E merkure, 24.04.2024, 01:20 AM (GMT+1)

Kulturë

Shahin Ibrahimi: Kam frikë

E marte, 02.06.2015, 07:23 PM


Shahin Ibrahimi

 

Kam frikë

 

Kam frikë, pse nuk e di

Kur ty shpesh të kujtoj,

Një qiell vendos mbi sy

Një këngë mbi buzë formoj.

 

Kam frikë, mos të prish qetësin

Të të shtoj rrudhat në ballë,

Mos të heq unë dashurinë

Dhe atë shikim me mallë.

 

Kam frikë urrejtjen tënde

Më fort rrahjet e zemrës,

Unë ty të kam në mëndje

Dhe pa gjumë rri prej ndjenjës.

 

Kam frikë të rri veçuar

Mendimet pa zë bluaj,

Në heshtje rri menduar

Imazhin tënd të ruaj.

 

Kam frikë shikimin tënd

Atij si bëj dot ballë,

Vetëm veç mbas tij unë rend

Të shfryj e të nxjer mallë.

 

 

Kënga e emigrantit

 

Vitet kaluan unë u rrita

Doja jetën ta ndërtoja,

Me det në Itali mbërita

Punë në ndërtim fillova.

 

Emigrant mua më thonë

Shpesh me tallje e qësendi,

Punoj gjer natën vonë

Se kam një tufë fëmijë.

 

Dua të kthehem skthehem dot

Mendoj vuajtjet, qaj me lot,

Shikoj kallot nëpër duar

Si peshqesh nga vëndi huaj.

 

Të vi këtu, s`punoj dot

Bëj çdo punë për të jetuar,

Puno sot dhe ha veç sot

Ky është vënd për tu harruar.

 

Por fëmijët më thërrasin

I kam lënë pa ngrënë pa pirë,

Mallet shpirtin po ma vrasin

Ndaj dhe ngjaj si trung i mpirë.

 

 

Këngë

 

Këngë që del nga thellësia e zemrës

Herë e butë e herë e fortë,

Shpesh me bisqe e mbush pemën

Dhe na ngren pezull mbi botë.

 

Notat fluturojnë si flutra

Meloditë ngado përhap,

Gurgullon nektari i ëmbël

Ushqen zjarret në oxhak.

 

Lis më lis këndon bilbili

Kënga hapet me jehonë,

Lart në qiell kënaqet ylli

Dhe me të nis e këndon.

 

Dhe peshqit në det këndojnë

Nga melodia e tyre rriten koralet,

Neve gjuhën sna kuptojnë

Por kjo është një gjë që falet.

 

Këngë që del nga gjithësia

Ç`emocione që na fal,

Trupin ma vesh mrekullia

Dhe ma ndrron shpesh herë në valë.

 

 

Ku je

 

E dashur letrat e padërguara

Janë pjellë e fatit tonë mizor,

Në një trup  me venat e thërmuara

Zemrën tonë e bënë theror.

 

Ti për mua je si maji

Që nga do shpërndanë pranverë,

Do ti gris këto letra vaji

Dhe me to do bëj një erë.



(Vota: 2 . Mesatare: 5/5)

Komentoni
Komenti:


Gallery

Pëllumb Gorica: Magjia e bukurive të nëntokës sulovare
Fotaq Andrea: Një vështrim, një lot, një trishtim – o Zot sa pikëllim!
Pëllumb Gorica: Grimca kënaqësie në Liqenin e Komanit
Shkolla Shqipe “Alba Life” festoi 7 Marsin në Bronx
Kozeta Zylo: Manhattani ndizet flakë për Çamërinë Martire nga Rrënjët Shqiptare dhe Diaspora