Poezi nga Skënder Hoxha

SKËNDER R. HOXHA

 

(Poezi të shkruara dhe të botuara më herët, por duhet të lexohen edhe Tash!)

 

DIALEKTIKË*)

 

Dhe prapë –

Fryjnë erërat

mbi pullazin tim të lashtë.

 

Fryhet edhe deti

I ëndrrave të mia

Edhe kënga madhështore

Që e ruaj

Në parmakët e heshtjes

Në bukurinë e pluhurit të meteorëve!

 

Dhe prapë –

Hardhucat nxjerrin kokë

Nga vrimat

E vetmisë së shurdhër.

 

Nesër –

Eoli do t’iu fishkëllojë erërave

e kënga ime do të rritet

Në shandanë të amshuar…

*) Kjo poezi është marrë nga libri i parë i autorit

“Pëllumbi në fluturim”, Pejë, 1990, f. 64.

 

 

RRUGËGJATA*)

 

Pakurrizorët çanakëlëpirësit

Bëjnë sehir me skuthëri

Apologji thurin

Mjerimit Kalit të Trojës

Lëlysh Jude gjithnjë

Në Ne e me Ne!

 

Kor korbash fillikat

Orgji të qenefta bëjnë çudira

Kalërojnë mrizojnë krekosen

Gjaku Im rebelues tretet yshtet

Humbet mugëtirave udhëkryqeve

Përtej Ylberit Purpurit

E gurëzuar jeta irnoset…

 

Tokëhuaja kafshon, kafshon

Si nata të ha rrugëgjata

 

Në avlement pret

Të thuret prej së pari

Përrallë erërash të serta

Mituri Imja e mplakur!

*) Kjo poezi është marrë nga libri i autorit “Dy akte të dramës

së pakryer”, Lidhja e Veprimtarëve të kulturës – Pejë, 1997, f. 64.

 

 

ËNDËRRMADHJA*)

 

Lotojnë kullojnë pikojnë

Jeta vdekja Nyjë e Gordiut

Nëpëe strehë memece

Shpirti trupi në licitacion

Në dyluftim krrajatash

Pisllëk arena të përdala!

Në istikame kurmet kërmat

Sorrëzezat hanë mishra

Në ferrishtë

Përligjet vdekja

Në qivure ndrydhet jeta

Me takëme të inkuizicionit

Satani konkurron dhe fiton

Çmimin Nobel Makabër

Për Gjakpirësi Kanibalizëm

Fjala mendja zemra

Engu im i përkorë

Drejtësia fjalë e Zotit

Almise psiko-filozofike njerëzie

Dërdëllisje s’bëjnë punë !

 

Ëndërrmadja përdëllehet

Në mes të kudhrës e çekanit

A jam somnambul

Apo kohë fetishe ?

Në majëgjuhë syri degdiset

Kullimqelbi fierinave

Lëvizjet mizasqenike ngatërrohen

Sorollaten aktorët e urtë

Xhindosen…

Regjia bën punën pas tekeve

Tmerrtrishtimi në fusnotë

UdhëMadhja Ime s’bën të ndalet!...

*) Kjo poezi është marrë nga libri i autorit “Dy akte

të dramës së pakryër”, Pejë, 1997, f. 65.