Zemra Shqiptare

  https://www.zemrashqiptare.net/


Bekim Rexhepi: Kosovostani

| E hene, 02.02.2015, 07:16 PM |


Kosovostani

Është i vështirë çfarëdo kompromisi politik mbi interesat e individit dhe shtetit, në çoftë se ky i fundit është identifikuar i teri me mediokritet politik të udhëheqjes, sepse kondita e saj nuk zhvillohet po degradohet deri ne atë masë ku dhuna bëhet pjesë legjitime

Nga Bekim Rexhepi

Më shqetësoi pa masë logjikën qe Kosova është vendi i i dytë në një listë, dhe krahasimi me një vend qe duket i lindur në poligon militar, fjala është për Afganistanin. Një paralele mes Kosovës dhe Afganistanit është e dhimbshme për shqiptaret por me e dhimbshme për të mos koinçiduar në faktin se këto dy vende përbëjnë numrin më të madh te militarëve paqeruajtës për Gjermanin. Më logjikën se ne nuk jemi si Afganistani mund ti vemi kunjat krahasimit, por shikuar realitetin ushtaret gjerman janë te stacionuar ne këto dy vende me numrin më të madh. Nuk do ti hymë detaleve të përbashkëta dhe ndërse me afganet, por numri i madh i militarëve tregon se këto vende kanë një poligon nxitës dhe dinamik qe mban në fokus të hapur konfliktin e brendshëm.

Akoma do të ishte i diktueshëm shqetësimi i John Stuart Mill-it lidhur me mediokritetin e klasës udhëheqëse, sepse mungesa e kulturës politike dhe morale deri në shtresën e ultë sikur do ta përzgjedh vetvetiu një sundim të interesave private mbi tersin e procesit politik, i cili rrezikon gjithnjë ta shndërrojë demokracinë në despotizëm të shumicës, mbase për përfitime të një oligarkie te re. Kjo është kopja e shqetësimit të Mill-it, që është nxjerrë dhe që është faktuar në realitetin politik të Kosovës. Por, domosdoshmëria e shpëtimit të shoqërisë, edhe në këtë rast Mill-i jap shpjegimin se si duhet të ndodh krijimi gradual i një grup doktrinash, përmes të cilave nxitet mendimi individual i shtresave duke iu imponuar, përmes bindjeve, bashkësisë, zhvillohet ndjenja e pjesëmarrjes aktive në nivel të masës, sepse këtë kthesë e benë një shoqëri e vendosur për të dal nga parregullsia e shpërfaqur në kohë.

Instrumentalizimi i shoqërisë nga grupet aktive çofshin politike dhe jo, por të cilat kanë një serë doktrinash të drejta dhe të shfaqura në opinionin e gjerë dhe për të cilat ka një bindje se mund të zhvillohen në dobi të lirisë individuale dhe të shoqërisë, aherë duhet ofruar mbështetje për të ndalur mediokritetin në rritje të udhëheqjes. Megjithëse është i vështirë çfarëdo kompromisi politik mbi interesat e individit dhe shtetit, në çoftë se ky i fundit është identifikuar i teri me mediokritet politik të udhëheqjes, sepse kondita e saj nuk zhvillohet po degradohet deri ne atë masë ku dhuna bëhet pjesë legjitime. Askush nuk e do rrënimin fizik të shtetit përmes dhunës fizike, por gjithashtu askush nuk do as edhe rrënimin politik të shtetit përmes dhunës politike, e cila edhe përkundër kontratës me qytetarin nuk përmban limite.

Qytetari ka të drejtë te jetë aktivë madje edhe të zgjedh mënyrën e tij të revoltës, karshi shtetarëve të tij qe pa limite politike dhe pa ndërgjegjeje vazhdojnë të degradojnë në mënyrë të pavetëdijshme të gjitha gjasat dhe shpresën brenda shtetit dhe kombit të tyre.

Ndodhë shpesh herë kur krizat politike në vend menaxhohen jashtë institucioneve qe nuk përmbajë më kerdibilitet, atëherë topi i akuzës për dhunë të ndërsjellë politike bëhet poligon i lojës dhe i dinakërisë, ndërsa këtë edhe qytetari aktiv e, edhe udhëheqësit shtetëror këtë e shfrytëzojnë për interesa duke futur hutin e matjes dhe të identifikimit të të mirës sublime te shtetit dhe kombit, por më shumë ndodh që këtë ta shfrytëzoi pushteti se sa qe opozita synon ta bëjë sepse kjo e fundit niset e freskët për pushtet të ri. Ndërrimi i pushtetit gjithherë nuk krijon klimë më të mirë se sa zgjatja e një pushteti aktual, por në rastin e demokracisë ky është i vetmi limit avancues. Rendja e shtetit pas njërës krizë në tjetrën, do e mos kërkon ndryshimin politik në vend sepse dëshmon se organizimi aktual politik nuk është i aftë për shkak të konotacionit politik qe kanë prodhuar dinakëria politike.

Vazhdoj të mendoj se politika aktuale nuk duhet të jetë më gjatë në pushtet duke pasur në nderë dije atë dinakëri të prodhuar nga përsiatjet e jashtme të cilat po shihet se nuk duan një zhvillim të vendit sipas modelit vetëqeverisës, por gjithnjë me intervenime dhe indikacione politike.

01-02-15