| E enjte, 23.06.2016, 07:20 PM |
Kristaq Turtulli
Nëse...
Nëse dëgjon nanurisjen e lashtë, të ujërave të qeta,
Llapashitjen e butë të lopatave.
Përplasjen e krahëve të zogjve shtegtarë,
Këngën e zvargur të peshkatarëve...
Ajsbergun që lundron ngadalë dhe është në shkrirje,
Ndjen në koçka mjegullën e përhimë.
Dhe përsipër si medaljon një hënë të zbehtë.
Thuaj pa ndrojtje: dëgjoj dhe përjetoj më shumë nga ç' janë....
Por s’di sa larg gjendet bulëza e parë e pavdekësisë...
Po ti, më lër të mbyll sytë dhe thuaj i dua shumë.
Mua kete moment më miklon yti gji,
Atje të çlodhem dhe sisë te pi...
Sepse kudo je ti...