Luan Kalana: Lulekuqja, zemra jonë

Luan Kalana

LULEKUQJA, zemra jonë

Në vogli këndoni vjersha për ty o lule ,

vargjet e bej Naimit,manushaqe bukuroshe,

kur shëtisnim e mblidhnim lule lëndinave,

kush te gjente fushave, lulekuqe me gonxhe.

...

Na pëlqenin lulekuqet me degë burbuqe,

i hapnim ,ngjanin si barbi ,kuklla te kuqka,

të veshura me fustanka te bardha si nuskat,

i vinin në valle,lodronin si shtojzavalle.

Kur ishim femije I mblidhinim edhe per leke,

rendnin fushave me grure te mbushnim these,

packa se vraponim shkelnim e benim lemazhge,

te shesinim lulekuqet ,te blinim kripe ,vaj e sheqer.....

Tani u rritëm u poqën ndjesitë,

ndrisin bukuroshet,zjarr lulekuqet,

vello nuserie ne Flamurin tone,

kuq e zi ,lulekuqe zemra jone.