Vladimir Shyti: Treni gjyshit

T R E N I   GJ Y SH I T

Nga Vladimir Shyti, Durr?s

At? pasdite vere dola me nipin kat?rvjecar p?r nj? sh?titje nga plazhi Durresit.Po ecnim duke soditur gjithcka p?rreth nesh,kur im nip ndali hapat dhe u var pas dor?s time me v?shtrim nga parku i lokomotivave.

“Treni gjyshit”!-thirri i ngaz?llyer,duke treguar me dor? nje tren t? stacionuar n? parkun e mallarve.

I buz?qesha ?mb?lsisht djalit,por dicka si teh thike m? shpoi krah?rorin.Vrapoi drejt stacionit dhe ndali n? mes t? pisllikut t? udh?s s? hekurt,ku koshat e pleh?rave teje t? mbushur kishin krijuar pirgje.Ai i g?zohej trenit  dhe p?rs?riste vazhdimisht fjal?t,treni gjyshit,treni gjyshit... p?rd?llehej e gufohej para trenit dhe ngrinte hund?n p?rpjet?.

U ndjeva keq,buz?qeshja m? kishte ngrir?.Trenat kishin shum? dit? t? bllokuar mbi linjat hekurudhore,mungonte karburanti.Hekurudha shqiptare po mbijeton si krimbi n?n gur?.Qeverit? e nj?pasnj?shme nd?rronin vet?m caketat dhe kishin harruar fare se n? k?t? vend ekzistonte nj? hekurudh?.Dhe k?shtu punonj?sit e ngan kalin me galop derisa e ngordh?n fare.Drejtuesit e nd?rmarrjes u munduan t? b?nin kopromise me qeverit?,por q? u refuzua cdo lloj marveshje,duke e l?n? hekurudh?n n?n qiellin e fatit t? saj.P?rk?dhel nipin dhe mar? frym? si pa d?shir? ftoht?,n? m?nyr? t? pavet?dijshme m? vijn? nd?rmend kujtime nga e kaluara:treni me dymb?dhjet vagona me pasagjer plot t? shtr?nguar pas njeri-tjetrit,ku merrte rrug?n e hekurt Tiran?-Pogradec plot hare ?ante fusha,kodra,male,pyje dhe g?rxha.Me orarin e p?rpikt? zgjonte fshatra t? t?r? nga gjumi me siren?n e tij t? st?rzgjatur,ku fillonte jeta e nj? dit? t? re.Trenat e mallit ngarkuar me djers?n e puntoris? udh?tonin me rregull e disiplin? pothuajse ushtarake,duke u p?rsh?ndetur me duart lart? e v?shtrimet kureshtare t? vog?lush?ve.

Tashm? shoh nj? varrez? me kufoma vagonash e lokomotivash,ku hija e p?rhumbur endet n?p?r stacione si nj? himn i parandjenj?s s? keqe.Ku ka vet?m hulumtime q? duken qart? se p?rplasen n? m?nyr? kaotike,shtres?zime t? ndryshme vitesh e ndjesish.N? buz? mu krijuan rrudha trishtimi,sikur dicka donin t? tregonin,por s’ishte e mundur,duheshin nat? dimri t? tregoj? p?r pun?n n? hekurudh?.Mendimet m? shuhen,ato kufoma t? gjalla hekurash shpjegonin gjithcka p?r mbijetes?n e tyre.

Im nip m? sheh me krenari.Nuk jam ashtu.Jam shpirt?ror,nj? pjes? e imja ?sht? paralizuar,kur i v?shtroj? ato mjete hekurudhore t? ngujuar mbi shina.Hedh v?shtrimin n?p?r bot?,shoh se dallimi ?sht? mjaft? i thell?.Nuk jam nostalgjik,por m? p?lqen e shkuara,kur treni ?ante si rrufe fushat dhe malet e v?ndit tim.Nd?rsa tashm? t?rhiqen zvarr? si gjarp?rinj t? plagosur.Shteti ?sht? b?r? egoist dhe tep?r matrealist,u mungon shpirti,duke u mb?shtetur aq gjat? tek arsyeja.Duket hapur arsyetimi tyre;s’ka fitime.Por edhe nj? fabrik? ose uzin?,duhet t’a nd?rtosh m? par?,t’a pajis?sh me makineri,t’a mir?mbash dhe m? pas t’i marr?sh fitimet.

Hekurudha shqiptare,pak a shum? s’ka nj? portret t? saj?n.Ve? nj? miniatur? shum? e dob?t dhe nj? portret t? dyt?,dhe ai pa ndonj? vler?,e tregon vet fakti,nj? pamje t? mjerueshme dhe skandaloze,ku varf?ria ka kaluar limitet,por q? mbijeton me kockat e hedhura nga qeveria si qent? e rrug?ve.Kjo mosp?rputhje nd?rmjet asaj q? ?sht? fakt me at? q? d?shiroj t? jet? n? t? v?rtet?,m? krijon nj? trysni t? vazhdueshme n? shpirt dhe m? shtyp gjoksin.Nga ku vjen nj? gj?ndje tensionimi,bllokimi e tortura t? shpirtit t? mbushur plot por goj?ky?ur,duke ditur qart? se na mungon fitimi.

Noeli,nipi im nxitoj dhe u ngjit n? shkallaren e lokomotiv?s q? t? ?onte n? kabin?n e mbyllur me ?el?s.Hodhi shikimin p?rtej xhamave t? dritares dhe filloj t? hidhej pupthi mbi koridor.Ai mjet l?viz?s ishte i imi,n? m?nyr? instikte futa duart n? xhepe dhe preka me njer?n dor? ?elsat.Rreth meje krijohet nj? atmosfer? mbyt?se,nj? frym? ashp?rsie m? sundon q?nien.E ndjeva veten t? ndotur,kishte humbur krenaria,i b?ra shenj? djalit t? ulej posht?,por ai s’ma vuri veshin,lokomotiva e kishte rr?mbyer n? krah?t e saj,si kund?rmua para tridhjet vjet?ve.M? pas u bind dhe mu hodh n? krah? drejt e nga koridori hekurt.U larguam nga stacioni me gjith? ngurimet e tim nipi.Larg?sia sa vinte dhe rritej derisa,m? n? fund,mbeti si nj? pik? e zez?.Edhe pasi qe zhdukur pas nd?rtesa ajo pik? i ndjeja ende thirrjet e tim nipi:Treni gjyshit…dhe mu duk se kisha l?n? nj? pjes? t? trupit tim n? at? mjet q? priste me padurim t? f?shk?ll?nte rishtaz udh?ve t? vendit ton?.