Zeqir Lushaj: Poetja e vogël e Shëngjinit

POETJA E VOGEL E SHENGJINIT

E quajne Adriana Gjini, e bija e Bardhokut dhe e Angjos te zbritur në eren demokratike nga Malajt e Mirdites ketu ne qytetin turistik begdetar te Shengjinit.

Eshte nxenese e klases se trete fillore ne shkollen 9-vjeçare At‘ Zef Pllumi Shengjin me mesuese kujdestare Matilda Allajbej.

Krejt rastesisht, ne rruge „zbulova“ se ajo shkruan poezi dhe siç bisedova me të ajo e mbajti fjalen dhe mi solli ne shtepi vjershat e saj te para te cilat kam shume kenaqesi ti porezentoj ne ZemraShqiptare pikrisht me kete titull modest POETJA E VOGEL E SHENGJINIT. Dhe theksoj qe sot  se vertete Adriana tani eshte e vogel ne moshe dhe trup, por lexoj ne syte e psikologjine e saj se (dhashte zoti) nje dite do jete krenari e poezise shqipe.

Dhe siç urohet ne keto raste: -Fjala ime në vesh të Perendisë!

Ekskluzive nga Zeqir Lushaj

...Ishte nje dite dimrore por ketu ne Shengjin dimri nuk ka ndonje force kushedi. Po zbrisja shkallaren e legjes PISHA per ne qytet dhe rastesisht takoj keta kater nxenes qe shihni ne foto te ulur buze ruges dhe seç bisedonin e qeshnin me çiltersine  e moshes. Kur u afrova afer tyre u ngriten ne kembe dhe me pershendeten me shume perzemersi. Dhe une si shume i ndjeshem ndaj kesaj moshe edhe per faktin se karieren time te punes e kam filluar si mesues i shkolles fillore, ndalova dhe hyra shume miqesisht ne bisede me ta. Në nje bashkbisedim tejet miqesor, pyetjes sime se çfare po beni qe jeni ulur ketu ne bordure te rruges, mu pergjigjen se  -po shkruajme poezi!

Njera nga keto vogelushe eshte sot personazh i revistes sone te dashur...

...!

E quajne Adriana Gjini, e bija e Bardhokut dhe e Angjos te zbritur në eren demokratike nga Malajt e Mirdites ketu ne qytetin turistik begdetar te Shengjinit.

Eshte nxenese e klases se trete fillore ne shkollen 9-vjeçare At‘ Zef Pllumi Shengjin me mesuese kujdestare Matilda Allajbej.

Krejt rastesisht, ne rruge „zbulova“ se ajo shkruan poezi dhe siç bisedova me të ajo e mbajti fjalen dhe mi solli ne shtepi vjershat e saj te para te cilat kam shume kenaqesi ti porezentoj ne ZemraShqiptare pikrisht me kete titull modest POETJA E VOGEL E SHENGJINIT. Dhe theksoj qe sot  se vertete Adriana tani eshte e vogel ne moshe dhe trup, por lexoj ne syte e psikologjine e saj se (dhashte zoti) nje dite do jete krenari e poezise shqipe.

Dhe siç urohet ne keto raste: -Fjala ime në vesh të Perendisë!

...!

Lexoni ciklin e saj me poshte dhe mundesisht ma pershendetmi kete voglushe simpatike, kete poete ne lindje e zhvillim ketu buze Adriatikut pikrisht ne lagjen ku lindi e u rrit edhe i madhi At Zef Pllumi qe per koinçidence edhe shkolla e Adrianes mban emrin e nderuar te Tij.

 

PRANË KËTIJ BREGU

 

-Cikli i parë poetik i dhjetvjeçares, Adriana Gjini-

 

 

SHENGJINI

 

O Shengjin o vendi im

Ti çdo ditë

më mbush me gëzim

 

Ty shumekush

te ka zile

Se zoti të dha kaq bukuri

 

Ti ke malet

dhe bregun e ranës

Që ndriçojnë prej dritë së hanës.

 

 

M-A-M-I

 

Marrim një “M”

Si mjalti

 

Marrim një “A”

Si ajri

 

Marrin edhe një “M”

Si lulja manushaqe

 

I shtojme ne fund nje “I”

Dhe ku del e shtrejta

M-A-M-I

 

 

PRANË KËTIJ BREGU

 

Prane ketij bregu

rri e gezuar

Me shoqet e mia

Jam e lumturuar.

 

E ndoshta dikush

ka edhe zili

Por Zoti na e dha

Kete lumturi.

 

 

O MESUESE E DASHUR

 

O mesuese e dashur

Dhe ne te duam shume

Se je nje prind i dyte

Qe jeten na e ben lum‘

 

Ne vijme ne shkolle

Shume te lumturuar

Dhe i bejm detyrat

siç ti na ke mesuar.

------------------------------------

 

-Per Zemra Shqiptare, nga Shengjini, Syri i Pranverës 2015-