| E marte, 17.02.2015, 07:00 PM |
Beqir BUZUKU
PËRJETËSIMI I PRANVERIMIT
(Në 7-Vjetorin e mëvetësisë të Republikës së Kosovës)
Kosovë, nëna ime
dje ishe e pllakosur në lot
Fytyrëqeshur je sot.
Vetëm ai që nuk është dashamirë
nuk të shikon me sy të mirë...
***
Shumë u sollëm në rreth
Kurrë pa e gjetur udhën e shpëtimit
Kurrë pa e pa dritën e lirisë.
Një ditë të gjithë tok
u shkëputëm nga amullia
Dhe ndodhi mrrekullia...
Pa hamendje u hodhëm në ngarendje
Gjetëm udhën e besës
Pastaj pamë shtegun e shpresës
Në historinë e atdheut
për të mbëltuar dritën e jetës.
Në fillim të javës së tretë
Muaji shkurt, moti dymijetetë
Erdhi Ejona shumë e pritur
Gjatë e ëndërruar
Me lumenj gjaku e vaditur.
Shtatëmbëdhjetë Shkurti
E kremte kulmore
Ditë e fishekzjarreve të gëzimit
Festë e vjeljes së frutave
të punës shekullore.
Atë ditë të madhe në Prishtinë
Kosova ka veshur gjithëjetësinë
Në mes të flamurit harta e saj
Harta e saj vulë shtetësie
Dhuron frymëzim atdhedashurie.
***
Smirëzinjtë e vëngrashët
Shikojnë me xhelozi
Le t’shikojnë vëngër kot
Hapërimin tonë përpara
nuk mund ta ndalin assesi.
Karvani i shtetit
nga shkurti në shkurt
ecën përpara
Ecën krenar
nga e drejta, nga e mbara.
***
Kosovë, atdheu im
nuk ta kthej shpinën
Për asnjë çmim...