Vilhelme Haxhiraj: Fundrrugëtim

Të nderuar lexues!

Me këtë poezimesazh, me titull “Fundrrugëtim” përshëndes gjithë bashkëmoshatarët e mi, të gjithë ne që jetojmë “Rininë e tretë”, pasi lindëm, jetuam e punuam, por jo gjithçka e kemi bërë mirë dhe bukur. Fëmijët dhe nipat tanë që kemi lënë e do të vijnë më pas, do të reaëlizojnë ato që ne nuk mundëm t’i bënim! Ju uroj të gjithëve ditë të bardha!

 

Fundrrugëtim

 

Jeta njihet si rrugëtim pa fund

gjithsesi

çdo rrugë dhe nismë ka një cakfat

një kufi...

të cilin nuk e tejkapton asnjë njeri

dhe kur...

nuhat se mbërriti fundrrugëtimi i tij

thërret ndërgjegjen

Vetëqenies t’i japë llogari e me të...,

të lajë hesap,

por...

dilema që s’fal..., fjalëzvargur  pyet,

se cila prej tyre vallë ka faj

ndërgjegjja e atrofizuar apo qenia e ngratë?!

Papritur Nevetja e ndal...

e detyron ta kthejë kokën andej nga ka ardh

që të shohë se ç’ka lënë pas...

Në kohëgjëmën që shkoi pa e ç’nuk pa

kryqëzim rrugësh... një konglomerat

sheh veten

ndërecje në eter në rrugë e parrugë të gjatë...

çuditet..., se si nuk paska marrë flakë?

ngërthyer në udhëkryqe pambarim,

nëpër labirinte koklavitur dhe pakthim

ndesh sa e sa fëmijë pa fëmijëri...

i dhemb për të rinj..., pa rini..., pa dashuri

breza të tërë shpresavrarë e ëndrratretur,

në qelitë e ftohta... të ligur e të dergjur

etër dhe bijë... zemërtharë e kockatretur

as të gjallë e as të vdekur

në hone shpirtrash për liri etur,

sa jetimë  me lotë në faqe ende pa terur.

Dilema e të nesëmes pyet përsëri:

-Ti Qenie që mbërrite në fundrrugëtim...

s’ pe asgjë të bukur apo s’bëre diçka të mirë?

-Me shpirt ndër dhëmb jetova ferrin,

i përdëllyer prita lindjen e agimeve të dlirë

ngrohtësinë e varfër e të mekur të diellit

në dhembje gjeta e jetova aromën e dashurisë

dhe tani që mbërrita  këtë fundrrugëtim

e di se ç’bëra keq e në këtë botë ç’bëra mirë,

por për ndryshim është vonë e s’ka kthim

edhe këtë e kam të qartë dhe e di mirë!

Veç është bukur

që brezat do ta vazhdojnë këtë rrugëtim!

 

Respekt për thinjat e bardha!  Vivra