekt ?sht? shprehur dhe nga postulatori i kauz?s t? lumturimit, At Kolodiechuk, i cili thot? se Jezusi ishte n? qend?r t? jet?s shpirt?rore t? N?n? Terez?s (Jesus centricum), m? shum? se spiritualitet i trinitetit.

N? se e analizojm? pa pasione këtë opinion, konstatojm? se ky gjykim ?sht? pak sa i nxituar, sepse dhe triniteti ka vend n? jet?n shpirt?rore dhe në aktivitetet si mot?r katolike t? N?n? Terez?s. Trinitetin Ajo e ka shprehur n? ravijezimin tresh t? kordonave blu t? sarit t? bardh?, e ka shprehur n? uratat dhe lutjet p?r Jezusin dhe Sh?n Marien, por skeptiket e kishes thone se nd?r ato t? shkruarat, deri tani nuk rezulton ndonj? e posaçme p?r Shpirtin e Shenjt?.

N? fakt, Nënë Tereza e përmend Shpirtin e Shënjt?, n? rastet e formulave liturgjike tradicionale dhe posaç?risht n? ritin e pag?zimit, e shpreh n? urat?n-poezi p?r Krishtlindjen, anì se nuk ?sht? theksuar n? aspektin shpirt?rore dhe teologjik.

Opinionet e ndonj? teologu se N?n? Tereza nuk i ?sht? kushtuar me shkrime Shpirtit t? Sh?njt?, ?sht? kritik? e nxituar dhe q?llimkeqe, q? ndikoi te vonohej proçesi i shenjt?rimit.

Nuk ka dyshime se veprat shpirt?rore dhe humanitare, q? kryente N?n? Terez?s, ashtu si dhe t? shenj?tor?ve t? tjer?, jan? t?r?sisht vep?r e Shpirtit të Shenjt?, si ka th?n? Shën Bonaventura: “Askush nuk e merr, n? se nuk e dëshiron dhe askush nuk e d?shiron, n? se nuk ?sht? i pushtuar nga Shpirti i Shenjt?”.

Ç?shtja e Shpirtit t? Shenjtë, nuk p?rb?n asnj? penges? p?r ta shpallur t? shenjt?, sepse p?r fat t? mir?, n? kriteret e kanonizimit nuk ?sht? gjër?sia e pikpamjeve teologjike, q? vendos në se një klerik t? shpallet i shenjt?, por jan? aktet heroike, mrekullit? dhe Carità - dashuria e k?to virtyte jan? t? shprehura n? perfeksion n? jet?n dhe vepr?n e N?n? Terez?s.

Asnj? shenj?tor? nuk i ka t? gjitha hiret (karizmat) dhe nuk i p?rmban? t? gjitha potencialet shpirt?rore t? modelit hyjnor si Jezu Krishti. Ky kuad?r plot?sohet n? t?r?sin? sh?nj?tor?ve, pra kuptohet n? t?rësinë e kish?s katolike dhe jo n? shënj?tor? t? veçant?.

N? se do t? flasim p?r kanonizimin shënj?tore të N?n? Terezës, ajo i plot?son të gjitha kushte, se n? realitet ?sht? p?rdyt?simi i Jezusit, ?sht? mish?rim i vepr?s së tij, si vepër e Shpirtit të Shenjtë. Për këtë aspekt Papa Gjon Pali II, ka thënë: “Falenderoj bijat dhe bijt e Nënë Terezës, për zgjedhjen e tyre radikale evangjelike dhe lutem për ata, që të mbeten përherë besnike të karizmës së saj, që Shpirti i Shenjtë e krijoi në themeluesen e tyre”.

Duhet t? kemi t? qart? se mistikët, nuk jan? një kategori e veçant? e t? krishter?ve, nuk jan? vetëm p?r të na mahnitur dhe për të na entusiazmuar me b?mat, me mrekullit? dhe mir?sit? e tyre, por p?r t? na treguar me vepra n? krijimin e nj? jet? m? t? mir?, m? t? sh?ndet?shme, m? gazmore dhe  paq?sore, ashtu si veproi e lumtura N?n? Tereza shqiptare e Kalkut?s, e cila ndihmoi m? t? varf?rit, t? semur?t, jetim?t, t? braktisurit, t? pamundurit, t? moshuarit. Edhe mistik?t dhe shenjtoret e tjer? kan? ecur në këtë rrugë dhe mirësia e shenjt?ria e tyre, na ka përfshirë në shtjellat e jetës të Trinitetit të Shenjt?.

Në veçanti, Nënë Tereza e shprehte Trinitetin e Shenjtë gjatë festës të Krishtlindjes. Nuk duhen sentimente të rralla, për të ndjerë e për të marrë pjesë në atmosferën e Krishtlindjes, mjafton të besosh në atë që thot? Nënë Tereza, se në natën e Krishtlindjes, ne presim rilindjen e atij, q? u sakrifikua p?r t? tjer?t dhe kur t? gjith?, me bekimet, n? kungim e ne dark? marrim “trupin” dhe “gjakun” e Krishtit. Ne uratat e saj shqiptonte me thjeshtësi: “Jezus, të pres si të priste Maria, Nëna tënde, të dua me dashurinë si të don Ati Qiellor, të dua me Shpirtin e Shenjt?”.

NËNË TEREZA: E FAMËSHME DHE SHENJËTORE

N?n? Tereza, me veprat e vogla e me shume dashuri, u ngrit n? piedestalin e figurave t? shquara t? kish?s katolike dhe t? historis? s? njer?zimit. Këto nivele dhe përmasa, Nënë Tereza i arrijti me vepra si motër katolike e devotshme dhe me sh?rbimet si misionare humanitare e shquar.

N? vitin 1999, me dekret special, Papa Gjon Pali II shpalli hapjen e proçesit t? lumturimit t? Nënë Terez?s, nj? vendim i pazakont?, i parakohsh?m dhe shum? i rrall? n? historin? e krisht?rimit. Proçedura e lumturimit, si faza pararend?se e kanonizimt shenjtore, u mbyll n? ver?n e vitit 2003 dhe m? 19 tetor 2003, Papa Gjon Pali II, me homelin? n? sheshin Sh?n Pjetri, e shpalli t? Lumturueme N?n? Terez?n.

Mer iton te kujtoj se para shpalljes e Lumturume, popujt e bot?s, si dhe n? artikuj gazetash e revistash, n? bisedat e p?rdit?shme, n? libra, n? programe televizive dhe radiofonike, n? shum? filma dokumentar?, t? gjith? e quanin e Shenjta N?n? Tereza.

Veprat e N?n? Terez?s jan? mish?rim i p?rkushtimit me dashuri p?r njeriun e vuajtur e te braktisur nga shoqeria, jan? sh?rbime sociale dhe shpirtërore gjith?bot?rore, t? bazuara n? parime t? forta humanizmi t? pakusht?zuar.

N?n? Tereza e pasuroi besimin katolik me dashuri, e shnd?rroi dashurin? n? profesion dhe mision n? sh?rbim t? njeriut, duke i treguar, se duhet t? jetojm? me k?t? profesion, me k?t? art sh?rbimi pët t? varf?rit, t? s?mur?t, jetim?t dhe të braktisurit.  Sh?rbimi i N?n? Terezës dhe i motrave misionare, i kap?rcen kufijt e m?shir?s kristiane, nuk ?sht? vet?m keqardhje, nuk ?sht? thjeshtë bamir?si, por ?sht? dashuri dhe ndihm? p?r t? gjith? ata q? vuanin.

Martin Luther King nderohet nga bota sepse luftoi p?r drejt?sin? p?r t? gjith?, pa dallime n? ngjyr?n e lëkur?s e n? besim fetar; Mary Curie ?sht? e famëshme për zbulimet shkencore; Markoni u shqua për zbulimin e radios; Gabriel Garzia Markez u bë i njohur në botë për librat e bukur që shkroi; Bill Gates si themeluesi i Microsoft; ndersa N?n? Tereza u b? e fam?shme dhe e shquar duke luftuar p?r drejt?si shoq?rore, p?r t’iu rikthyer dinjitetin dhe t? drejt?n elementare p?r mir?qenie shëndet?sore viktimave të varfërisë, të cil?ve u shërbeu me dashuri dhe falas.

Ajo e pushtoi bot?n me humanizmin dhe dashurin? p?r t? varf?rit nd?r m? t? varf?rit, kreu vepra madhore pa preçedenta n? përmasa e n? intensitet, kësisoj u bë e fam?shme dhe mot?r e shenjt? dhe nj? nd?r figurat m? t? shquara t? shekullit XX.

Bota e vler?sonte dhe N?n? Tereza i risillte shenjt?rin? bot?s.

Me thjesht?si t? admirueshme, me dinjitet dhe guxim, pa b?r? shpikje dhe zbulime t? mëdha, Ajo zbatoi profesionin, misionin dhe artin e dashuris?, k?sisoj u b? e p?rbot?shme, u b? vet? bota.

N?n? Tereza tregoi me vepra, se nuk u sh?rbeu t? tjer?ve vet?m me misionet shpirt?rore dhe as me aksione individuale, por i masivizoi k?to shërbime, i organizoi n? institucione fetare, laike dhe shoq?rore, i fuqizoi me mjete dhe burime njer?zore, i shtriu n? t? pes? kontinentet, duke ndihmuar popujt e t? gjitha besimeve fetare.

Për imazhin publik, si simbol historik shpirteror dhe humanitar, N?n? Tereza është vler?suar nj? nd?r grat? m? t? fam?shme t? bot?s. Revista amerikane “Time” në një num?r special të vitit 2002, botoi nj? studim dedikuar “Njëqind njerëzve më me influencë në të gjitha kohët - The 100 Most Influential People of All Time”, duke e radhitur Nënë Terezën, përkrah figurave më të shquara të historisë, duke e cilësuar “mesazhere e dashurisë dhe e lumturisë në botë”.

Kopertina e revistës “Time” kushtuar 100 personaliteteve më të shquar të historisë së njerëzimit

Në pjes?n ku trajtohen çështjet shpirtërore të botës së krishterë, autori e radhit Nënë Terezën në vendin e katërt, pikerisht pas Jezu Krishtit, Shën Palit dhe Shën Françeskut të Assisit.

Në vitin 2010, revista “Time”, në kremtimin e 100 vjetorit te lindjes t? N?n? Terez?s, i kushtoi nj? num?r special me titull në kopertin? “Nënë Tereza e Shenjta e Gjallë”. Ne artikujt e shumtë e cilësonin misionaria më e shquara e shekullit XX.

Në vitin 2012 Asamblea e OKB, në nderim të kontributit të madh humanitar të Nënë Terezës, ditën e ndarjes nga jeta, 5 shtatorin, e shpalli Dita Ndërkombëtare e Bamirësisë.

Pa m? të voglin dyshim, Nënë Tereza është ndër gratë më të shquara të shekullit XX, një personalitet i fuqishëm, që ka fituar admirimin dhe respektin në përmasa gjithëbotërore.

Të gjithë, nga njerëzit e thjeshtë e anonimët e deri në personalitet më të larta shtetërore, të kulturës, të artit dhe t? shkencës, janë shprehur me konsiderata të larta për veprën e saj si misionare humanitare dhe si motër katolike.

Të nes?rmen e ndarjes nga jeta e N?n? Terez?s, Papa Gjon Pali II ne homeli  tha: “Në fytyrat e të vuajturëve, Ajo njohu fytyrën e Jezu Krishtit dhe e dëgjoj thirrjen e tyre me dedikim xheneroz; e shikonte në buzët dhe në zemrat e atyre që dergjeshin në agonin e vdekjes; e mori nga fëmijët e braktisur, nga burrat dhe nga gratë. Duke rendur e palodhur nëpër rrugët e botës, Nënë Tereza shënoi historinë e shekullit tonë. Me kurajo mbrojti jetën e atyre që vuanin, u ka shërbyer të gjithë njerëzve, duke iu dhënë dinjitet dhe respekt. Të lodhurve nga jeta, i bëri të ndjejnë dhëmbshurinë e Zotit, Atit të dashur për të gjithë.“

Chiara Lubich shkruan: Nënë Tereza i ka dashur të gjithë si vehten dhe u ka ofruar atyre idealin e saj. Ajo i ka dashur edhe armiqt? e saj. Në figurën e Nënë Terezës, shihet arti i dashurisë, i mishëruar në perfeksion. Jam e bindur, se te Nënë Tereza është prania e Zotit. Nënë Tereza është modeli për të gjitha ne gratë, është gjenia femërore. N?n? Tereza, ashtu si Shën Maria, nuk ishte ngarkuar me ndonjë mision, por ishte e mbushur me dashuri, mir?si dhe bamirësi, që janë dhuratat më të çmuara, që e bënë atë m? hirëplotë”.

Papët, kardinalët, klerik?t, motrat misionare, dishepujt e saj, masa e madhe popullore, mass media, kanë vlerësuar dhe nderuar veprën e shquar të saj dhe këto qëndrime janë të kuptueshme, por kur flasin me admirim dhe e vlerësojnë ateistët dhe agnostikët, atëhere gjithëçka q? thuhet për Nënë Terezën bëhet e besueshme dhe e pranueshme nga të gjithë, bëhet një e vërtetë absolute.

Në vitin 1962, poeti dhe regjizori i shquar Pier Paolo Pasolini, kur doli nga takimi me Nënë Terezën, i mahnitur shpërtheu me thirrjen: “N?n? Tereza, kur të vështron, të sheh! Në këtë takim njoha misterin e shenjtërisë së saj”.

Shkrimtari Augusto Guerriero (Ricciardetto), në vitet '70, ishte ndër ateistat m? polemikë kundër besimeve fetare, por pasi u takua me Nënë Terezën, pati kurajon të shkruante: "Nuk kisha takuar kurrë një shenjtore. Takimi me Nënë Terezën më emocionoi shumë. Unë ia putha duart disa herë, ato duar të shenjta, që kanë lehtësuar dhimbjet e shumë njerëzve dhe nuk isha në gjendje t’i thoja një fjalë, sepse me mbytën emocionet, aq sa më penguan të flisja. Ishte engjëll i vërtetë, engjëlli i dashurisë dhe i fesë, për të cilat me fliste e ndërkohë sytë i ndrisnin me një dritë mesazhi kristian, me mesazhin e vërtetë kristian, qe është Dashuria.

Ndërsa ajo fliste, para syve më doli ajo mburrja e botës sonë të mjerë ku jetoja, nd?rsa përball? meje kisha pasionin, luftat e saj të vazhdueshme, piksynimet, që kërkonte të arrinte në ndihmë të njerëzve që vuanin. Aty m’u shfaq një ndjenjë e fortë dhimbje, për jetën time të padobishme dhe kuptova se ekziston vetëm një ideal, për të cilin vlen të jetohet dhe ky ideal është dashuria”.

Roberto Gervaso, gazetar, shkrimtar, aforist italian e personazh publik i njohur për deklarimet dhe qëndrimet larg horizonteve fetare, shkruan:"Nënë Tereza së pari ishte e sinqertë: kuptohej se ndjente. Ajo nuk kishte nevojë t’i bënin qejfin as nga shtypi roz?, që ishte më i keqi, as nga tellallët e tij të paftyrë e të pandëshkueshëm, që bridhnin me stilolaps dhe Nikon në duar. Ajo nuk kishte nevojë për lëvdata, sepse kush i dedikohet me dashuri një misioni të tillë humanitar, kush jeton, lufton dhe vdes për të tjerët, nuk i kërkon favor askujt. Për dekada Ajo ua ka vënë dorën mbi ballin me plagë të sëmurëve, i ka përkëdhelur faqet e thara nga uria dhe trupat e njerëzve të gërryera nga sëmundjet, të atyre krijesave të Zotit, të cilët për vuajtjet që kalonin, mund dhe të mallkonin Zotin, por nuk e bënë këtë, sepse kishin pranë dashurinë e kësaj gruaje shtatpakët dhe gjigande, ata kishin pranë të voglën dhe të madhen Nënë Tereza, zëvendësen dhe emisaren e Zotit në tokë".

Nënë Tereza, me uratat dhe k?shillat profetike, transmetonte mesazhe paqe, duke v?n? n? plan t? par? dashurin? si mjet i paqës, andaj theksonte: “fryt i besimit është dashuria; fryt i dashurisë është shërbimi; fryt i shërbimit është paqa”.

Mario Bertini, tregon një episod, që e përjetoi më 1 marsit 1979, n? ceremoninë e zhvilluar ne vil?n e Akademisë Lincei në Romë, ku N?n? Tereza iu dha çmimi “Balzan - p?r paqe dhe v?llazërim mes popujve". N? diskutimin e saj tha: “Le të mos i përdorin bombat dhe armët për të këcënuar botën. Të përdorim dashurinë dhe dhembshurinë. Paqa fillon me një buzëqeshje. Bëje këtë për paqën. Le të rrezatojmë paqen e Perëndisë dhe dritën e Tij ta përhapim nëpër botë, të zhdukim urrejtjen dhe etjen për pushtet tek të gjithë njerëzit. Sot, nëse nuk kemi paqe, kjo ndodh se kemi harruar që i takojmë njëri-tjetrit, kemi harruar që ky burr?, kjo grua, ai fëmijë është vëllai im, është motra ime. Sikur sejcili të shihte imazhin e Perëndisë tek fqinji i tij, a mendoni se do të duheshin tanket dhe gjeneralët?

Paqja dhe lufta fillojnë në shtëpitë tona. Po të duam vërtetë paqen në botë, atëherë të fillojmë të duam njëri-tjetrin në familje. Nëse duam të përhapim gëzimin, duhet q? gëzimi të jetë në familje. Sot, shtetet bëjnë shumë përpjekje dhe shpenzojnë shumë mjete për të mbrojtur kufijtë e tyre. Ata dinë shumë pak për varfërinë dhe vuajtjet që ekzistojnë brenda atyre kufijve.

Në se ata do të mbronin njerëzit e paushqyer, t? pa strehët dhe ata pa veshje, bota do të ishte një vend i lumtur. Të varfërit duhet ta dijnë se ne i duam dhe se ata nuk janë të lënë pas dore. Ata vetë nuk kanë çfare të na japin, përpos dashurisë. Ne brengosemi se si ta  përqafojmë këtë mesazh të dashurisë dhe të dhembshurisë. Ne jemi  duke u munduar, t’i sjellim botës paqe p?rmes punës sonë”.

Ky ?sht? nj? reflektim origjinal i N?n? Terez?s, q? i jep bot?s nj? mesazh t? fuqish?m paqe, ashtu siç ishte edhe vet? ajo, e madhe dhe e fuqishme. N?n? Tereza si veprimtare aktive e paq?s renditet krah figurave m? t? shquara historike si t? Gandit, Martin Luter King dhe Mandelës.

N? vitin 1996, Michaell Collopy, botoi vepr?n "Works of Love are Works of Peace: Mother Teresa and the Missionaries of Charity?”, ku n?p?rmjet fotografive t? shumta dhe impresionuese, dokumentoi aktivitetin disa vjeçar t? N?n? Terez?s dhe të motrave misionare.

N? vitin 2000, n? librin “Arkitektet e Paqës”, tregon një bised? me N?n? Terez?n. Kur ai e pyeti: “Pse nuk i gjykoni ata q? t? kritikojn? ty?” Nënë Tereza iu përgjigj: “Unë nuk gjykoj askënd sepse një gjë e tillë, nuk do t? me linte koh? p?r t’i dashur ata”. Kjo ishte forca e karakteri t? saj.

Gazetaria Claudia Zankel shkruan: “Nënë Tereza zbuloi respektin për jetën dhe vdekjen. Ajo na i dhuroi rishtas virtytet, që në kët? shekull i patëm humbur: si përshpirtjen dhe guximin, respektin per jetën dhe vdekjen. Pak persona të shekullit tonë kanë lënë kaq shumë vlera si Nënë Tereza.

Ajo jo vetëm predikoi dashurinë tërë jetën, por dhe e shenjtëroi me punë dhe në jetë. N?n? Tereza e kishte zemr?n plot me dashuri, nd?rsa në duar mbante përgjegjësinë e sh?rbimit për të sëmurët, të braktisurit, jetimët. Në buzët e Nënë Terezës, gjithmonë kishte vënd buzëqeshja, q? i buronte nga zemra e saj e madhe”.

Raoul Follereau, politikan dhe publicist francez ka thënë: “Zemra e madhe tregohet në vepër dhe unë tek Nënë Tereza shoh një heroinë, një shenjtore. Popullariteti i saj i jashtëzakonshëm, e ka kaluar forcën e saj vepruese. Nënë Tereza është më shumë se një shëmbëlltyrë, ajo është simbol i dashurisë, pa të cilën, asgjë s’është e mundur”.

Shumica e autorëve që kanë shkruar për Nënë Terezën, p?rgjith?sisht i referohen artikujve, librave, komenteve, pra interpretojnë çka lexojnë, por harrohet se ekziston dhe një burim tjetër masiv, që e kanë njohur më mirë, anì se shpesh mbetet anonim dhe pse në fakt ata p?rfaqësojn? një zë të fuqishëm, që flet vazhdimisht për veprën e misionares së dashurisë dhe ky është zëri i popullit, ?sht? z?ri i mas?s s? madhe e njerëzve, që ka ndjerë praninë, ndihmën, përkujdesjen, buz?qeshjen, përkëdheljen dhe dashurinë e Nënë Terezës. Ky fakt na nxit të shtrojm? pyetjen: Po populli hindian, t? cilit i ajo shërbeu nj? jet? t? t?r?, çfar? mendon p?r N?n? Terez?n?

Populli hindian e ka vlerësuar, nderuar e respektuar dhe të gjithë e thërrisnin “Ma”, pra në formën përkëdhelëse të Mama (Nënë), duke shprehur dashuri dhe nderim për gruan më potente të botës, për veprën e saj të shquar humanitare.

N? traditën e popullit hindian, në veçanti p?r banor?t e besimit hinduist, shpallja e sh?njetorëve kryhet pas vdekjes të personit dhe e përcaktojne në bazë të kontributeve shpirtërore dhe shoqerore, q? i ka transmetuar shoq?ris?. Shenj?tori ose shenj?toria, jan? persona që transmetojnë regëtime të veçanta popullit, duke i shprehur atë që provonin vetë në vegime me Zotin. Pikërisht këtë aspekt e gjeten në veprën dhe fjalën e Nënë Terezës, andaj e shpall?n të shenjtë, që kur Ajo ishte në jetë.

Në Hindi, shenjëtori shpallet me verdikt gjithëpopullor dhe pik?risht shumë vite më par?, qe ne fund te viteve ’50, miliona hindian? e vleresuan shenjëtore N?n? Terez?n, “Ma-n” e tyre të dashur.

Shprehje e qartë e nderimit dhe vleresimit, ishte pjesmarrja në funeralin e Nënë Terezës. Ceremonia e varrimit vazhdoi 6 orë dhe u transmetua direkt nga kanalet televizive të 160 vendeve të botës, duke shënuar një rekord historik.

Qyteti i Kalkutës ndaloi për ta nderuar motrën katolike, Ma-n e tyre të dashur, e cila i kishte mbushur me dashuri dhe me praninë e Zotit si qytetin e tyre, gjithë Hindinë dhe mbarë botën.      Të fuqishmit e botës, të pranishëm ne funeral, u gjunjëzuan para Nënë Terezës shqiptare.

Bota nuk ka parë ceremoni funebre me pjesmarrje kaq masive.

Mbi 1 miljon njerëz të gjitha etnive e të gjitha besimeve fetare, e përcollën Nënën e tyre të dashur në udhëtimin e fundit në amëshim.

Kjo pjesmarrje masive tregoi se pavarësisht nga përkatesia fetare, të gjithë e nderonin dhe e donin motrën katolike, të gjithë e ndjenin detyrim t? respektonin veprën e saj të shquar.

Aktoria Juliet Stevenson, q? interpretoi rolin e N?n? Terez?s n? filmin “Letters” tregon: “Kur vesha sarin e bardh? dhe kaloja ne rruge gjate xhirimit, njer?zit m? afroheshin, p?rkuleshin dhe e preknin sarin, si kuptohet e shihnin t? shenjt?n N?n? Tereza, t? ringjallur p?r t? ndihmuar t? varf?rit… N? Hindi ajo ende nderohet”.

Populli hindian nuk kishte dyshuar se Nënë Tereza ishte e shenjtë, pasi me praninë dhe me veprën e saj apostolike, u kishte afruar Zotin të gjithëve pa dallime fetare, etnike e sociale.

Nënë Tereza i foli popullit hindian ashtu si Jezusi, i foli me jetën dhe veprën e saj e k?sisoj fitoi respektin, nderimin dhe dashurinë e popullit të një vendi, ku katolik?t janë pakicë e hindut shumic? dhe ku bashkjetojnë shumë besime fetare, jo rrallë me konflikte dramatike mes tyre, por atë ditë q? e p?rcoll?n n? amshim, të gjithë u bashkuan në dhimbjen e thellë per t’i dhënë lamtumirën Nënës së tyre të dashur.

Ajo i shërbeu me përkushtim miliona banorëve hindianë, i ndihmoi me dashuri, u buzëqeshi të varfërve, të braktisurve, lypsave, të s?murëve dhe atyre që ishin n? agoni, i përkedheli me ?mbëlsi fëmijët jetima; të gjithë i kishte fshikur lehtë me sarin e bardhë, kur kalonte nëpër rrugët e pluhurosura dhe të pista të Hindisë; t? gjith?ve u fliste qarta, me fjalë të ëmbëla e dhe ata e kuptuan, e respektuan dhe e nderuan p?rher?.

Ajo i ndihmoi njerëzit me përkushtim, andaj atë ditë, trupi i saj i mbuluar me nj? mal me lule dhe kurora, kur kalonte në heshtje nëpër rrugët e Kalkutës, shoqërohej me vështrimin e përlotur të miliona njerëzve, të cilët me dhimbje u përkulën para trupit të saj të palëvizshëm dhe nuk e imagjinonin si do të jetonin pa praninë e “Ma-s” s? tyre të dashur.

Të gjitha gazetat e përditëshme të Kalkutës, ndarjen nga jeta të Nënë Terezës e njoftuan me titull të madh: “NËNA U SHNDËRRUA NË ZOT”.

Atë ditë dhe Selia e Shenjt? ishte e sigurtë, se Motra Nënë Tereza MC, ishte shenjtëruar dhe ishte ngjitur në parajsë.

E LUMTURUMIA NËNË TEREZA

Ndarja nga jeta e N?n? Terez?s me 5 shtator 1997 shkaktoi dhimbje e d?shprim n? mbar? bot?n, por ajo vazhdon t? jet? e pranishme dhe frym?zuese, pasi ka l?n? testamentin e besimit katolik t? past?r dhe t? ndjer? n? shpirt, shpres?n fitimtare, thjesht?sin? e admirueshme, dashurin? hyjnore p?r njeriun, forc?n dhe përkushtimin në ndihm? t? viktimave t? varf?ris?, t? atyre q? shoq?ria dhe shteti i kishte braktisur dhe i konsideronte t? “pa prekëshmit”.

Jeta dhe vepra e N?n? Terez?s ?sht? d?shmi e dashuris? profetike, e p?rkushtimit me devocion, është mision n? ndihmë të njer?zve q? vuanin. Ajo iu përkushtua Zotit, me gjithë qenien e saj dhe po me atë dashuri, i donte njerëzit dhe kujdesej për ato, andaj përsëriste shpesh “Hyji na ka dhënë shpirtin e virtytit, të dashurisë dhe të urtisë. Çdo frymëmarrje dhe çdo shikim i imi, çdo veprim, do të jetë një akt i dashurisë hyjnore dhe çdo gjë do ta bëj për dashurinë tënde, o Zot i dashur.

Nën? Tereza i dha Zotit besën shqiptare dhe çdo veprim do t’ia perkushtonte Atij dhe t? Birit Jezu Krishtit dhe p?r k?t? vendim ka thënë: “I kam dhënë besën Zotit, t’i jap çdo gjë që Ai do të kërkoi, ta ndezi dritën e dashurisë në zemrën e secilës krijesë të Tij”.

Figura si mot?r katolike e devotëshme ?sht? kompletuar n? ungjill, n? eukaristi dhe ne lutjet, q? i zbatoi me përkushtim dhe me dashuri n? aktivitetet fetare dhe humanitare, duke ndihmuar t? varf?rit, t? s?mur?t, jetim?t dhe t? braktisurit.

Malcolm Muggeridge, duke e perkufizuar figur?n e N?n? Terez?s si mot?r katolike shkruan: Në kohë të errëta, ajo është dritë që flakëron dhe ndriçon; në kohë të egra është personifikim i gjallë i ungjillit të dashurisë së Krishtit; në kohët kur e harrojmë Zotin, ajo ?sht? Hyu, që jeton midis nesh, plot me hire dhe të vërteta”.

N? vepr?n e N?n? Terez?s njerëzit shihnin vet? Jezu Krishtin.

Ajo ?sht? dëshmia bindëse e tri virtyteve teologale të krishtërimit: Fesë, Shpresës dhe Dashurisë.

Për Nënë Tereza, feja ishte besimi me përkushtim dhe kërkimi i vazhdueshëm i Zotit dhe duke e kërkuar praninë e tij, e gjeti Zotin te njeriu.

Për Nën? Tereza, shpresa nuk ishte pritje pasive. Ajo nuk ndenji kurrë duarkryq. Ishte p?rherë aktive dhe vepruese, i nxiste dhe i frymëzonte të gjithë te vepronin si ajo vete, të bënin diçka të mirë dhe të bukur për Zotin - për njeriun, të b?nin vepra të vogla me dashuri të madhe.

Elena Bergadano shkruan: “Nënë Tereza është gruaja më potente e botës, Ajo është motra misonare, q? e ndërkombetarizoi dashurin? p?r njeriun”.

Për t'u kujtuar të gjithëve forcën e dashurisë ungjillore t? N?n? Terez?s në shërbimin njer?zimit, Papa Gjon Pali II ka th?n?: "Nënë Tereza e Kalkutës është shembull i jashtëzakonshëm i misionit të heshtur të bamirësisë, që lindi nga kundrimi i përhershëm i Krishtit në kryq, dëshmitare e paharruar e dashurisë, që gjeti shprehjen e vet konkrete në shërbimin e vazhdueshëm ndaj vëllezërve më të varfër dhe të braktisur.  Duke ecur pa u lodhur nëpër rrugët e botës, Nënë Tereza la gjurmë të pashlyshme në historinë e shekullit.

Ajo mbrojti gjithnjë e kudo, me guxim të pashoq, jetën dhe dinjitetin e njeriut; mbrojti ato që shtypeshin nën barrën e rëndë të padrejtësisë dhe të harresës nga bota, u dha vetëdijen se nuk ishin të tepërt dhe se ishin të zgjedhurit e Zotit, Atit të gjithëpushtetshëm.

Veproi plot dashuri dhe me mëshirë për ato qe vuanin.  Ajo dëshmoi Ungjillin e dashurisë, që ushqehet me dhurimin pa asnjë kusht të vetvetes, deri në frymën e fundit”.

Me 6 shtator 1997, ditën e nesërme të lajmit të hidhur të ndarjes nga jeta e N?n? Terez?s, Papa Gjon Pali II tha: Në fytyrat e të mjerëve, Ajo njohu atë të Krishtit dhe i ndihmoi me përkushtimin dhe shpirtëmadhësinë e saj; Ka mbrojtur jetën me kurajo. U ka shërbyer të gjithe njerëzve, duke promovuar dinjitet e respekt. Nënë Tereza është misionaria më e madhe e shekullit XX”.

Vepra madhështore si motër katolike dhe misionare humanitare e Nënë Terezës, i hapi rrugën kanonizimit e Lumtur pa i mbushur 5 vitet nga dita kur u nda nga jeta, një vendim i rrallë në historinë e kishës katolike.

Më 12 dhjetor 1998 Papa Gjon Pali II, i dha lejen Kongregatës të  Çështjes të Shënjëtorëve të hapte procesin dioqezan për proçedurën e lumturimit, që sipas rregullave të kishës katolike, duhej të fillonte pas shtatorit të vitit 2002.

Më 9 mars 1999 Keshilli i Kardinaleve emëroi postulator i çështjes, Atë Brian Kolodiejchuk MC, rregulltar i Misionarëve të Bamirësisë të Nënë Terezës.

Më 26 korrik 1999 në Kalkutë u hap faza dioqezane e proçesit të lumturimit, ku u prezantuan 15 kërkesa gjyqësore dhe në vazhdim u dëgjuan 113 dëshmitarë.

Më 15 gusht 2001 në Kishën e Shën Marisë në Kalkutë përfundoi proçesi dioqezan dhe u depozituan 80 vëllime me 35 000 faqe dokumenta, me dëshmi për aktivitetin fetar dhe veprat heroike të Nënë Terezës.

Në nëntor 2001, Imzot Jose Luis Gutierrez u emërua si relator i prezantimit të çështjes para Kongregatës të Kardinaleve.

Më 26 prill 2002, At Brian Kolodiejchuk MC, postulatori i çështjes, dorëzoi Selinë e Shënjtë katër vëllimet, që njihen si “positio”, me dokumentat e përshtatshëm për shqyrtimin e propozimit për shpalljen t? lumturueme t? Nënë Terezës.

Më 24 shtator dhe 1 tetor 2002, Kolegji i Kardinalëve dhe i Ipeshkëve të Kongregacionit për Çështjen e Shenjëtorëve, i miratoi raportet e hartuara nga teologët dhe nga komisioni i mjekëve dhe sanksionoi virtytin heroik të Nënë Terezës, mrekullinë në shërimin e një qytetare hindiane.

Më 19 dhjetor 2002, Papa Gjon Pali II, e aprovoi dekretin e virtyteve heroike të Nënë Terezës dhe e njohu mrekullinë në shërimin e Monika Besra. Me këtë akt, u miratua dhe dekreti mbi vlefshmërine e proçesit të lumturimit.

Mrekullitë e tjera dhe aktivitetet e shquara shpirtërore e humanitare, e lehtesuan dhe e përshpejtuan proçedurën e lumturimit të Nënë Terezës.

Më 20 dhjetor 2002, në Sallën Klementine, në Vatikan, Kongregata për Çështjet e Shenjëtorëve aprovoi 18 dekrete, për lumturimin dhe shenjtërimin e 9 Shërbëtoreve dhe të 9 Shërbëtorëve të Zotit dhe pikërisht atë ditë Nënë Tereza u deklarua e Lumturueme dhe nga ajo ditë, te gjithe kemi pritur vetëm ceremonia liturgjike, për shpalljen publikisht shenjtore.

M? 19 tetor 2003, ditën botërore të Misionareve, me homelinë n? Sheshin e Shën Pjetrit, në prani të mbi 350 000 njerëzve, mes tyre dhe shumë shqiptarë, Ati i Shënjt? Gjon Pali II, shpalli kultin e lumturimit t? Nënë Terezës.

Fjala e Atit të Shenjte ne homeline e 19 tetorit 2003, sa ishte veleresim per meritat e shpalljes te Lumturume Nënë Terezën shqiptare , po aq ishte një prolog i shpalljes së shpejti shenjëtore, andaj e konsideroj të nevojshme, ta prezantoj të plote në këtë shkrim

LUMTURIMI I NËNË TEREZËS TE KALKUTËS

HOMELIA E ATIT TE SHENJTË GJON PALI II

në Ditën Botërore të Misionareve.

Sheshi i Shën Pjetrit – Romë.

E djelë 19 tetor 2003

1. “Kush do t? jet? i pari mes jush, do t? bëhet sh?rb?tori i t? gjithëve. (Marko: 10, 44). Këto fjalë, që Jezusi u tha dishepujve dhe që ushtuan pak kohë më parë dhe në këtë shesh, tregojnë kush është rruga, që na udhëheq në “madhështinë” ungjillore. Kjo është rruga, që Krishti ndoqi deri në kryq, një intinerar i dashurisë dhe i shërbimit, që përmbys çdo llogjikë njerëzore, kur b?hesh sh?rb?tori i t? gjith?ve! Nga kjo llogjikë u udhëhoq Nënë Tereza e Kalkutës, themeluesja e Misionareve dhe i Misionar?ve të Dashurisë, të cilën sot, me kënaqësi po e shtoj në Regjistrin e të Lumturumeve.

Personalisht i jam mirënjohës kësaj gruaje të guximëshme, që e kam ndjerë gjithmonë pranë vehtes. Ajo është Ikona e Samaritanes së Mirë, sepse shkonte kudò për t’i shërbyer Krishtit n? të varfërit ndër m? të varfërit. As konfliktet dhe as luftërat nuk e ndaluan.

Herë pas here më takonte e me fliste për përvojat e saj në shërbim të vlerave ungjillore. Kujtoj p.sh, ndërhyrjet e saj në favor të jetës dhe kundër abortit dhe në rastin kur i dhanë çmimin Nobel për paqen, Ajo me guxim tha: “Në se dëgjoni, se ndonjë grua nuk do ta mbaj femijën e saj e kërkon ta abortoi, provoni ta bindni të ma sjellë mua fëmijën. Unë do ta dua e do të gjej në atë, shenjat e dashurisë për Zotin”.

2. Është shumë domethënëse, që Lumturimi i saj shpallet pikërisht sot kur Kisha kremton “Ditën Botërore të Misionareve”.

Me dëshminë e jetës së saj, Nënë Tereza na kujton të gjithëve, se misioni evangjelik i Kishës, kalon nëpërmjet dashurisë, i ushqyer në lutjet dhe në dëgjimin e fjalës së Zotit.

Ky stil misionar, shprehet në mënyrë emblemtike në imazhin, që tregon të Lumturumen e porsa shpallur, duke shtërnguar dorën e një fëmije e në tjetrën mban vargun  e rruzares.  Me lutjet në përgjërim dhe aksionet, me ungjillizimin dhe promocionin njerëzor; Nënë Tereza proklamoi Ungjillin, me jetën e saj, që ua dhuroi t? varf?rve dhe n? t? nj?jt?n koh? p?rkushtohej me lutjet.

3. "Kush do të jetë i pari mes jush, do të bëhet shërbëtori i juaj" (Ungjilli sipas Markut 10, 43).

Është emocion i madh, të rikujtojmë sot Nënë Terezën, shërbëtoren e madhe të të varfërve, të Kishës dhe të gjithë Botës.

Jeta e saj është dëshmia e dinjitetit dhe e privilegjit të shërbimit me përulje. Ajo kishte zgjedhur të ishte jo vetëm më e vogla, por dhe shërbëtorja e më të vegjëlve. Si Nëna e përnjimend? e të varfërve, është përkulur përballë atyre, që vuanin të gjitha format e varfërisë.

Madhështia e Saj qëndron në aftësinë për të dhënë pa kushte, për të dhënë “deri kur ndjen dhimbje”. Jeta e Saj ishte një jetesë radikale dhe një proklamim i guximshëm i Ungjillit.

Thirrja e Krishtit në kryq: “Kam etje!” (Gjoni 19, 28), që shpreh dashu-rinë e thellë të Zotit për njeriun, depërtoi në shpritin e Nënë Terezës, ku gjeti një terren të begatshëm në zemrën e Saj.

Shuarja e etjes të dashurisë në shpirtin e Jezusit”, u bashkua me Marien, Nënën e Jezusit, kështu u bënë i vetmi qëllim dhe forca e brendëshme e Nënë Terezës, që ndikuan të kapërcente vetvehten dhe të “nxitonte” nga një anë në anën tjetët të botës, duke punuar për shpëtimin dhe shënjtërimin e më të varfërve ndër të varfërit.

4."Çdo herë, që keni bërë këto gjëra dhe për një të vetëm për vëllezërit e mi të vegjël, e keni bërë për mua" (Ungjilli sipas Matteo 25, 40).

Kjo thënie e Ungjillit, është themelore për të kuptuar shërbimin e Nënë Terezës ndaj të varfërve, ishte baza e bindjes dhe e besimit t? saj fetar të devotshëm, pasi kësisoj, duke prekur trupat e dobëta të të varfërve, prekte trupin e Krishtit. Ishte vetë Jezusi, i fshehur nën veshjet ngashëruese të varfërve ndër më të varfërit, që e udhëhoqi në shërbimin e Saj.

Nënë Tereza shprehu thellësinë e vlerave të shërbimit, q? ishte akt dashurie ndaj të uriturve, të huajve, të rreckosurve, të sëmurëve, të burgosurve, ishte shërbim ndaj vetë Krishtit. Duke e njohur këtë fakt, Ajo u shërbente me devocion të madh dhe kësisoj shprehu delikatesën e dashurisë së Saj.

Në këtë mënyrë, me përkushtimin tërësor ndaj Zotit dhe brezave pas-ardhës, Nënë Tereza veproi me çiltërsinë më të madhe dhe jetoi duke shprehur cilësitë më fisnike të feminilitetit.

Dëshironte të ishte “shenjë e dashurisë së Zotit, e pranisë të Zotit dhe e konpasionit të Zotit” e në këtë mënyrë u tregoi të gjithëve vlerat e dinjitetit të çdo biri të Zotit, “i krijuar për të dashuruar dhe që të jetë i dashuruar”.  Kjo ishte Nënë Tereza, “i çonte shpirtërat Zotit dhe Zotin shpirtërave”, kështu e shuante etjen e Krishtit dhe sidomos të njerëzve në halle dhe në nevojë, të cilët vizionin për Zotin, e kishin të mjergulluar nga vuajtjet dhe nga dhimbjet”.

5. “I Biri i njeriut, erdhi të dhuroi jetën e tij, si shpërblim për të shumtit” (Ungjill: Marku 10,45).

Nënë Tereza, vuajtjen në Kryq e bashkëjetoi në mënyrë të veçantë, sidomos gjatë viteve të gjata të “errësirës së brendëshme”. Kjo ishte një nga provat e dhimbjes therëse, e pranuar nga Ajo, si një “dhuratë dhe privilegj i veçantë”. Në orët më të errëta, ajo u kap me këmbëngulje pas lutjeve para Sakramentit të Shenjtë. Kjo tronditje e fortë shpirtërore, ndikoi që të “identifikohet gjithnjë e më shumë, me ata, që iu shërbente çdo ditë”, duke eksperimentuar ndëshkimin, deri dhe refuzimin.

Dëshironte të përsëriste se “varfëria më e madhe është kur je i padëshiruar dhe kur nuk ke asnjeri pranë, që të kujdeset për ty”.

6. “Falna o Zot, ne shpresojmë tek Ti!”.

Ashtu si psalti dhe Nënë Tereza, sa herë ndodhej në momentet e dësh-primit të brendshëm, i përsëriste lutjet Zotit: “Në Ty, në Ty shpresoj, në Ty o Zoti im”.

Ta lavdërojmë këtë grua të vogël të dashuruar me Zotin, këtë lajmëtare të përulur të Ungjillit dhe bamirëse e palodhur e njerëzimit.

Ta nderojmë këtë personalitet të shquar të epokës sonë.

Ta pranojmë mesazhin e saj dhe të ndjekim shëmbullin e saj.

Virgjëresha Marie, Mbretëresha e të gjithë shënjëtoreve, na ndihmo të jemi të përulur dhe zemërbutë, të bëhemi si ajo sypatrembura mesazheria e dashurisë.

Na ndihmo t’i shërbejmë me gëzim e me buzëqeshje, çdo personi që takojmë.

Na ndihmo të jemi mesazherë të Krishtit, që është paqa e jonë dhe shpresa e jonë.

Amin!  (*)

EPILOG

Kanë kaluar 13 vjet nga dita kur Nënë Tereza u kanonizua e Lumturume dhe ditët, muajt e vitet, kanë sjell prova të shumta dhe dëshmi të qarta për domozdoshmërinë e shpalljes Shenjtore.

Në fakt, tërë jeta e Nënë Terezës ishte Vita sanctae - jeta e shenjtores”, e përjetuar çdo ditë në fè, e kompletuar n? ungjill, n? eukaristi dhe në lutjet, q? i zbatoi me përkushtim dhe me dashuri n? aktivitetet fetare dhe humanitare në ndihmë të viktimave të varfërisë të sëmurëve , jetimeve dhe të braktisurve nga familjet, nga shoqëria dhe shteti.

Nënë Tereza i ka përmbushur të gjitha kushtet p?r tu shpallur shenjtore, sepse i plotëson të gjitha kriteret t? shpallet e shenjtë, ashtu si ka percaktuar Koncili i Trentos, andaj çdo ditë e më shumë, idhëtarët e saj dhe populli e quajnë Sancta Teresa - Shën Tereza e tani presim 4 shtatorin, ditën e bukur, kur Papa Fraançesko do ta shtoi në listën e shenjtorëve të Kishës Katolike, por nga ana tjeter duhet te konfirmoj se Ajo nuk ishte e nuk është vler? vetëm e krishtërimit, por ?sht? vler? e madhe njerëzore, q? i përket të gjithë popujve të botës.

Në këtë shkrim nuk do të prezanatoj të gjitha kushtet dhe kriteret, që percaktojnë kush duhet të shpallet shenjtor, apo shenjtore, por do t’i rikujtoj lexuesve disa nga më thelbësoret dhe më tipiket, që e shquajnë Nënë Terezën në aktivitet e shumta si misonare katolike.

Nënë Tereza është themeluesja e URDHËRIT MISIONARET E DASHURISË (Missionarie Della Carità. Congregatio Sororum Missionarium Caritatis. Missionaries of Charity or Sisters of Mother Teresa), fillimisht veepruese në Kalkuta dhe në vitet e më pasme e perhapur në 136 vende të botës duke realizuar keshtu, ndërkombëtarizimin e Misionit të Dashurisë, duke e shndërruar në mision humanitar gjthëbotëror.

Asnj? urdh?r i krishter?, apo i ndonj? feje tjet?r, asnj? prej shoqatave humanitare, asnj? organizat? joqeveritare bamir?se dhe ato të quajturat ndërkombëtare, nuk kan? aktivitete n? p?rmasat gjithe botërore dhe me intensitetin që ka zhvilluar Misioni i Dashuris? i N?n? Terez?s, i cili mbetet unikal n? historin? e njer?zimit, me shtrirje aktive n? shtetet e t? pes? kontinenteve.

Me k?t? zgjedhje, Nënë Tereza revolucionarizoi misionin e fes? katolike, krijoi kishën e “hapur”, që çoi pranë njerëzve, duke treguar forc?n e besimit katolik n? sh?rbim t? njer?zimit.

Me veprat e saj sublime Nënë Tereza u bë Ikona e Samaritanes së Mirë, sepse shkonte kudò për t’i shërbyer Krishtit n? të varfërit ndër m? të varfërit. As konfliktet dhe as luftërat nuk e ndaluan të kryente misionet shpirterore dhe humanitare.

Me lutjet në përgjërim, me uratat dhe aksionet, me ungjillizimin dhe promocionin njerëzor, Nënë Tereza proklamoi Ungjillin, me jetën e saj, që ua dhuroi t? gjith?ve. Ajo është ungjilli i pestë. Njihen katër ungjillet e tjerë, por shumica e të krishterëve dhe jo te krishterëve, nuk e dinë cilët jane ungjillorët, ndërsa të gjithë e njohin mirë dhe e kanë pranuar unanimisht të Lumen Nënë Tereza misionare e dashurisë ne veprim, Ungjilli i Peste, Ungjilli i gjalle dhe shenjtore e dashurisë.

N?n? Tereza, Sh?n Gjon Pali II dhe Sh?n Pio Pietrelçina, jan? tre “sh?rb?tor?t e shpirtit”, q? merituan dhe titullin Servus servorum Dei - sh?rb?tor i sh?rb?tor?ve t? Zotit.

P?r veprat shpirt?rore dhe humanitare me dashuri n? sh?rbim t? njer?zimit, Nënë Tereza nderohet nga kisha dhe t? gjith? popujt e bot?s, q? e quajnë: "N?na e dashuris?”, “N?na e bot?s”, “Ungjilli i gjallë","Ungjilli i pest?”, “Pena e Zotit", “Lajmetare e dashurisë të Jezu Krishtit”, “N?na e t? varf?rve”, "Sh?ruese e plagëve të botës", “Shenjtoria e dashuris?”, “Shenjtoria e t? varf?rve”, “Investuesia e dashurisë”, “Engjëlli i dashurisë”, “Engj?lli i jet?s”, “Engj?lli i mir?sis?”, “Mesazhere e dashurisë dhe e lumturisë në botë”, “Zevendesuese dhe emisaria e Zotit në tokë", Ungjilloria transparente” etj.

Nënë Tereza me motrat misionare kanë ndihmuar, kanë strehuar dhe ushqyer, kanë larë dhe mjekuar me dhjetramiliona njerëz të varfër, jetima, të sëmurë, të braktisur, të përbuzur, ata që kastat i konsideroin të “paprekshmit”, ata që dergjeshin gjysëm të “vdekur” në rrugët e pista të Kalkutës dhe në vendet e tjera të Botes; i kanë shërbyer popullit të gjitha moshave dhe pa dallime fetare, etnike, social-ekonomike, kesisoj Ajo solli një risi humanizmi në misionet e kishës katolike.

Këto shërbime, Nënë Tereza dhe motrat misionare, i kryenin me perkushtim, dhimbshuri dhe me dashuri, duke e shndërrruar dashurinë në profesion, aksion e mision fetar dhe humanitar.

Nënë Tereza është misionare e bamirësisë, e dashurisë, misionare e paqës, misionare e jetës.

Nënë Tereza dhe motrat e saj, kanë bërë aq shumë për të vuajturit, sa nuk kanë bërë të gjithë shenjtorët e marrë së bashku.

Nënë Tereza kreu vepra te vogla me dashuri te madhe, vepra te zakoneshme me dasshuri te jashtzakoneshme.

Nënë Tereza nuk ishte teologe, por besimi i saj ishte i madh dhe i thjeshtë, ishte besimi i një motre të devot?shme dhe këtë e ndjenin të gjithë, prandaj fotografia e saj qëndron si një ikonë e shenjtë në murin e dhomave të miliona besimtarëve, madje dhe të atyre që nuk besojn?, pra dhe të ateistave dhe kjo është një mrekulli e vërtetë.

Të gjithe janë bindur për veprën e shenjtë të Nëne Terezës, por konservatorizmi dhe pedantizmi i klerikëve, diktonin si kerkesë prova të dokumentuara të heroizmit dhe te mrekullive te kryera nga Nënë Tereza, i kërkonin si dokumenta për ta shpallur shenjtore.

Kësisoj u veprua ne vitin 2003, kur Nënë Tereza u shpall e Lumturume. Në vitin 2002, Papa  Gjon Pali II, aprovoi dekretin e virtyteve heroike të Nënë Terezës dhe njohu mrekullinë me qytetaren indiane Monika Besra, e cila u shërua nga tumori me ndërhyrjen shpirtërore të Nënë Terezës. Me këtë akt, u miratua dhe dekreti mbi vlefshmërine e proçesit të Lumturimit.

Natyrisht, ky rast nuk është e vetmia mrekulli e Nënë Terezës, janë dhe shumë te tjera.

Në dhjetor të vitit 2015, Papa Françesko shpalli dekretin për miratimin e një tjetër mrekullie dedikur Nënë Terezës. Ky është rasti i Shërimit të një të sëmuri 42 vjeçar nga San Paolo - Brazil, i cili më 9 dhjetor 2008, pësoi gjendje kome, gjatë ndërhyrjes për abcese të shumta në tru, te ndërlikuar me hydrocefali. Gjysëm ore pas ndërhyrjes, kur mjeku u kthye te i semuri, e gjeti zgjuar dhe në gjendje koshiente, ndërsa bashkeshortja e tij vazhdonte të lutej për të Lumen Nënë Tereza, ndaj të cilës shprehnin devocion familajrisht.

Gjatë kontrolleve shendetësore të sëmurit pas operacionit, rezultoi mrekullisht shërim i plotë.

Më 10 shtator 2015, nga verifikimi që i bënë shtatë antarët e konsultës mjekësore të Kishës Katolike, çdukja e sëmundjes u konsiderua shkencërisht e paspjegueshme.

Bazuar ne raportin e hartur nga komisioni i mjekëve, antarët e Konsultës Teologjike, që kanë detyrë të shprehen në rastet e kanonizimit, deklaruan “lidhje perfekte e sherimit, me vokacionin per te Lumen Nene Tereza”.

Kolegji i Kardinalëve dhe i Ipeshkëve të Kongregacionit për Çështjen e Shenjëtorëve, miratoi raportin e hartuara nga teologët dhe nga komisioni i mjekëve dhe sanksionoi virtytin heroik dhe   mrekullinë e Nënë Terezës, në shërimin e qytetarit brazilian.

E tërë jeta e Nënë Terezës është plot vepra heroike dhe mrekulli të shumta.

Ndonëse shkruhet pak, madje pothuaj nuk flitet rreth këtij fakti, do të shtoj dhe një mrekulli tjeter, që është unikale në historinë e njerëzimit.

Në vitin 1958, për kurimin e të sëmureve me lepër, në Titagarh, një lagje e madhe e degraduar në shtetin federal t? Bengala, Nënë Tereza hapi qendrën e asistencës dhe të kurimit të këtyre të sëmurëve, te cilen e quajti: Gandhiji's Prem Niwas - Dhuratë e dashurisë për Gandhi-n.

Sëmundja e leprës ishte shumë e përhapur në Hindi, ishte një plagë e madhe shoqërore. Hindia ishte leprozari i hapur dhe më i madh i botës. Për ta vënë nën kontroll këtë situatë, Nënë Tereza iu përvesh punës, duke krijuar një rrjet me ambulanca infermierie, ku Ajo vetë personalisht dhe me motrat misionare. u shërbenin të sëmurëve me lepër.

T’iu sherbesh leprozeve pa perdorur doreza, pa maska dhe pa veshje speciale mbrojtëse, është një veprim heroik, pasi bacili i kësaj semundje është tepër ngjitës.

Për “çudi të shkencave mjekësore”, as Nënë Tereza dhe asnjë prej motrave të saj, nuk u sëmurën nga kjo sëmundje infektive e rrezikëshme ngjitëse.

Shërbimi dhe përkujdesja njer?zore, që u përkushtoi Nënë Tereza këtyre të s?mur?ve, dha rezultate. Aktiviteti intensiv higjienik, ishte parimi mbi bazën e të cilit e organizoi punën kundër leprës, duke e shoqëruar me mjekim t? kujdesshëm. Kjo praktikë ishte shembull përgjithësues, ku mjekësia e gjen vehten të zbatuar si profesion dhe si mision n? kurimin e leproz?ve, pik?risht me ato dimensione, që i a dha Nënë Tereza me motrat misionare.

Lepra është sëmundje infektive ngjitëse, andaj në të gjitha vendet e botës, këta të sëmurë trajtohen në leprozare, që janë qëndra për kurimin e detyrueshëm t? këtyre fatkeqëve. Të semurët me lepër izolohen, për të parandaluar infektimin e personave të tjerë.

Si të mos mjaftonte izolimi për motive mjekësore, familja dhe shoqëria i përbuz, nuk u afrohet, i braktis këta mjeranë, të cilët janë të detyruar të jetojnë të mbyllur mes tyre në leprozarët. Për këta të sëmurë, Nënë Tereza ka thënë: “Nuk ka leproz?, ?sht? vetëm s?mundja e lepr?s, e cila mund të kurohet”.

Është fakt i njohur nga të gjithë, i dokumentuar me fotografi dhe me filma dokumentarë, qe pasqyrojnë punën vetmohuese të Nënë Terezës dhe të motrave misionare, që u shërbyen këtyre të semurëve me dashuri, i kanë përkedhelur, i kanë ushqyer, i kanë larë, i kanë veshur, i kanë ndihmuar të shtrihen në shtrat, i kanë kuruar, u kanë lehtësuar dhimbjen, u kanë dhënë shpresa.

Nënë Tereza, nuk u infektua nga bacili tepër ngjitës i leprës dhe kjo është një nga mrekullitë e vërteta, që karakterizojnë jetën dhe veprën e saj sublime, në shërbim të këtyre të sëmurëve.

Misionet e të Lumes N?n? Tereza p?rfshijn? aktivitete t? shumta t? karakterit fetar, humanitar, shpirtëror, bamir?s, kulturor dhe t? gjitha n? veçanti dhe s? bashku, jan? shprehje e dashuris? pa kufi p?r njer?zit n? vuajtje, jan? sh?rbime p?r t? shp?tuar dhe sh?ruar jet?n, jan? misione hyjnore, misione të shenjta, q? i realizoi me madhështinë e saj dhe n? p?rmasa gjith? bot?rore.

N?n? Tereza shqiptare mbetet N?na e p?rjet?shme e popujve, Apostola e Dashuris?, Shenjtoria e Dashurisë.



(Vota: 13 . Mesatare: 5/5)

Komentoni
Komenti:


Gallery

Pëllumb Gorica: Magjia e bukurive të nëntokës sulovare
Fotaq Andrea: Një vështrim, një lot, një trishtim – o Zot sa pikëllim!
Pëllumb Gorica: Grimca kënaqësie në Liqenin e Komanit
Shkolla Shqipe “Alba Life” festoi 7 Marsin në Bronx
Kozeta Zylo: Manhattani ndizet flakë për Çamërinë Martire nga Rrënjët Shqiptare dhe Diaspora