Luan Kalana: Jetë e pashkruar

JETE  E PASHKRUAR-

gjenerata e padukshme, nje popull ushtar

Nga Luan Kalana

Një jete e jete e pashkruar per gjeneratat e shkruara, qe sot brezat e rinj nuk e kane idene e kesaj jete,  eshte "koha e humbur" e moshes  me te bukur te rinise:

-Ushatri e popullit ushtar, jeta ushtarake e shqiptarit ishte me ligj sherbim ushtarak i detyrueshem ne moshen njezetvjeçare, 2 deri ne 3 vjet, kishe me keq,

marina ishte katervjet, e pesova vet.Ralle e zeme ne goje,  vetem kur kujtojme shoket e rinise, ç'te shkruash me pare, nje popull ushtar, ishte jo vetem parulla, por dhe ligji,

pa haruar zboret famkeqe e te mundishme,  per vajzat e grate ushtare, te ashtuauajturat çetat vullnetare, si lodrat e femijve.Pyesni nenat dhe gjyshet t'ju tregojne?!

E perse, "per te mbrojtur vendin nga "armiqte" gogole imperialiste ?! Per te qeshur e per te qare.Pa permendur tunelet,  kupolat bunkere, per tu mbrojtur nga"bombat atomike"...Eh kusuret nuk kane fund...

Le te kthehemi tek Ushtria...

-Gjeja me bukur ishte "shoqeria ushtarake, vellazerore", i cila nuk harohet, aq sa dhe tani qe u burrruam kujtojme dhe mbajme miqesi, me shoket e ushtirese.Besen ia kishim dhene njeri tjeterit, kishim dhe shoket eme te afert,  kishim dhe vellezerit te nje gjaku(kishim pire gjak te njeri tjeterit, nga gishtat e duarve e pellemba), i kam ne kujtese,  si nxenesit e nje kalas emund tjabej apelin te gjitheve, megjithese ishin nga rrethe te ndyryshme.

Ndersa gjeja  me mire, ishte kalitja me jeten, me veshtiresite e jetes dhe t emotit, me skrificat,  me durimine te tjera.E kam thene dhe perseris, ata qe mbaronin ushtrine atehere, ishin te kalitur me jete,  fitonin pjekurine jetesore, per te kapexyer te pamunduren per te mbijetuar,  e te tjera.

Pasatj gjithe koha e ushtrise ishte sketere, per moshen me te bukur te rinise, pa thene se nje pjese e mire kishin lene dashoret, te fejuarat, pse jo dhe grate me femije, ku te pyeste ligji, shkoje ushtar dhei martuar.

Me kaq nuk mbaronin kusuret....

....Me kaq nuk mbaronin kusuret, se duhet te prisje dy vjet ose nje vit pa erdhur ne shtepi ne familje,  pa i takuar, njeresit tend dhe te zemres...kam shkruan per kete eveniment fatkeq ushtarak ne shkrimet e mija,  sa nje fshatarittim shok te rinise, i vdiq e ema, ..dhe nuk e lane tevinte me leje ti hidhte nje dore dhe,  pa le te tjerat...

Kur niseshim per ushatar, nje permallim i papaershkrua, behej nje darke e madhe,  ...se nuk i dihej kthimi...

Nje ceremoni e madhe  familjaree mellengjyese e percjeljes ushtar.

Qanin  Nenat,  dhe ..edhe kur ikmnin dhe kur prisnin te vinim, e lani rrugen e pritjes  me lot.Dhimbje...

Na ngarkonin, hipnim ne ca makina "zisa", te zbuluar me karoceri me nga nje cader siper, le teishte dimer,

dhe degdiseshim ushtar neper gjithe shqiperine,

ne qytete por edhe ne kufij, unene marine ne anjet lufatarake.Visheshim me robat me te vjerta,

te lara e te arnuara nga nenet tona, se atodo ti hidhnim  ne plehrat ne garbicet, kur te vinim ne repart..Me vete nenat,

na vinin per ushqim rruges, se mund teishte e gjate, "kulacka" te bera vete.Mua mamaja me kishte vene dhe e nje pule

te pjekur, qe e e hengrem ruges me shoket.

Koha me keqe e viteve  te ushtrise, ishteviti i pare, ku n therisnin "frutha "."zgjebe", ushataret e viteve te tjera,

na ofendonin na tallnin e na komandonin me keq se eproret qena ben lecke.

Ishe njeri pa personalitet, beheshe te vrisje veten?!..Akoma me keq ishin muaj e pare ose "karantina"

hiqje te zite e ullirit, gjoja per stevitje, ajo ishte e tera stermundim fizik e shpirteror...

Kujtimet me te hidhura nga ushtria qe nuk me hiqen nga mendja, jane ato qe sillni kufomat e ushatareve te vrare ne shtepi.

Tabllo tragjike,  te papershkruara...qarje me kuje, shkulje flokesh nga nenat e motrat, lotet lume nga te gjithe.

Nje i tille qe djali azgan, trup madh,

"big men",  i paharuari Azis Sharzhiu, ish mbrojtesi i pathyeshem i footbollit te Vishocicës..Thane, e mbaj mend,

ishim nxenes shkolle te ritur,

qe u vra nga rufeja, gjate stervitjes, mbante radio-marresen (aparat ushtark )ne kuriz.Kurorat tona te shkolles,

ishin aq shume, sa mbuluan gjithe varezat e fshatit.

Tjetra ngjarje tragjike ishte, kur shoqerova me nje oficer, isha marinar ne Durres, kufomen e shokut tone te vrare aksidentalisht

ne anije gjate stervitjes, ne nje fshat te Skraparit.Nuk mund ta pershkruaj, nuk kam force te shkruaj...po qaj si femijë...

Ruaj kujtime e mbresa nga me te shumtata, me ngjarje te hidhura dhe qesharake, Keto jan pak grimca modeste, nostalgjie por dhe krenarie per ushtarine shqiptare, bijte e bijat e popullit, ushtare dhe oficere, qe sakrifikuan jeten e tyre ne sherbim te Atdheut.

Duke lexuar keto rreshta, po i le prinderit dhe gjysherit tuaj te tregojne kujtimet  e mbresat e tyre.

P.s.

Ushtria shqiptare ne vitet '80-armatimi- rus, kines dhe prodhimi shqiptar

Ushtria Shqiptare në vitet ’80 të shekullit të kaluar ka pasur në përbërjen e saj: -7 Korpuse,  22 Divizione, (qe behshin nga Brigada- Regjimente, Batalione)Mbrojtja Kundër Ajrore (MKA),  - Flota Luftarako-Detare (FLD) - Aviacioni Efektivi përbëhej nga: - rreth 16.500 oficerë - rreth 9.000 nën/oficerë - rreth 60.000 ushtarë - rreth 8.000 civilë - rreth 450.000 rezervistë - rreth 230.000 Forca Vullnetare - Ishin 127 Brigada,  Këmbësorie,  Artilerie dhe Sulmuese - Ishin 34 regjimente të artilerisë kundërajrore - Ishin rreth 1050 tanke inkuadruar në nëntë brigada e dy batalione - Ishin 4.000 gryka zjarri artilerie tokësore ( Raketa te sofistikuara,  toke-ajer dhe toke -toke,  Katjusha, e te tjera)- Ishin më shumë se 100 anije të Luftës - Flota Ajore-Ishin rreth 240 avionë, avione gjuajtes Mig-17 dhe -19, si dhe Mib  bombardues tip Mig-21 dhe -23,  helikopterë luftarake dhe transportues e te tjere.. Flota Luftarake Detare 1. Katër silurues - 80 copë rus + kinez 2. Dragamina rade - 6 copë rus 3. Dragamina bazë - 2 copë rus 4. Gjuajtësa detarë - 4 copë rus 5. Nëndetëse - 4 copë rus 6. Motovedetë - tip Shangai II 6 copë kineze e tjera (mare nga arkivat)..e te tjera...si dhe "arme secrete"!

(marre nga arkivat e kohes)