Poezi rumune nga ?tefan Doru D?ncu?

?tefan Doru D?ncu?

U lind më 4 gusht 1968 në Ieud të Maramureshit. Kreu Liceun e Minave, Petrolit dhe Gjeologjisë (1986). Në ndërkohë ka ushtruar funksione të ndryshme si referent në Arkivat Nacionale (Baia Mare), bashkëpunëtor i disa gazetave lokale, korrespondent, redaktor, kryeredaktor i disa mediave, drejtor i një shtëpie botuese, koordonator dhe konsultant teknik, punëtor në ndërtimtari, realizator kompanishë publiçitare për disa firma të Bukureshtit, fondator i revistës kulturore “Singur” me shpërndarje nacionale, themelues i Grupit media SINGUR që ka në disponim Editurën SINGUR dhe revistën SINGUR (www.revistasingur.ro). Ka botuar poezi, prozë dhe ese në pjesën dërmuese të revistave letrare në Rumani, ka përfituar mbi 40 çmime në konkurse të ndryshme letrare. Ka debutuar me vëllimin “Flej në paqë, o Zot! Antidjalli” (poezi-ese, 1996). Vëllime tjera të botuara: “Të lindim nga Lart”, “Botë shugurimesh. Së bashku”, “Apokalipsa pas D?ncu?-it”, Shtëpia memoriale D?ncu?”, “Boçitorët. Pritësi”, “Seks me gra”, “Përralla për Gabrielën”. Ka në botim e sipër edhe një varg vëllimesh tjera (romane dhe poezi) si “Evangjelia”, “Avokati i Qiellit”, “Shkrum” etj. Prezent me vështrime letrare në revista dhe antologji të ndryshme që dalin në Rumani, si dhe në disa media elektronike.

 

lucrez ca un sclav în România
zi de zi construiesc
fiecare pagin? scris? e born? kilometric?.
zi de zi sunt invadat de europa
or? cu or? pierd betonându-mi versurile
în?l?ând baricade în propriul sânge

(peste 20 de ani)
fiul meu ridic? pistolul
fiica mea se pierde în mul?imea
viermifug? a metroului.

(peste 30 de ani)
desigur, învins
mi-am capitonat pe?tera - frumoasele c?r?i
de poezie scrise cu sânge
m? ap?r? de frig ?i ar?i??.
mai nou, europa vine la mine în vizit?
sunt interesant pe post de sisif.
brusc, o baricad? cedeaz?
într-una din jugulare
?i imediat apar hoardele ce dau foc
bisericii care sunt. Nu mai fug.

 

***

punoj si një skllav në rumani

ditë për ditë konstruktoj

secila faqe e shkruar është një mezhdë kilometrike.

ditë për ditë jam i vërshuar nga europa

orë për ore humbas duke i betonuar vargjet

duke ngritur barikada në gjakun tim

 

(përmbi 20 vjet)

djali im e ngre pistoletën

bija ime degdiset në turmën

krymbnxitëse të metrosë.

 

(përmbi 30 vjet)

me siguri, i mundur

e kam karfosur shpellën-librat e bukur

të poezisë së shkruar me gjak

më mbrojnë nga ftohti dhe vapa.

si risi, europa vjen te unë në vizitë

jam interesant në postin e sizifit.

papritmas, një barikadë lëshon pe

një njërën nga kularët

dhe menjëherë dalin kordhat që kallin

kishat që janë. Nuk po ik.

 

***

nu te uita la picioarele mele
am alergat atunci când Adam n-a mai putut fugi
nu te uita la degetele mele
le-am fumat c? n-am avut ?ig?ri
nu te uita la stomacul meu
nu i-am dat mâncare ?i-a disp?rut
sângele-mi este un Isus multicompus
sunt patronul Acestuia
pe El vi-L livrez când îmi linge?i pantofii
pe El vi-L dau bonus atunci când
filmele de ac?iune mu?c? din carnea tot mai putred?
„so?ul meu” – „so?ia mea”
se îngaim? într-o limb?
asediat? de cifre
a?a se nasc oamenii
a?a ne ascundem ?i noi
pe patul de moarte - în ve?mântul lor fragil
epuizant
acolo unde b?taia aripilor de înger
nu face doi bani
unde un ventilator electric
e mai binevenit decât respira?ia ta.

 

***

mos shiko te këmbët e mia

kam rendur atëherë kur Adami s’mundte të ikë

mos shiko te gishtërinjtë e mi

i kam pirë se s’kisha cigare

mos shiko te barku im

nuk i dhash ushqim dhe u degdis

gjaku më është një Jezus i shumëpërbërë

jam patroni i Këtij

Ate Jua livroj kur mi lëpini këpucët

Ate Jua jap si bonus atëherë kur

filmat e akcionit kafshojnë nga mishi i kalbët

“burri im”-“gruaja ime”

gërshetohen në një gjuhë

të vërshuar nga shifrat

kështu lindin njerëzit

kështu fshihemi dhe ne

në shtratin e vdekjes–në veshjen e tyre të freskët

të shterrur

atje ku rrahja e flatrave të engjëllit

nuk vlen pesë para

ku një ventilator elektrik

është mi i mirëseardhur se frymëmarrja jote.

***

nimic din ce spun nu e mai mare
decât o furnic?.
ea adun? literele mele mici le depoziteaz?
îi vor fi hran? la iarn?.
din obr?zniciile mele î?i face piloni
de sus?inere pentru coridoarele min?ii ei.

vine vremea s? m? gîndesc ?i la ea
- sclava insomniilor mele.
în pustie s-au dus iubirea argin?ii ?i gloria.
nu pot fi poetul genial ?i mare
cât biserica
pot fi doar lep?datul în strad?
num?r?torul de furnici
câte-o lacrim? tope?te metalul
monedelor aruncate de concet??eni.

sunt singurul cer?etor s?rac din românia.

 

***

asgjë nga ajo që e them nuk është më e madhe

se sa milingonja.

ajo i mbledh germat e mia të imta i depoziton

do t’i ketë si ushqim për dimër.

nga lazdërimet e mia bën shtylla

mbështetëse për koridoret e mëndjes së saj.

vjen koha të mendoj edhe për të

-skllave e pagjumësive të mia.

në shkretëtirë vajtën dashuria, argjendi dhe lavdia.

nuk mund të jem poeti gjenial e i madh

sa kisha

mund të jem vetëm i flakuri në rrugë

numërimtari i milingonjave

nga një lot e shkrin metalin

e monedhave të hedhura nga bashkëqytetarët.

 

jam i vetmi lëmoshtar i varfër nga rumania.