Përparim Hysi: Livadhet e dashurisë

Poezi nga "Livadhet e dashurisë"*

 

Nga Përparim Hysi

 

1.Dashuroj

 

Si diçka të pastër e të papërlyer

Ju kujtoj unë ju!

Po në zemër, thellë-thellë

Ah, seç ndjej! Bubu!

 

Jeta nuk është shesh me lule

(Nuk e di seç mendoni ju?)

Por në zemër seç m'u ngule

Pupu! U bubu!

 

Ja: m'u prish mua qetësia

Edhe kot bredh tutje-t'hu!

Më marrosi dashuria

Jam si kuturu!

 

Po ti ç'bën, o moj e dashur?

(Them:- Vallë, a ka sy?)

Nuk më sheh me buzë të plasur?

Më sheh! S'ka se si?!

 

Kur më sheh, po hë,de! Zbraze!

Dy fjalë ndajnë dhe detin

Më plase, mike! Më plase!

Po jap selametin.

 

Fjala jote  mua më duhet

S'kam si bëj ndryshe

Dashuria duket- duket

Pa si e pa qyshe?

 

Dhe, kur fole... ku je, ZOT?

ZOT, më bëj derman!!!

Puth e puth... e bot e bot

Dhe u bëmë duman.

 

2.Letër për një mike të vjetër

 

Ç'të të them, moj mike e vjetër?

Çfarë përpara të tregoj?

Në për ty e shkruaj këtë letër,

Se m'u shfaq imazhi, moj!

 

M'u bë flutur tek dritarja

Nga dritarja hyri brenda

Dhe më tej si vajti ngjarja

Dua ta dish që m'u drodh zemra.

 

M'u drodh zemra nga një flutur

(Nga një flutur të kem frikë?!!!)

Jo, moj, jo. Qe ti e bukur

Ti më drodhe... edhe pikë.

 

Kemi kohë pa u takuar

Veç për shkaqe subjektive

Por asgjë nuk kam harruar

Ndaj të shkruaj,e shtrenjta mike!

 

Nga dritarja hyri flutura

Dhe nga flutura unë u drodha

S' i harroj çastet e lumtura

Ndaj dhe letrën unë e shkrova.

 

3.Sytë e tu

 

Sytë e tu  që po "perëndojnë"

Sikur ja  dhe po të vjen gjumi

Unë e di që më premtojnë

Për ca çste prej fatlumi.

 

Ata sy të mrekullueshëm

Ata sy aq përvëlues

Janë për mua aq të "lexueshëm"

Se di të zbërthej "rebus".

 

Ata sy premtojnë ngrohtësi

Dhe ma ngrohin zemrën time

Përvëlues, se s'ka se si

Që u ndeza furrëkamine.

 

Unë u ndeza furrëkamine

Se më  ndezën ata sy

E, pastaj, ca përjetime

Që i dimë veç unë e ti.

 

4.Statu quo

 

Është pak  të them:-Jam i mërzitur!

Se nuk e prisja që mos të më shkruaje

Sa kam pritur! Sa kam pritur!

Kam një shpirt prej Saharaje.

 

Si në shpirt të kem shkretëtirë

(Asnjë lajm ... dhe as mesazh)

Si vërtet të ndihem mirë

Kur nga ti s'ka asnjë llaf?

 

Pse kështu? Vërtet zhgënjehem

(Mos po vuaj nga iluzioni?)

Nuk kam moshë që të gënjehem

As rrëmbehem emocioni.

 

Ballë për ballë: në rregull,"letrat"

Dhe shkëmbejmë "kredencialet"

Jam"spicer" që lexoj "recetat"

Dhe diagnoza, lexon: malle.

 

Malle ku "shkëmbejmë tepsitë"

Sç dhe bëjnë dy miq të mirë

Porse ti sikur po prish"tapitë"

Dhe vërtet që s'ndihem mirë.

 

5. "LIvadhet" e dashurisë

 

"Livadhet" e dashurisë i kullota

Atëherë kur unë qeshë djalë

Duket me dashuri nuk u ngopa

Dhe tash që jam kokëbardhë.

 

Kullota si një kalë hergjele

"Livadheve" kullota azat

E kush më vinte dot në fre

Djalërisë, asaj kohe të mjaltë?

 

Tani, i  moshuar, jam me thinja

"Livadhet" që kullota i kujtoj

Oh, asnjëherë dashuri nuk u nginja

Dhe, përmjet vargjesh, rënkoj.

 

Rënkoj sikur kam një plagë

Që koren me vargje ia heq

Djalëri, o moj kohë e bardhë!

Të kujoj, dhe vërtet ndihem keq.

 

Ndihem keq dhe jam i turbull

Njëhera më vjen para sysh

Kohë e djalërisë,e ku ka më të bukur?

Dhe zë e mbytem nostalgjisë.

 

6. Për Sikën  **

 

Sot Sika, pa mua, shkoi tek njerëzit e saj

Mua nuk ma mbajti nga vapa.

Pa Sikën, nuk e kam hiç kollaj

Pa të, gati më zë data.

 

Më bëhet sikur ja... hapet dera dhe po vjen

A rrohet pa ajër? Pa oksigjen?!!!

 

7. Një natë pa ty

 

Një natë pa ty, për mua: sa për një vit

Se dy trupa jemi, po kemi një shpirt

Po kjo mbasditja, kur do të mbrrijë?

Sado është vapë, pa ty: mbërdhij.

 

* libri doli nga shtypi më 18 korrik

** Sika është imeshoqe dhe poezitë nuk janë në vëllim.Dy poezitë e fundit u shkruan më 25 korrik 2015