Qazim Shehu: Pranvera vjen

PRANVERA VJEN…

 

QAZIM D. SHEHU

 

Pranvera vjen si fejesë

Fejesë që nuk u bë,

Mëngjeseve pak vesë

E çlodh gjethen nëpër të.

 

Harlisen drurët, vërshon

Një lëng në trup të tyre

Dhe mbrëmjet i shtojnë

Për kast të gjelbërimit disa yje.

 

Pranvera vjen ..dhe nuk e di

Si ta mbartësh këtë stinë

Me një gjelbërim që poshtë bimës rri

E shpërthen si me minë…

 

 

ARRATI

 

Planetët dolën nga orbita

Sfungjer thithës qielli u bë,

Duke i parë ato u rrita

Ata s`më panë asnjë.

 

Po të më shihnin do mirrnin

Nga zemra ime pak blerim,

Blerimin vetëm tokës s`do i linin,

Blerimin dhe shkretinë.

 

Kur sojin tim nisa në Mars

Më tha: ka ujë,

Po asnjë njeri s`iu ngjit pas

Deshi këtë tokë në rrëmujë.

 

Po pres gjithnjë të blerohen

Të niset dikush , pas t`i shkoj,

Në këtë tokë ku shoqëritë mjerohen,

Ca ditë të rroj tjetërsoj…

 

 

BALADË

 

Me lot mata caqet

E një dëshire që nuk erdh,

E mbusha një enë me to,

Dhe enën tani s`kam ku ta derdh.

 

Do shkoj ta derdh në një baladë

Dikush më tha se është e tillë,

Me një varg që kërciste si kashtë

Pa asnjë trill.

 

S`besoj ta ngre tek Gëte

Tek Shileri apo Bërnsi,

Veç me një dhimbje më vete

Ia derdh lotin në zjarr terri.

 

S`besoj, se ende sot

Mbretin e Tulës buzët flasin,

Po edhe disa pseudobalada

Pa një lot, kujtesën ngasin….

 

 

BRILANTE

 

Hiret e tua bien si brilantë

Në kokrra,

Poshtë tyre vë një pëllëmbë

Asnjë s`më rri tek dora.

 

Sharmante je si një biskojë

Në trill të ngjyrave pa mbarim,

As era s`guxon të verë në lojë

Veç dërgon flladin për harbim…

 

 

LISI

 

Lisi nuk pat lëkurë,

Misteret e rrugës e veshën pa u ndier,

Pastaj një rrufe që erdh pa figurë

Në trup të tij është zjerë.

 

Lisi nuk pat degë,

Ca krahë të dashuruarish iu bashkuan

Dhe mbetën ashtu përpjetë

Bashkë me qiellin që për ta vuan.

 

Dhe gjethe u bënë sytë e të dashuruarve

Që çelën, sapo  agoi shpresa,

Në muzgje ato vuajnë

Hijeve të fshehta.

 

Vetëm rrënjët i kishte në fillim

Si duart dhe krahët e të parëve

Që u ngulën nën të për flijim,

Për t`ua lënë të tjerat pasardhësve…

 

 

NË SE

 

Nëse do krijoja nga e para këtë botë,

Me mendimin e sotëm do e kisha zhbërë disa herë,

Ajo të ishte më e plotë,

Por më duhet të pres edhe ca miliona vjet të tjerë…