Demush Mehmeti: Zemra mu kallë flakë

ZEMRA MU KALLË FLAKË

POEZI NGA DEMUSH MEHMETI

KËTO DALLGË KOHE

Këto dallgë kohe po ma tkurrin shtatin

Ky prush zemre po më djegë e s'më ngrohë

As vetës sime s'mundem t'ja mbaj fjalën

Prej kur u premë në besë e ka shumë kohë.

ZEMRA MU KALLË FLAKË

Më një mëngjes më vizitoj loti

Me shumë mund e ndala se lash të dal

Thellsive të shpirtit thellë më është strukur

Gjitha fuqit e shtatit don të mi shterroj

Me mund ja ndala rrjedhën dhe e heshta

Sa shumë u ligështova mbeta pa fjalë

Tim bir e nisa për në rrugë mërgimi pa krye

Me plotë dhimbje si mishi e thoi u ndamë

U nis drejt cakut pa cak zemra mu kallë flakë!

KY FAT SIZIFI

S'di pse s'na harron e prapë rikthehet ky fat sizifi

Rikthehet e prapë nga e para don t'ja filloj

Rrëmbimthi me plot hov tatëpjetëzës rrokulliset

Ringritet prapë me barrë mbi supe drejtë majave shkon.

Nga militant partish po gumëzhojnë institucionet

Korridoreve dëgjohen zërat si në hareme sulltanësh

Nga ai ilaritet robëreshash të pispillosura

Që në radhë presin radhën e takimit me sulltanin e parë.

Kafeneve e ngrehin kokën kërkosen kuvendarët

Në për ato ambiente të zymta zëshëm kuvendojnë

Dikush thotë prapë duhet të dalim t’i skuqim rrugët

Për Kosovën prapë të ngujohemi në horizontet e nëtokës.

Dikush thot këtë punë e kthjellon vetëm grykë holla

Në të dymijë e pesdhjetën prapë po e presim Evropën

Por si Evropën e famëshme nëndëdhjetë e dy që prisnim dikur.

KËTË FATIN TIM

Këtë fatin tim prap e dua

Dhe në qoft një fat krejt i pafat

Kurr s'do e mohoj

Të tërin e dua, do e dua

Të tillë dhe krejt kështu si është

Mbi të do e shtri shtatin tim

Mbi tokën time të shkeli rrafsh.

PYES VETËN TIME

Po e pys vetën time a jam unë

Po e pys dhe kohën cila kohë je ti

Vallë të njejtit paskemi mbetur

Sikur s'ndodhi as dhe një ndryshim.

PO AVULLOHEMI

Kjo tokë që s'po na lëshon

Këtu ku jemi jo as s'po na mbanë

Dhe pse tokë i thon gjithkund

Ku i thon tokë e jona po avullohemi

Atje ku i thonë e huaja shkojmë

Peshohemi atje ku as gjë s'peshojmë.