Sabit Abdyli: Stinët

SABIT ABDYLI

STINËT

Cikël poetik

 

DITË E PËRDITË

 

Me bagazh malli plumb

ditë e përditë

i kthehem fëminisë

tek rrënjë e lisit Arës ledhishtë

kroi i moçëm

tokë e Ilirisë

dihej fjala fjalë

në ballë të oxhakut njerëzit më të mirë

 

Mars, 2013

 

DYREVE TË BOTËS

 

Jeta dyerve të botës

e hidhur  pelin

kafes dyerve të botës

kot sheqer i hedh

bukë  e dyerve të botës

si lëmsh mbështjellët në fyt

dyerve të botës

jeta pelin

 

EC  E  EC

 

Gur i shkulur,

spirancë maje thyer.

Ecë  e ecë n’kërkim

edhe kur zë vend,

emrin muhaxhir!

 

Auckland, tetor 2013

 

LULE UJISTE

 

Zhgjëndërr i shihja;

zogjtë në degë ftoi u lëshuan!

Hap dritaren, u hedh thërrmije,

zbresin e çohen gëzuar!

Këtu ku bren miza hekur,

paskan ardhur!

Nëna me kove nxirrte ujë.

Në ballkon ujiste:

lule vathet, sheqeret, shelgjet

Fliste me to.

Saktë e dinte kur çelin e ç’ngjyrë kanë!

 

Auckland, janar 2014

 

GËZIM O MALL

 

Mbaruam fjalët.

Heshtja nuk  shkon.

Oqeani  qetëson valët,

shkëmbin e pushon.

Hesht kur flas,

flas kur hesht,

ç’më bren përbrenda,

qoftë  gëzim o mall!

 

Mars, 2014

 

VALA HILEQARE

 

Kreshtë e bardhë mbi valë

Pa pra i njom buzën

Bregut t’saj të tharë

 

Flladit  bregun vala

Rërës i shuan zjarr

Mua flokun zbardh

 

Valë moj hileqare

Freskomë edhe mua

Se jam mërgimtar

 

Auckland, 17 tetor 2009

 

STINËT

 

Pranvera e lodhur

vjeshta e verdhë

 

As dimri dimër

as vera verë

 

Larg teje Kosovë

Stina e rëndë plumb

as unë nuk jam unë

 

Auckland, dhjetor 2002